آتش به مصحف و سُوَر از جزء و کل زدند
افشین علا؛ شاعر اهل بیت(ع) سروده خود در سوگ حضرت رقیه (س) و نعت حضرت زینب(س) و امام سجاد(ع) را منتشر کرد.
به گزارش ایکنا، افشین علا در سروده تازه خود به دختر سه‌ساله امام حسین(ع) پرداخته است.
متن این شعر به شرح زیر است:
وای از سه‌ساله‌ای که قیامت به شام کرد
با کار خود قیام پدر را تمام کرد
آل امیه تا که نبینند روز خوش
محشر به پا رقیه به هر صبح و شام کرد
چون طشت را مقابل رویش گذاشتند
از جا جهید و بر سر خونین سلام کرد
گه شد ز خویش بیخود و افتاد بر زمین
گاهی ز جا بلند شد و احترام کرد
هم قصه‌ها ز خار مغیلان به شاه گفت
هم زخم تازیانه، عیان بر امام کرد
«دختر، سه‌ساله بود ولی شد شهید عشق
چون عطر یاس، رایحه‌اش ماند در دمشق»
زینب چه‌ها کشید؟ نگنجد به باوری
چون او نزاده مادر تاریخ، دختری
خاکم به سر که در دل گودال قتلگاه
چون او کسی ندیده گلوی برادری
دریای بی‌کرانه‌ی آن سینه‌ی صبور
هر گوشه داشت ماهی در خون شناوری
در نزد او یزید که باشد؟ خسی حقیر
ابن زیاد کیست؟ غبار سبکسری
تنها نه شام و کوفه، که عالم ندیده است
دربند و داغدیده چو زینب، سخنوری
«خجلت برد به روز قیامت زمین از او
مردانگی‌ست تا به ابد شرمگین از او»
زین العباد را چو به زنجیر و غل زدند
گویی که تازیانه به ختم رسل زدند
تا هر قدم ز پای بیفتد در آن سفر
شام و عراق بین هم از کینه پل زدند
وقت ورود قافله، عالم ز شرم سوخت
خنیاگران شام چو طبل و دهل زدند
گل‌های باغ فاطمه بر نیزه بود و خلق
در جشن خویش بر در و دیوار گل زدند
تنها نسوخت شهپر روح‌الامین ز شرم
آتش به مصحف و سُوَر از جزء و کل زدند
«سجاد اسیر بود و در آزادگی امیر
گریان ز خطبه‌های بلیغش جوان و پیر»
ای شاه دین! عریضه‌ی ما را وصول کن
دانم که نیست قابلت اما قبول کن
ای پاره‌ی وجود نبی! نامه‌ام بخوان
پس پاره‌پاره زیر قدوم رسول کن
بر آن نگاه مرحمتی از علی بخواه
یا مستحق گوشه‌ی چشم بتول کن
گو با حسن که از جگر شرحه شرحه‌ات
شوری نصیب این کلمات ملول کن
در وقت احتضار به بالین من بیا
ای سر! ز روی نی به مزارم نزول کن
«مگذار ناامید بمیرم حسین جان
کاری بکن شهید بمیرم حسین جان»
