از قلب زاگرس تا رتبه نخست جشنواره قرآنی فرهنگیان

سمیرا امیری در یکی از بهره‌مندترین استان‌های کشور از لحاظ نعمت‌های الهی اما بی‌بهره از امکانات مادی، در جایی که به بام ایران شناخته می‌شود و هم می‌دانیم که بلوط و برف بر استواری کوه‌هایش افزوده، بالیده است. 

او از قلب زاگرس سر برآورده، از روستایی به نام «دهنو» در شهرستان لردگان چهارمحال و بختیاری؛ جایی که درست وسط زاگرس است، زاگرسی که اگر آتش و بی‌توجهی‌ها بگذارد تا همیشه تاریخ هم‌آغوش برف و بلوط باقی خواهد ماند.

سمیرا امیری همچون همه زاگرس‌نشینان، به دنبال سربلندی است، او تمرین رسیدن به این سربلندی را با گام نهادن در مسیر قرآن کریم آغاز کرده و با دریافت رتبه نخست جشنواره‌ای کشوری اولین پالس‌های مثبت از اینکه مسیر را درست آمده، دریافت کرده است.

او با تکیه بر توانمندی خود و البته عشق و علاقه‌ای که به ساحت قرآن کریم دارد، در محضر قرآن کریم بالیده و به دنبال افق بزرگ در عرصه تلاوت قرآن کریم بانوان است. متن گفت‌وگوی ایکنا با سمیرا امیری، با نام کامل سمیرا امیری ابراهیم‌محمدی، را در ادامه بخوانید؛ 

ایکنا – خانم امیری ابتدا معرفی کوتاهی داشته باشید. 

سمیرا امیری ابراهیم محمدی ساکن استان چهار محال و بختیاری شهرستان لردگان و متولد هفتم تیرماه 1382 هستم. در حال حاضر هم دانشجوی سال اول رشته آموزش کار و فن در دانشگاه فرهنگیان هستم. 

ایکنا – چه شد که خانم سمیرا امیری به سمت قرآن کریم سوق پیدا کرد، کدام اتفاق باعث شد سر از حوزه قرآنی در بیاورید؟ 

از دوران کودکی و تا چشم باز کردم و ذهنم یاری می‌کند، بحث قرآن برایم مهم بوده است، در کنار این به بحث مداحی نیز علاقه داشتم.

ایکنا – این علاقه چگونه شکل گرفت؟

بیشتر از هر چیزی جذب زیبایی‌های ظاهری قرآن شدم و به نظرم این طبیعی است، شاید در آن سن و سال بیشتر از این برای کودکی که هنوز نمی‌دانست در جهان اطرافش چه اتفاقاتی رخ می‌دهد، قابل درک نباشد.

ایکنا – در مورد این زیبایی ظاهری که جذب آن شدید بیشتر توضیح دهید، کدام وجه از زیبایی‌های ظاهری قرآن شما را درگیر خود کرد؟

من ابتدا با صدای استاد عبدالباسط جذب قرآن شدم، و اخیراً هم صدای استاد شحات را بسیار دنبال می‌کنم، تلاوت‌های من هم معمولاً به سبک یکی از این دو استاد یا ترکیبی از آن است. 

با شنیدن تلاوت زیبایی از استاد عبدالباسط در تلویزیون جذب قرآن کریم شدم. شاید آن موقع اگر اسم استاد عبدالباسط را پایین صفحه تلویزیون نمی‌دیدم، نمی‌دانستم صاحب این صدا کیست، برایم آنقدر جذابیت داشت که به دنبال شنیدن تلاوت‌های بیشتر رفتم، اما کمتر تلاوتی پیدا کردم. بی‌امکاناتی برای اولین بار اینجا خودش را نشان داد. ناگزیر شدم برای شنیدن دوباره آن تلاوت به تلویزیون پناه ببرم و منتظر بمانم ببینم چه زمانی دوباره پخش می‌شود.

ایکنا – بحث آموزش قرآن کریم در شهرستان‌ها با توجه به کمبود استاد، با مشکل مواجه است و این مشکل به خصوص در بخش بانوان پررنگ‌تر است، شما با این کمبود امکانات چگونه کنار آمدید و چگونه بر این مشکلات غلبه کردید؟

من 10 سال است که در حوزه فعالیت‌های قرآنی کار می‌کنم و جالب است که از همین امسال توانستم از طریق یکی از اساتید، آموزش‌های فنی تلاوت را دریافت کنم. تا پیش از این و در ایام بی‌امکاناتی تلویزیون تنها معلم من بود، هیچ استاد دیگری غیر از رادیو یا تلویزیون نداشتم، تلاوت‌ها را گوش می‌دادم و تمرین می‌کردم. یعنی تلاوت پخش می‌‌شد من هم از روی همان تلاوت تمرین می‌کردم. بعد که به مدرسه رفتم متوجه استعدادم در زمینه تلاوت قرآن کریم شدم. 

ایکنا – تا کنون در چه مسابقاتی شرکت کرده‌اید و چه رتبه‌هایی به دست آورده‌اید؟ 

در مسابقات سازمان‌های مختلف حضور داشته‌ام از جمله در مسابقات قرآن آموزش و پرورش که چندین رتبه را تا کنون کسب کرده‌ام، در مسابقات قرآن سازمان بسیج مستضعفین و ... نیز حضور داشته و رتبه‌هایی از استانی تا کشوری دریافت کرده‌ام. آخرین رتبه هم دریافت رتبه نخست جشنواره قرآن و عترت دانشجویان دانشگاه فرهنگیان در رشته قرائت تحقیق است. 

