زندگی‌نامه شهید «عباس ارشدی‌پور»
کد خبر: 4114250
تاریخ انتشار : ۲۳ دی ۱۴۰۱ - ۱۲:۴۹
مروری بر زندگی شهدای ۲۷ دی دانشگاه تبریز/ ۱

زندگی‌نامه شهید «عباس ارشدی‌پور»

در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.

زندگی‌نامه شهید «عباس ارشدی پور»به گزارش ایکنا از آذربایجان‌شرقی، در آستانه سالروز گرامیداشت یاد و خاطره شهدای ۲۷ دی، چکیده‌ای از زندگی‌نامه و وصیت‌نامه دانشجویان شهید دانشگاه تبریز منتشر می‌شود.

دانشجوی شهید عباس ارشدی‌پور

قائم‌الصلوة بودن، امر به معروف و نهی‌از منکر، قناعت، تواضع و صبر از جمله ویژگی‌هایی است که عباس ارشدی‌پور در وجود پاک خویشتن جای داده بود.

عباس در دهم تیرماه سال ۱۳۴۳ به دنیا آمد و پس از ۲۲ سال زندگی در دی‌ماه سال ۱۳۶۵ در دانشگاه تبریز به جایگاه رفیع شهادت نائل آمد.

دانشجوی شهید عباس ارشدی‌پور با تعالیم پدر مادر عالم و مؤمن خود بنده‌ای صالح بار آمد و علاقه به اهل بیت عصمت و طهارت نشئت گرفته از تربیت مکتبی خانواده و متأثر از تعالیم انسان ساز امام خمینی(ره) بود که روح ایمان و شهادت را در جسم وی دمیده و در نهایت نیز در پیشگاه خداوندی روسفید عازم دنیای ابدی‌اش گرداند.

ارشدی‌پور در جهات علمی نیز همچون جنبه‌های معنوی و اعتقادی پیشرفتی چشمگیر داشت و پس از اخذ دیپلم وارد دانشگاه شد و در رشته‌ی طراحی جامدات، به تحصیل علوم عالی مشغول شد.

در جریان جنگ تحمیلی نیز روزها درس می‌خوانده و شب‌ها نیز در تولید مهمات کارگاه دانشکده‌ فنی دانشگاه تبریز مشغول کمک بود، وی بارها و بارها به میادین نبرد اعزام شد تا از تمامیت ارضی و خاک و ناموس خویشتن دفاع کند.

ارشدی‌پور در نیمسال اول ۶۵_۶۶ به منظور جبران عقب‌ماندگی‌های درسی به جبهه اعزام نشد، در این برهه نتوانست نسبت به جنگ و دفاع از خاک کشور اسلامی‌اش بی‌تفاوت باشد، از این رو به محض اطلاع از راه‌اندازی خط تولید مهمات در دانشکده‌ فنی دانشگاه تبریز توسط واحد خودکفایی سپاه پاسداران، بی‌هیچ درنگی به جمع دانشجویان داوطلب برای کمک در این راستا ثبت نام کرد.

سرانجام شهید ارشدی‌پور، در ۲۷ دی سال ۶۵ بر اثر بمباران کارگاه از سوی هواپیماهای دشمن بعثی به همراه دیگر دانشجویان به مقام رفیع شهادت نائل آمد.

یادآوری می‌شود، ۲۷ دی‌ سالگرد شهادت ۲۲ تن از دانشجویان دانشگاه تبریز بر اثر یورش وحشیانه رژیم بعثی به دانشکده فنی دانشگاه تبریز است. دانشجویانی که از درس و امتحان و موقعیت اجتماعی خود زده بودند تا بتوانند حداقل کاری را که از دستشان بر می‌آمد انجام دهند و با استفاده از تخصص‌های فنی و علمی خود نیاز جبهه را به نوبه خود برطرف سازند. پاک‌بازانی که همچون شمع سوختند تا بتوانند دین خود را به میهن اسلامی خود ادا کنند و به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. شهیدانی که برای همیشه تاریخ نامشان بر تارک تاریخ دانشگاه خواهد درخشید. مدیریت کارگاه فنی دانشگاه تبریز در آن دوران برعهده جهاددانشگاهی آذربایجان‌شرقی بود.

انتهای پیام
captcha