شهادت پس از یک عمر مبارزه همه‌جانبه در راه آرمان فلسطین
شهید اسماعیل هنیه از ابتدای فعالیت خود با حضور در جنبش دانشجویی و انتفاضه اول و سپس در سطوح مختلف، از نخست‌وزیری فلسطین گرفته تا ریاست دفتر سیاسی حماس، هیچگاه از مقاومت در راه آرمان فلسطین دست نکشید و سرانجام در این راه به شهادت رسید.
به گزارش ایکنا، شهید اسماعیل هنیه، پس از یک عمر مبارزه در راه آرمان فلسطین از زمانی که دانشجویی ساده در دانشگاه اسلامی غزه بود تا زمانی که در کنار رهبران شهید مقاومت فلسطین چون شیخ احمد یاسین و عبدالعزیز رنتیسی حضور داشت و زمانی که نخست‌وزیر دولت منتخب فلسطین بود هیچگاه از آرمان خود یعنی رهایی فلسطین از بند اشغالگران صهیونیست دست نکشید؛ زندگی و شهادت این شهید بزرگوار، گواه روشنی بر صادق بودن و پایداری در راه آرمان فلسطین است، همان‌گونه که خود نیز بارها در مقاطع مختلف بر آن تأکید کرده بود.
داستان زندگی: از تولد در اردوگاه آوارگان تا ریاست دفتر سیاسی حماس
شهید اسماعیل هنیه، با نام اسماعیل عبدالسلام احمد هنیه در سال 1963 در اردوگاه پناهندگان الشطی در نوار غزه که در آن زمان تحت اشغال مصر بود به دنیا آمد.
خانواده او قبل از اشغال فلسطین در سال 1948، در منطقه عسقلان زندگی می‌کردند. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در مدارس سازمان ملل متحد گذراند و در سال 1987 از دانشگاه اسلامی غزه در رشته ادبیات عرب فارغ‌التحصیل شد. او فعالیت سیاسی و مبارزات خود را از دوران دانشجویی آغاز کرد و در این دوران بود که به حماس پیوست.
نخستین فعالیت‌های سیاسی هنیه هم‌زمان با آغاز انتفاضه اول علیه رژیم صهیونیستی و با شرکت در تظاهرات علیه این رژیم صورت گرفت. پس از این تظاهرات هنیه دستگیر و توسط دادگاه نظامی رژیم صهیونیستی به زندان کوتاهی محکوم شد. او بار دیگر در سال 1988 توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مدت شش ماه در زندان بود و سپس در سال 1989 به مدت سه سال به زندان محکوم شد. او از این دوران به کادر رهبری حماس ملحق شد و پس از آزادی وی در سال 1992، مقامات نظامی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین او را به همراه رهبران ارشد حماس عبدالعزیز الرنتیسی، محمود زهار، عزیز دویک و 400 فعال دیگر به لبنان تبعید کردند. در این دوران بود که جنبش مقاومت اسلامی فلسطین(حماس)، به شکلی گسترده در رسانه‌های جهان مطرح شد و جایگاه خود را به عنوان یکی نیروی پیش رو در فلسطین اثبات کرد. این فعالان بیش از یک سال در منطقه مرج الزهور در جنوب لبنان ماندند، یک سال بعد هنیه به غزه بازگشت و به ریاست دانشگاه اسلامی منصوب شد.
پس از آزادی شهید شیخ احمد یاسین در سال 1997، هنیه به ریاست دفتر وی منصوب شد؛ و به دلیل این جایگاه شهرت او در میان جنبش حماس نیز بالا گرفت و پس از مدتی به عنوان نماینده در تشکیلات خودگردان فلسطین منصوب شد. پس از انتفاضه دوم بسیاری از رهبران حماس از سوی رژیم صهیونیستی ترور شدند و اسماعیل هنیه نیز با ادعای رژیم صهیونیستی مبنی بر دست داشتن در حملات علیه این رژیم در جریان ترور شیخ احمد یاسین در سال 2004 از ناحیه دست مجروح شد. وی پس از شهادت دکتر عبدالعزیز الرنتیسی در سال 2004 به عنوان رئیس جنبش حماس در نوار غزه انتخاب شد.
در دسامبر 2005، هنیه به عنوان رئیس فهرست حماس در انتخابات حضور یافت. هنیه در 16 فوریه 2006 پس از پیروزی حماس در انتخابات فلسطین و به عنوان صدر فهرست «تغییر و اصلاح» در 25 ژانویه 2006 به عنوان نخست‌وزیر معرفی شد. او در 20 فوریه به طور رسمی به رئیس‌جمهور محمود عباس معرفی شد و در 29 مارس 2006 سوگند یاد کرد.
رژیم صهیونیستی پس از این انتخابات مجموعه‌ای از اقدامات تنبیهی از جمله تحریم‌های اقتصادی را علیه تشکیلات خودگردان فلسطین به اجرا گذاشت. هنیه تحریم‌ها را محکوم اما تأکید کرد: حماس نه خلع سلاح می‌شود و نه «اسرائیل» را به رسمیت می‌شناسد. چند ماه پس از پیروزی حماس در انتخابات 2006، هنیه نامه‌ای به بوش، رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده فرستاد و در آن از دولت آمریکا خواست تا مذاکرات مستقیم با دولت منتخب داشته باشد. وی همچنین پیشنهاد آتش‌بس طولانی‌مدت با رژیم صهیونیستی، پذیرش دولت فلسطین در داخل مرزهای 1967 و خواستار پایان دادن به تحریم بین‌المللی شد و مدعی شد که این تحریم‌ها «خشونت و هرج‌ومرج را تشویق می‌کند». دولت ایالات متحده پاسخی نداد و تحریم خود را ادامه داد.
