سیاهپوستان مسلمان جامعه آمریکا؛ حذف یا تاریخ‌سازی
مشاور ارشد بزرگترین سازمان مشارکت مدنی مسلمان آمریکایی در مطلبی نوشت: حذف اسلام از روایت تاریخی آفریقایی‌ها امروز در آمریکا نگران‌کننده است، زیرا مبارزه سیاهان برای آزادی در آمریکایی بود که مرزهای خود را به روی برادران و خواهران مسلمان ما از خارج باز کرد.
به گزارش ایکنا به نقل از Religion News، سلیمه ساسول(Salima Suswell)، مشاور ارشد در سازمان Emgage ـ بزرگترین سازمان مشارکت مدنی مسلمان آمریکایی ـ در یادداشتی به موضوع مسلمانان سیاه‌پوست پرداخت که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
نود و هفت سال پیش، کارتر جی وودسون (Carter G. Woodson) کمپین خود را برای ثبت هفته تاریخ سیاهپوستان آغاز کرد که بعداً به ماه تاریخ سیاهان تبدیل شد تا تاریخ غنی مشارکت آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار را در این کشور جشن بگیرد. اما حتی در آن زمان، میراث سیاهپوستان مسلمان آمریکایی در مقاطعی عمداً کنار گذاشته شد.
اسلام تا حد زیادی در طول تجارت برده در اقیانوس اطلس به ایالات متحده معرفی شد، زیرا اسیران آفریقای غربی به سواحل کارولینا و ویرجینیا آورده شدند تا برای بردگی فروخته شوند.
در حالی که پاهایشان در غل و زنجیر بود و در خاک سرزمینی ناشناخته مستقر شدند، نه تنها برای حفظ کرامت انسانی خود در یک سیستم برده‌داری که برای نابودی آن ایجاد شده بود تلاش کردند، بلکه سعی داشتند تا هویت خود را حفظ کنند.
هویت قبیله‌ای، زبان، سنت‌ها، عبادت و عمل بسیاری از این بردگان به آموزه‌های اسلامی از آنها سلب شد تا در مقابل آنها مطیع رفتارهای غیرانسانی شوند.
من بارها گفته‌ام که حذف اسلام از روایت تاریخی آفریقایی‌ها و نوادگان آفریقایی امروز در آمریکا غیرمسئولانه، خطرناک و نگران‌کننده است، زیرا مبارزه سیاهان برای آزادی در آمریکایی بود که مرزهای خود را به روی برادران و خواهران ما از خارج باز کرد.
قانون حقوق مدنی در سال 1964، که رفتار برابر در جامعه را با آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار تضمین می‌کرد، مستقیماً به قانون مهاجرت و ملیت در سال 1965 منجر شد که به طور گسترده‌ای مهاجرت به آمریکا از کشورهای دارای اکثریت مسلمان را گسترش داد.
پیشگامی مسلمانان سیاه‌پوست در زمینه‌های مختلف
مسلمانان آفریقایی ـ آمریکایی نزدیک به 20 درصد از جمعیت مسلمان آمریکا را تشکیل می‌دهند که اغلب در زمینه فعالیت‌های مدنی و پیگیری عدالت برای همه، پیشگام همه مسلمانان هستند.
پس از 11 سپتامبر، جوامع مسلمان آفریقایی ـ آمریکایی ترس برادران و خواهران مهاجر خود را که هرگز چنین تبعیض و نفرتی را تجربه نکرده بودند، کم کردند و به آنها آموختند که چگونه از آنچه آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار، چه مسلمان و چه پیروان سایر ادیان تجربه کرده بودند، زنده بمانند.
اگر مسلمانان غیرسیاه‌پوست آمریکایی می‌توانستند بر احساسات ضد سیاه‌پوستی خود غلبه کنند و صادقانه بفهمند که اسلام از زمان پیدایش آمریکا در برابر مسلمانان برده‌دار غرب آفریقا وجود داشته است، ما استدلال‌های قوی‌تری علیه سیاست‌هایی مانند ممنوعیت ورود مسلمانان خواهیم داشت و این ایده اشتباه را که مسلمانان و اسلام برای آمریکا، جدید و بیگانه هستند، تداوم نخواهد داشت.
مسلمانان آمریکایی جزء ضروری آمریکا هستند. کمک‌های سیاهپوستان مسلمان آمریکایی را می‌توان حتی از طریق موسیقی بلوز(Blues) که موسیقی‌شناسان مدرن فرض می‌کنند ممکن است از نوت اذان ناشی شود، به دست آورد. با این نگاه استدلال به نفع سیاست‌هایی مانند ممنوعیت ورود مسلمانان حتی بیش از پیش پوچ می‌شود. مسلمانان و اسلام را نمی‌توان از این کشور حذف کرد زیرا اسلام دینی ذاتی در آمریکا است.
