آیتالله میرزا رحیم بن میرزا حسن از احفاد ملا محمد رفیع الدین واعظ قزوینی در سال ۱۳۲۱ قمری در قزوین متولد شد و در سال ۱۴۲۰ قمری دار فانی را وداع گفته است. وی از علما و ائمه جماعات قزوین بوده که پس از تولد و در دوران کودکی به مدت پنج سال در قزوین تحصیل کرده و پس از آن به قم سفر کرد.
ایشان مدت پنج سال در قم سکونت داشته و از محضر آیات و مدرسین حوزه مانند آیتالله شیخ یحیی مفیدی، آیتالله شیخ میرزا ابوالفضل زاهدی و مرحوم آیتالله میرزا محمد همدانی استفاده کرد. آیتالله سامت پس از قم به نجف مهاجرت کرد و به مدت ۱۰ سال در آنجا از محضر بزرگانی مانند آیتالله اصفهانی، آیتالله عراقی، آیتالله نائینی، آیتالله میرزا ابوالحسن مشکینی، آیتالله حاج شیخ محمد حسین مشکینی بهرهمند شد.
این عالم برجسته قزوینی پس از حضور معنوی و استفاده از بزرگان حوزههای علمیه قم و نجف، برای خدمت به هموطنان خود در سال ۱۳۶۲ هجری شمسی به قزوین بازگشت. ایشان بهطور کلی در محضر اساتیدی مانند حاج شیخ یحیی مفیدی، سیدموسی زرآبادی، سیدمهدی درچهای، سیدمحمد نجف آبادی، حاج آقا رحیم ارباب، شیخ حسن نویسی، میرزای همدانی، سیدمحمد حجت کوه کمری، سیدابوالحسن اصفهانی، محمد حسین نائینی، محمدحسین غروی اصفهانی، ضیاءالدین عراقی، حاج میرزا ابوالحسن مشکینی، محمدرضا آل یاسین، محمدکاظم شیرازی و ... به تحصیل پرداخت.
زندگی شیخ عبدالرحیم سامت، ساده و طبعش بلند و اخلاقش خوش و زبانش نرم بود و در تمام راهپیماییهای پیش از انقلاب در صف مقدم، همراه با دیگر علمای شهر شرکت داشت و نامش همواره در ذیل اعلامیههای علیه رژیم دیده میشد.
آیتالله سامت از ائمه جماعات معروف قزوین بود و سالیانی هم مسئولیت حوزه علمیه قزوین را برعهده داشت و با عمری قریب یکصد سال، در روز دوشنبه ۲۵ بهمن ۱۳۷۸ش (۸ ذیقعده الحرام ۱۴۲۰ق) بدرود حیات گفت و هم اکنون مزار ایشان در امامزاده حسین(ع) قزوین محل رفت و آمد بسیاری از علاقهمندان و دوستداران است.
انتهای پیام