خودباوری ورزشکار محجبه استرالیا، الگوی زنان مسلمان جهان

به گزارش ایکنا به نقل از ایندین اکسپرس، تینا رحیمی بوکسور تیم ملی استرالیا که ایرانی ‌تبار است سال گذشته توانست در  وزن 57 کیلوگرم در مسابقات کشورهای مشترک‌المنافع به نمایندگی از استرالیا شرکت کند و مقام سوم را به‌دست آورد.مسیری که او برای کسب موفقیت طی کرده است الگویی موفق را برای زنان جوان مسلمان در سراسر جهان به یادگار گذاشته است.

سال 2022 برای تینا رحیمی سال اولین‌ها بود. او اولین زن بوکسور مسلمانی بود که به نمایندگی از استرالیا در یک رویداد ورزشی در بازی‌های کشورهای مشترک‌المنافع شرکت کرد. همچنین اولین باری بود که یک بوکسور محجبه در این رقابت‌ها شرکت می‌کرد. 

از آن زمان، او با انبوهی از سؤالات در مورد انتخاب‌های مذهبی‌اش مواجه شده است.

مسیر دشواره مبارزه با تردیدها

وی می‌گوید: از من در مورد حجاب زیاد سوال می‌شود؛ وقتی از سر کنجکاوی باشد مشکلی نیست، می‌دانم که شبیه یک بوکسور معمولی نیستم؛ گاه برخی تردیدها در من ایجاد می‌شود که مردم ممکن است من را فقط بر اساس ظاهرم قضاوت کنند؛ آنها ممکن است مرا به خاطر نحوه لباس پوشیدنم دوست نداشته باشند؛ گاهی اوقات، می‌ترسم که برخی از داوران به دلیل ظاهرم مرا دوست نداشته باشند و تصمیمات ممکن است به این دلیل به زیان من باشد.

علیرغم تردیدها، رحیمی معتقد است که هرگز دلیلی وجود نداشته که فکر کند کسی به دلیل داشتن حجاب با او رفتار متفاوتی داشته است؛ این بوکسور ساکن سیدنی در خانواده‌ای ایرانی بزرگ شده و پدرش در استرالیا کشتی‌گیر بوده است. بنابراین، برای دنبال کردن ورزش همیشه در خانه تشویق می‌شده، اما کمتر کسی حدس می‌زد که او رشته بوکس را انتخاب کند.

رحیمی قبل از اینکه در سال 2017 بوکس را به صورت تفریحی شروع کند، در زمینه گریم فعالیت می‌کرد و سال بعد، زمانی که اولین مبارزه آماتور خود را انجام داد، این رشته از یک سرگرمی به یک علاقه تبدیل شد. او سال گذشته به مسابقات قهرمانی جهان راه یافت و بعداً با کسب مدال برنز در استرالیا به شهرت رسید.

این بانوی محجبه می‌گوید که خودباوری هرگز به طور طبیعی برای او به وجود نیامده، بنابراین به جای گوشه‌گیری از دنیای بیرون، به مقابله با شک و تردیدهای خودش پرداخته است. رحیمی می‌گوید: وقتی تازه شروع به کار کردم نگرانی‌هایم خیلی بیشتر بود. افکار مختلفی در مورد اینکه مردم چگونه من را درک می‌کنند به ذهنم می‌رسید.

افتخار به کسب موفقیت با حجاب

رحیمی خود را خوش شانس می‌داند که در خانه از او حمایت می‌شود، اما اعتراف می‌کند که برخورد با کنجکاوی‌ها و قرار گرفتن در معرض دید عموم آسان نبوده است. وی می‌گوید: زمانی که شروع کردم با هیچ واکنش منفی مواجه نشدم؛ اما اکنون احساس می‌کنم که نگاه‌های بیشتری به من است.

هر چند حساسیت‌ها ممکن است تشدید شده باشد، اما احساس غرور او نیز بیشتر شده است؛ رحیمی امیدوار است که وقتی زنان جوان مسلمان او را در حال مبارزه می‌بینند، احساس کنند که آنها نیز می‌توانند برای رسیدن به رؤیاهای خود همراه با حفظ حجاب، تلاش کنند.

وی می‌گوید: من به نمایندگی از جامعه خود افتخار می‌کنم؛ این که مردم مبارزه من را تماشا کنند و ببینند که من یک زن مسلمان هستم که می‌توانم کاری را که دوست دارم انجام دهم و برای حفظ ارزشهای دینی‌ام همان طور که می‌خواهم لباس بپوشم، بسیار عالی است.