تأثیرگذاری سیاهان مسلمان بر آمریکا
سه سال پیش، من مقاله‌ای برای فیلادلفیا تریبون نوشتم که در آن گفتم که مسلمانان آمریکایی هرگز به اندازه ما قدرتمند نخواهند شد تا زمانی که جوامع ما یاد بگیرند که با هم بهتر کار کنند. این به معنای کار با جوامع سیاه‌پوست مسلمان آمریکایی و شناخت ارزش و نیازهای آنهاست.
در چند سال گذشته، ما شاهد گام‌هایی در این زمینه بوده‌ایم، مانند طرح میلیون‌ها رأی مسلمان سازمان Emgage که به رأی‌دهی بی‌سابقه بیش از یک میلیون مسلمان آمریکایی کمک کرد. رأی مسلمانان سیاه‌پوست آمریکایی در فیلادلفیا تا حد زیادی به پیروزی بایدن در پنسیلوانیا کمک کرد که به پیروزی او در انتخابات ریاست جمهوری 2020 منجر شد.
در سال 2022، در طول انتخابات میان‌دوره‌ای، یک بار دیگر مسلمانان پنسیلوانیا به تاریخ‌سازی کمک کردند و جان فترمن را به عنوان سناتور تأیید کردند. این فهرست ادامه دارد و طولانی است، زیرا سیاهپوستان مسلمان آمریکایی همچنان به هموار کردن مسیر خود به عنوان یک بلوک قدرتمند ادامه می‌دهند.
فقط اذعان به قدرت کل جامعه مسلمان آمریکایی کافی نیست. ما اکنون باید برتری خاص جامعه سیاه‌پوست مسلمان آمریکایی را بشناسیم. در این جامعه تعالی واقعی وجود دارد که باید در همه جوامع تجلیل شود، نه فقط جامعه مسلمان آمریکایی.
این جامعه مدت‌هاست که در جامعه مسلمانان آمریکای شمالی کمتر معرفی شده و زیرسایه قرار گرفته و شایسته تجلیل است. قدرت جامعه فقط در قدرت رأی دادن نیست. این همه زمینه‌ها را در بر می‌گیرد؛ آموزش، مراقبت‌های بهداشتی، آب و هوا و محیط زیست، قانون، سیاست و موارد دیگر.
در آموزش و پرورش، خالد مؤمن، که اخیراً به عنوان وزیر آموزش برای کشورهای مشترک‌المنافع پنسیلوانیا منصوب شده و شریف المکی، بنیانگذار مرکز توسعه مربیان سیاه‌پوست راه را برای اساتید مرد سیاه‌پوست هموار می‌کنند.
در بخش مراقبت‌های بهداشتی، صفیه شباز، مالک و مدیر پزشکی Fountain Medical Associates، و نور جهان عبدالحق، متخصص اطفال که به دلیل کار برجسته خود در خدمت به خانواده‌های کم‌درآمد در شهر اوکلاهاما تجلیل شده حضور دارند.
در حوزه آب و هوا/محیط زیست، کاترا مور را داریم که اخیراً به عنوان اولین هماهنگ کننده عدالت زیست محیطی در ایالت دل‌آور منصوب شد. در حقوق، رحیمه عبدالعلیم را داریم که به عنوان مشاور عمومی و دستیار ویژه رئیس جمهور بایدن و انتظار رب، استاد حقوق که در دانشکده حقوق هاروارد خدمت می‌کند.
تعدادی از سیاهپوستان مسلمان آمریکایی تاریخ‌ساز هستند که در مناصب دولتی انتخاب شده‌اند، از جمله کیت الیسون، دادستان کل مینه سوتا و ایهان عمر نماینده کنگره. این فهرست جامع نیست، اما شامل بخش کوچکی از استعدادهای موجود در جامعه مسلمانان سیاه‌پوست است.
بیایید این ماه تاریخ سیاهپوستان را برای جشن گرفتن واقعاً برتری مسلمان سیاه‌پوست آمریکایی در نظر بگیریم و خود را متعهد به جشن گرفتن و حمایت از این افراد کنیم، به‌ویژه زمانی که آنها قدرت خود را در سال‌های آینده نشان می‌دهند (از جمله در انتخابات 2024). بیایید برای پرورش جامعه‌ای تلاش کنیم که از جوامع مسلمان سیاه‌پوست حمایت و سیاه‌ستیزی را در همه جا محکوم کند.
ترجمه: محمدحسن گودرزی
انتهای پیام
