شادی و شادمانی از مؤلفههای مهم یک جامعه است که منجر به نشاط اجتماعی میشود. هر چه این نشاط اندکتر باشد یعنی جامعه مغمومتری داریم و جامعه مغموم، بیتحرک و افسرده است و پویایی ندارد. منابع بسیاری وجود دارد که تأیید میکند فقدان پویایی منجر به انواع مشکلات جسمی و روانی خواهد شد. بنابراین میتوان از ظرفیتهای دینی، مذهبی، ملی، بومی و جهانی در راستای ایجاد نشاط اجتماعی بهره برد.
ایام ولادت ائمه معصومین(ع) و اعیاد مذهبی یکی از ظرفیتهای بسیار عالی مذهبی است که میتوان استفاده بسیار خوبی از آن در راستای نشاط اجتماعی کرد. متأسفانه نسبت به این ظرفیت بالقوه دینی کمتوجهی وجود دارد و آنطور که باید در راستای نشاط اجتماعی از ولادت ائمه(ع) استفاده نمیشود.
اگر همانطور که نسبت به شهادتها توجه وجود دارد به همان میزان هم نسبت به ولادتها توجه میشد جای امیدواری وجود داشت اما دریغا که اینگونه نیست. برای تصدیق این موضوع میتوان نه به صورت خیلی موشکافانه، بلکه سرسری نگاهی به محیط شهری و رادیو و تلویزیون انداخت و دریافت که خبر چندانی نیست. مثلاً امروز 23 دی مصادف با اول رجب، ولادت امام محمدباقر(ع) است اما نمیتوان برنامهای را مشاهده کرد تا به صورت گسترده از این رویداد در راستای شادی و نشاط اجتماعی استفاده شده باشد.
درست است که نشاط اجتماعی با مؤلفههای دیگری از جمله اقتصاد هم ارتباط مستقیم دارد اما فراهم کردن برنامهها و فضا و موقعیتهای شاد در نشاط اجتماعی بیتأثیر نیست. البته باید کوشید که برنامههای شادمانی به صورت همگانی باشد و شادی تعدادی منجر به رنجش و عذاب دیگری نشود؛ سابقه این امر وجود داشته است که گاهی نامدیریتی در برنامهها و مراسم مختلف سبب ترافیک شدید و قفل شدن شهر و نابسامانی و عصبانیت شهروندان شده است.
اگر بزرگداشت ایام ولادت ائمه معصومین(ع) و اعیاد مذهبی هر یک به شکل مجزا و گسترده با برنامههای مختلف شاد و مفرح همراه شود و همچون بسیاری از مناسبتهای تقویمی، هفته و یا دههای را به آن اختصاص دهیم، میتواند ظرفیتی بینظیر برای شادیآفرینی در بستر اجتماع و بهرهمندی اعضای خانواده از این فضای سالم شاد باشد.
ظرفیت شادی در کشور ما اندک نیست و مردم علیرغم همه مشکلات، تلاش میکنند که شاد باشند و مشکلات خود را فراموش کنند و اصولاً شاد کردن دل مردم کار دشواری نیست. البته برای ایجاد نشاط اجتماعی باید از نظرات متخصصان این حوزه از جمله جامعهشناسان، روانشناسان و هنرمندان بهره برد تا محصول کار واقعاً نشاطآور باشد و صرفاً در حد حرف باقی نماند.
یادداشت از سجاد محمدیان
انتهای پیام