ایکنا – جشنواره قرآنی دانشگاه فرهنگیان را به لحاظ کیفی چطور ارزیابی می‌کنید، آیا این جشنواره می‌تواند از حیث فنی به شما و سایر متسابقان کمک کند؟ 

حدود بیست نفر از بانوان به مرحله نهایی رشته قرائت تحقیق راه یافته بودند و از بین این بیست نفر شاید پنج نفر در سطح بالایی بودند و سایر افراد در یک سطح معمولی قرار داشتند. 

برای ارتقای سطح فنی بانوان قاری نباید به جشنواره اکتفا کرد، باید در کنار برگزاری جشنواره مباحث آموزشی را بسیار پررنگ‌تر کرد، این آموزش‌ها هم نیاز به امکانات دارد. برای اینکه بتوانیم جوان‌ترها را بیشتر با نغمه‌های قرآنی و موسیقیِ مذهبی آشنا کنیم به حمایت نیاز داریم. خواست بانوان این است که در چارچوب درست فعالیت کنیم و این حق ماست که استعدادهایمان دیده شود. 

ایکنا – اغلب دانشجویان صاحب رتبه در جشنواره‌های قرآنی دانشگاه‌ها اعتقاد دارند سطح فعالیت‌های قرآنی در دانشگاه‌ها آنگونه که باید نیست و همه چیز در جشنواره خلاصه شده است، نظر شما در این مورد چیست؟ 

امسال که به دانشگاه رفتم تنها دو یا سه جلسه قرآنی برگزار شد و در آن به عنوان قاری تلاوت داشتم، برنامه دیگری ندیدم. 

من در همین سال اول مطالباتی از دانشگاه داشتم و آنها را هم مطرح کردم، یکی این بود که امکاناتی در نظر گیرند تا به صورت هفتگی جلسه قرآنی داشته باشیم. شاید فکر کنید این امکانات حتماً مواردی بوده که امکان برآورده کردن آن نبوده است، اما اینگونه نیست و همه امکاناتی که می‌خواستیم، فقط و فقط یک سیستم صوتی خوب بود، اما هیچ توجهی به آن نشد. 

ایکنا – در مسابقات اوقاف هم حضور داشته‌اید؟ 

امسال برای اولین بار قصد حضور در مسابقات را دارم.

ایکنا – در عرصه تلاوت قصد رسیدن به چه جایگاهی را دارید؟ 

ان‌شاء‌الله قصد دارم تا بالاترین سطح تلاوت بروم، البته در مسابقات اوقاف در مرحله بین‌المللی رشته قرائت بانوان در نظر گرفته نشده است و این عادلانه نیست، من این اطمینان را دارم که می‌توانم در بالاترین سطح مسابقات حضور داشته باشم و به موفقیت برسم.

ایکنا – سمیرا امیری در تلاوت چه افقی را برای خود در نظر گرفته است؟ 

در وهله اول به دنبال عمل به قرآن کریم هستم و اگر جایی بشود فعالیتی کرد حتماً آن کار را انجام خواهم داد. عرف جامعه اجازه نمی‌دهد زیاد در این عرصه فعالیت کرد با این وجود دوست دارم در مسابقات سراسری قرآن کریم به رتبه‌های بالا برسم. 

ایکنا – بیشتر با کدام آیه قرآن کریم ارتباط دارید و دوست دارید آن را تلاوت کنید؟ 

همه آیات قرآن زیبا هستند و ارتباط برقرار کردن با هر آیه بستگی به شرایط فرد در آن برهه زمانی دارد. من بیشتر با یکی از آیات سوره مبارکه «ق» که می‌فرماید من از رگ گردن به شما نزدیک‌تر هستم، ارتباط برقرار می‌کنم. «وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ»، این برای من بسیار آرام‌بخش است. این سخن یک آرامش خاصی می‌دهد، انگار خیال را راحت می‌کند که ای بنده خدا، آفریدگار تو از آن چیزی که فکر می‌کنی به تو نزدیک‌تر و آگاه به تمام اعمال تو و به یک معنای دیگر مراقب تو هست.

ایکنا – سخن پایانی 

الان اکثراً بچه‌ها با مبانی قرآنی با موسیقی‌های مذهبی آشنایی ندارند و برای همین است که کمتر به این سمت گرایش دارند، اگر حمایت از این عرصه بیشتر شود می‌توانیم نوجوانان و جوانان را جذب این مسیر کنیم، اما حمایت‌ها به این صورت است که من درخواست یک سیستم صوتی ساده می‌دهم، ماه‌ها طول می‌کشد تا پاسخ آن داده شود، اینها باعث بی‌انگیزگی و عدم همکاری دانشجویان قرآنی با دانشگاه می‌شود.  

ما می‌خواهیم در رادیوی دانشگاه و حتی رسانه ملی در چارچوب فعالیت کنیم، اما هیچ حمایتی نمی‌شود. باید بستری فراهم شود تا بتوانیم در آن بستر کار کنیم، اما این بستر فراهم نیست. 

من حاضرم بدون یک ریال دستمزد در راه قرآن و اهل بیت(ع) کار کنم، اما برای این کار کردن باید حداقل‌ترین امکانات وجود داشته باشد، همین امکانات هم موجود نیست. جوان‌های این دوره بیشتر علاقه‌مند به موسیقی هستند تا نغمات قرآنی و مذهبی برای جذب آنها به این مسیر باید نغمه‌های مذهبی را با موسیقی تلفیق کنیم تا بتوانیم بیشتر جذب کنیم. جوانان را باید ابتدا جذب ظواهر کرد تا به مرور جذب باطن شوند. 

تیمور کاکایی