ظرفیت‌های شادی‌بخش اسلام و تشیع

حجت‌الاسلام علیرضا قبادی، جامعه‌شناس و کارشناس دین، به مناسبت سالروز آغاز امامت حضرت ولیعصر(عج) یادداشتی را در اختیار ایکنا قرار داده است که مشروح آن را با هم می‌خوانیم.

السَّلَامُ عَلَى رَبِیعِ الْأَنَامِ وَ نَضْرَةِ الْأَیَّام/سلام بر بهار خلایق و خرمی روزگاران. سالروز آغاز امامت حضرت مهدی موعود(عج) را تبریک و شادباش می‌گویم. درباره ضرورت حضور امام در جامعه و وجود مبارک امام عصر(عج) تاکنون مقالات متعددی تقدیم شما شده است، از این رو از این روز خجسته بهره برده و به موضوع مهم ظرفیت شادی‌آفرین امام در جامعه ذیل عنوان کلی ظرفیت‌های شادی آفرین در اسلام و تشیع مباحثی را تقدیم می‌داریم.

در حد اشاره باید گفت که تعبیر امام زمان به «بهار زندگانی» و «شادمانی ایام» گواه روشنی بر وجود شادی‌بخش امام زمان(عج) در جامعه است. مدت‌ها در این فکر بودم تا درباره ظرفیت‌های شادی‌آفرین در اسلام و تشیع بحثی را آغاز کنم؛ اما مناسبت‌ها به گونه‌ای رقم می‌خورد که این فرصت از دست می‌رفت. برای آغاز این بحث چه زمانی بهتر از ماه ربیع‌الاول ماه ولادت پیامبر رحمت(ص) و چه روزی خوش‌تر از سالروز امامت امام زمان(عج)، می‌توان سراغ گرفت. از این رو از خداوند بزرگ و وجود پر برکت خاتم الانبیا(ص) و خاتم‌الاوصیا(ع) توفیق می‌طلبم که به چنین ظرفیت و قابلیتی در جامعه اشاره کنم.

چنانکه در گذشته اشاره شد، میان دین و متدین یا میان اسلام و مسلمان یا میان تشیع و شیعیان تفاوت وجود دارد. اولی به مجموعه‌ای از باور و اعمال گفته می‌شود و دومی با نحوه عمل و شیوه برقراری ارتباط مردم با دین، اسلام و تشیع معرفی و شناخته می‌شود. ادعای بنیادین در اسلام این است که به همه جنبه‌های مادی و معنوی و ابعاد فردی و اجتماعی انسان توجه دارد.

از این رو باید بپذیریم اسلام همچنانکه به اندوه و مصیبت در انسان توجه دارد، به شادی و شادمانی او نیز التفات کرده است و اینکه چرا ظرفیت و قابلیت شادی‌آفرین اسلام در جامعه ما به خصوص در دوران معاصر کمتر نمایان شده است، پرسشی است که ان‌شاءالله در خلال مباحث پیش رو به پاسخ آن می‌پردازیم.

أَسْأَلُ اللّٰهَ أَنْ یُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ یَجْعَلَنِى مِنَ الْمُنْتَظِرِینَ لَکَ وَالتَّابِعِینَ وَالنَّاصِرِینَ لَکَ.