هنیه در 15 فوریه 2007 به عنوان بخشی از روند تشکیل دولت وحدت ملی بین حماس و فتح استعفا داد. او در 18 مارس 2007 دولت جدیدی را به عنوان رئیس کابینه جدید تشکیل داد که شامل فتح و همچنین سیاستمداران حماس بود. در 14 ژوئن 2007، در بحبوحه نبرد غزه، محمود عباس انحلال دولت وحدت مارس 2007 و اعلام وضعیت فوق‌العاده را اعلام کرد.
پس از این بحران بزرگ سیاسی شهید اسماعیل هنیه خواستار آشتی ملی و مصالحه میان فتح و حماس شد و پ و بارها از پذیرش خود برای کناره‌گیری از ریاست دولت در چارچوب آشتی همه‌جانبه خبر داد. در 2 ژوئن 2014 نخست‌وزیر دولت در غزه را به رامی حمدالله واگذار کرد و هنیه هنگام تحویل دولت گفت: «امروز من دولت را داوطلبانه و به دلیل نگرانی برای موفقیت وحدت ملی و مقاومت در همه اشکال آن در آینده واگذار می‌کنم.»
شهید اسماعیل هنیه در سال 2016 از غزه خارج و به قطر رفت. و پس از مدتی در ماه مه سال 2017 پس از خالد مشعل، ریاست دفتر سیاسی حماس را بر عهده گرفت.
شهید اسماعیل هنیه پس از طوفان الاقصی
بلافاصله پس از آغاز عملیات طوفان الاقصی در 7 اکتبر 2023 ویدئویی انتشار یافت که در آن رئیس دفتر سیاسی حماس به همراه برخی از رهبران این جنبش در دفتر خود در دوحه در حال پیگیری اخبار این عملیات بودند و پس ز آن به شکرانه این پیروزی بزرگ سجده شکر به جا آوردند.
در 10 آوریل، 7 نفر از اعضای خانواده رئیس دفتر سیاسی حماس، از جمله 3 پسر و تعدادی از نوه‌های وی، در بمباران رژیم صهیونیستی که خودروی حامل آنها را در اردوگاه الشاطی هدف قرار داد، به شهادت رسیدند. در 24 ژوئن نیز در جریان بمباران اردوگاه الشاطی از سوی رژیم صهیونیستی 10 نفر از اعضای خانواده آن شهید از جمله خواهرش به شهادت رسیدند.
هنیه پس از حادثه گفت: نزدیک به 60 نفر از اعضای خانواده من مانند همه مردم فلسطین به شهادت رسیدند و هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد و افزود: اشغالگران معتقدند که با هدف قرار دادن خانواده رهبران، عزم مردم ما را در هم خواهد شکست.
وی پس از اطلاع از خبر شهادت فرزندان و گفت: خون فرزندان و نوه‌های شهید من گران‌بهاتر از خون فرزندان ملت فلسطین نیست، خداوند را شکر می‌کنم که افتخار شهادت سه پسرم و تعدادی از نوه‌هایم را به من ارزانی داشت.
وی در سخنرانی خود در سال 2014 در پاسخ به محاصره مداوم نوار غزه گفت: «ما مردمی هستیم که اگر عزم شما بر محاصره ما است، عزم ما بر پیروزی است و اگر عزم شما بر به زانو درآوردن غزه و مردم آن است، ما مردمی هستیم که جز در برابر خداوند خود سر خم نمی‌کنیم. هر مسئولی در خارج و داخل فلسطین باید که این پیام را جدی بگیرد ما مردمی هستیم که عاشق مرگ هستیم، همان‌گونه دشمنان ما عاشق زندگی هستند و رهبران ما عاشق شهادت در راهی هستند که رهبران ما در راه آن به خاک افتاده‌اند، دیگران عاشقان کرسی‌های قدرت هستند، این کرسی‌ها را برگیرید و وطن را برای ما بگذارید.»
آن شهید بزرگوار سرانجام همان‌گونه که بارها گفته بود، در تمام عمر برعهد خود پایبند ماند. او که از ابتدای تولد طعم آوارگی و زندگی در اردوگاه‌ها را چشیده بود، هیچگاه از مبارزه در راه آرمان فلسطین دست نکشید؛ چه زمانی که دانشجویی ساده در دانشگاه اسلامی غزه بود تا زمانی که در کنار رهبران شهید مقاومت فلسطین چون شیخ احمد یاسین و عبدالعزیز رنتیسی حضور داشت و چه زمانی که نخست‌وزیر فلسطین بود و سرانجام در مقام رئیس دفتر سیاسی حماس هیچگاه از این آرمان دست برنداشت و سرانجام پس از عمری جهاد در راه آزادی و رهایی ملت فلسطین از بند اشغالگری رژیم صهیونیستی، به شهادت رسید. زندگی و شهادت این شهید بزرگوار را می‌توان تفسیر زنده از این آیه شریفه در سوره مبارکه احزاب دانست:
«مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضَى نَحْبَهُ وَمِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا: برخی از آن مؤمنان، بزرگ مردانی هستند که به عهد و پیمانی که با خدا بستند کاملا وفا کردند، پس برخی پیمان خویش گزاردند و برخی به انتظار (فیض شهادت) مقاومت کرده و هیچ عهد خود را تغییر ندادند(۲۳ سوره احزاب)».
انتهای پیام
