کد خبر: 4251223
تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱۴۰۳ - ۰۰:۰۹

استفاده از واژه «تذکیر» به جای «تبلیغ» در مأموریت قاری قرآن

یک پژوهشگر قرآنی گفت: واژه تبلیغ، امری تام و تمام در عرصه هدایتگری و بیان پدیده و پیام‌های الهی است و می‌توان به جای آن از واژگان تذکیر و موعظه استفاده کرد.

استفاده از واژه تذکیر به جای تبلیغ در  مأموریت قاری قرآنبه گزارش ایکنا، مصطفی صولتی؛ پژوهشگر قرآنی به ارائه مقاله‌ای با عنوان «نگاهی به جایگاه  هنر قرائت در تبلیغ  رسالات الله از منظر قرآن و حدیث» در سومین روز از نوزدهمین نشست تخصصی استادان، قاریان و حافظان ممتاز قرآن کریم پرداخت.
 
وی با اشاره به جایگاه رفیع قاری قرآن در عرصه اجتماع مسلمین گفت: تصور اینکه قاری به معنای واقعی کلمه مبلغ دین باشد، این خود شائبه‌ای ایجاد می‌کند، چرا که توقعات را از قاری بالا می‌برد که موجب تناقض می‌شود. ممکن است قاری نتواند مطالبات مردم را آنگونه که تصور می‌شود، برآورده سازد.
 
صولتی ادامه داد: بر این اساس پرسشی که مطرح می‌شود، این است که اساساً آیا یکی از مأموریت‌های قاری تبلیغ دین است یا خیر؟ که اگر به شکل معمول خواسته باشیم به این پرسش پاسخ دهیم، مثبت است، اما از آنجا که تبلیغ بر وزن فعیل است، لذا اگر مبنا را تبلیغ دین به معنای اتم آن در نظر گیریم، قاری قرآن با خصوصیاتی که از او توقع داریم می‌تواند مبلغ تام و تمام قرآن باشد.
 
وی تصریح کرد: رسالات الهی پیام‌هایی هستند وحیانی به این معنا که دارای وجوه بارز و عمیقی هستند که باید شرایطی برای ابلاغ آنها فراهم آید و لذا اینکه از صفت مبلغ برای هر یک از قاریان قرآن خواسته باشیم، استفاده کنیم این امر باید با احتیاط صورت گیرد.
استفاده از واژه «تذکیر» به جای «تبلیغ» در مأموریت قاری قرآن
این پژوهشگر قرآنی با اشاره به اینکه بلوغ، ابلاغ و تبلیغ از یک ریشه واژگانی هستند، افزود: در چنین مرتبه‌ای که قرار است پدیده یا پیامی تبلیغ شود، این امر با مقوله‌ای به نام وصول که رسیدن به اصل و اساس آن پدیده یا پیام است متفاوت است؛ امری نزدیک به آن که حتی با این فرض نیز قاری توانی برای وقوع چنین امری را ندارد.
 
صولتی تأکید کرد: بهتر است به جای واژه تبلیغ از تذکیر یا مواردی از این دست استفاده کرد که واژه‌ خفیف‌تری است و تنها امری نزدیک به مقصود که همانا هدایتگری و انتقال آموزه‌های قرآنی است، منتقل می‌کند و البته از واژه انذار به معنای هشدار یا وعظ و موعظه که در یادآوری امری نیکوتر است، می‌توان استفاده کرد.
 
وی با اشاره به اینکه پیامبر مصعب بن عمیر را براساس عرف برای تبلیغ دین اسلام به مدینه اعزام کرد، گفت: ابن عمیر با بیانی شیوا، خصالی نیکو و صدایی رسا در صدر اسلام برای تعلیم شعائر دینی اعزام شد و اینکه خواسته باشیم در هر عصر و زمانی از واژه تبلیغ در تبیین اصول دین استفاده کنیم، امری سنگین محسوب می‌شود، چه برسد به اینکه این مأموریت را نسبت به افرادی دهیم که شاید تنها ویژگی آنها هنر قرائت باشد و آنچنان که باید و شاید در تهذیب و تزکیه نفس خویش کوشا نبوده‌اند.
 
صولتی اظهار کرد: از جمله ویژگی‌های یک مبلغ داشتن ملکه عصمت و امانت است، امری که پیامبر پیش از رسالت به امانتداری شهره بود و وجود مقدس ایشان نیز مبرا از هر پلیدی است و به همین ترتیب سایر امامان معصوم نیز که از مقام عصمت در تبلیغ دین استفاده کردند.
 
وی در پایان گفت: تنها در عرصه تلاوت قرآن می‌توان به هنر موسیقی به منظور تأثیرگذاری آن بر مخاطب اشاره کرد که بر پایه هیجانات و عواطف مخاطب را با کلام وحی همراه کرده و بتواند او را در مسیر رشد و آگاهی ایشان رهنمون سازد. 
 
انتهای پیام
captcha