هشت سال فاصله تا جشن موفقیت در مسابقات قرآن
هشت سال فاصله شاید طولانی به نظر برسد، اما حقیقت این است که زمان، پیوند‌هایی از جنس دوستی، تلاش و رویاها را هرگز فراموش نمی‌کند؛ حالا، حضور مجتبی فردفانی، حافظ کل قرآن و نفر اول مسابقات بین‌المللی قرآن ایران در سالن محل برگزاری مسابقات برای دیدن اجرای نماینده ایران، معنایی فراتر از یک اتفاق دارد؛ معنای واقعی افتخار، دوستی و وفاداری.
به گزارش خبرنگار اعزامی ایکنا به مشهد، هشت سال قبل در چنین ایامی بود که مجتبی فردفانی، از استان فارس و شهر گراش آمده بود تا بر بلندای حفظ قرآن دنیا بایستد. مجتبی فردفانی سال ۱۳۹۵، در میان هیاهوی مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی ایران ایستاده بود؛ در آن ایام و در اوج جوانی چشم‌هایش پر از امید و قلبش سرشار از هیجان بود. آن روزها، که در میدان رقابت بود تلاش می‌کرد تا رویاهایش را زندگی کند. شاید تا قبل از آن زمان، هیچ‌کس نمی‌دانست این تلاش‌ها چگونه به مسیری بزرگ‌تر پیونده خواهد خورد.
حالا، هشت سال از آن روزها گذشته است. او بار دیگر قدم به همان مکان گذاشته، اما این بار نه برای خودش، بلکه برای دیدن موفقیت دوستش، کسی که با اشتیاق و پشتکار همان راه را طی کرده و حالا در آستانه موفقیت در همان رویداد مهم است. دیدن تلاش و شور و هیجان دوستش، خاطرات آن سال‌ها را برای او زنده کرده است؛ خاطراتی از سخت‌کوشی، امید و اشتیاق به پیشرفت. او یک بار دیگر به صحنه رویاها بازگشته تا به فاصله هشت سال موفقیت دوستش را ببیند.
هشت سال فاصله شاید طولانی به نظر برسد، اما حقیقت این است که زمان، پیوند‌هایی از جنس دوستی، تلاش و رویاها را هرگز فراموش نمی‌کند؛ و حالا، این حضور دوباره معنایی فراتر از یک اتفاق دارد؛ معنای واقعی افتخار، دوستی و وفاداری.
در حاشیه روز نخست چهل و یکمین دوره مسابقات بین‌المللی قرآن جمهوری اسلامی مجتبی فردفانی، دارنده رتبه نخست این مسابقات در سال ۱۳۹۵ و در رشته حفظ کل قرآن کریم گفت‌وگویی با او داشتیم تا به مرور خاطرات آن سال بپردازیم.
ایکنا – جناب فردفانی به نظر می‌رسد بعد از کسب رتبه در مسابقات بین‌المللی فعالیت‌هایتان کمتر شده و کمتر دیده می‌شوید؟
بعد از اینکه سال ۹۵ اول شدم به فعالیت‌ها در همین مسیر ادامه دادم و خوشبختانه حضور خوبی هم در فضای قرآنی کشور دارم. مشکلی که در زمینه حافظان قرآن وجود دارد این است که حفاظ قرآن رسانه‌ای نیستند و نسبت به قاریان کمتر در تصاویر و رسانه‌ها و اخبار حضور دارند.
به نظر من حافظان بعد از کسب رتبه از لحاظ رسانه‌ای گردونه خارج می‌شوند. ما کار خودمان را انجام می‌دهیم چه رسانه به ما بپردازد چه نپردازد چه در صدا و سیما تلاوت داشته باشیم چه نداشته باشیم.
در حال حاضر در موسسه مشغول فعالیت هستم و گاهی هم در حرم تلاوت انجام می‌دهم، در جلسات قرآن شهر مشهد هم حضور دارم و در کنار همه اینها مرور محفوظات را هم انجام می‌دهم.
ایکنا – بخشی از این دور بودن از فضای رسانه‌ای را می‌شد از طریق حضور در طرح ساماندهی داوران و گرفتن مدرک داوری جبران کرد.
در آن ایامی که فراخوان طرح ساماندهی داوران اعلام شد من مشغول گذراندن دوره آموزشی خدمت بودم، در صورتی که این فراخوان مجدد منتشر شود حتماً اقدام خواهم کرد.
ایکنا – امروز برای دیدن اجرای محمد خاکپور به سالن آمده‌اید؟
بله؛ البته یکی دو ساعت قبل از اجرای ایشان در حرم تلاوت داشتم، اما برای دیدن اجرای نماینده کشورمان در سالن ماندم و خودم را ملزم دانستم که حتماً در سالن حضور داشته باشم و از نزدیک اجرای ایشان را ببینم.
ایکنا - توصیه‌ای یا مشورتی هم به آقای خاکپور داشته‌اید؟
در مورد این دوره خیر، اما بعضاً زمانی که می‌خواهیم به مسابقات اعزام شویم با هم تماس می‌گیریم و سوالاتی از هم می‌پرسیم.
ایکنا – امروز نماینده کشورمان در رشته حفظ کل قرآن کریم اجرا دارد و باید به سوالات هیئت داوران پاسخ دهد، موقعیتی که شما در سال ۱۳۹۵ و درست هشت سال قبل در آن قرار داشتید، در مورد حس و حال آن لحظات بگوئید که به صورت بود و فکر می‌کنید الان نماینده کشورمان چه حس و حالی دارد؟
ترکیبی از هیجان و اضطراب است ولی همه‌اش این اضطراب نیست بلکه همزمان شیرینی خاصی هم دارد. بالاخره انسان ثمره دو - سه دهه فعالیت خود را در چند شب می‌بیند. هنوز هم که به آن ایام فکر می‌کنم آن هیجان به سراغ من می‌آید.
ایکنا - مستمع و شنونده همیشه این نگرانی را دارد که هر لحظه ممکن است حافظ قرآن در زمان پاسخگویی به سوالات هیئت داوران در یک لحظه همه چیز را فراموش کند و ذهن او را تنها بگذارد؛ این ترس برای خود حفاظ هم وجود دارد؟
به این شکل خیر ولی به هر حال با ذهن و حافظه طرف هستیم که ممکن است در لحظه دچار فراموشی بود و البته همیشه خداوند کمک می‌کند. نمی‌شود گفت ترس از فراموش کردن آیات وجود دارد، در هر رشته تمرکز مهم است، اما در حفظ مهم‌تر و حساس‌تر است اگر حافظ قرآن تمام سوالات را با تمرکز بالا پاسخ دهد، میزان اشتباه کمتری خواهد داشت، اما اگر این تمرکز مقداری به هم بخورد اشتباه بیشتر خواهد بود. همین‌ها باعث می‌شود رشته حفظ رشته سختی باشد و زحمت بیشتری می‌خواهد. برای همین است که در بسیاری از کشور‌ها جوایز حفظ بیشتر از قرائت است و بیشتر به آن بها داده می‌شود، اما در ایران در عین اینکه شعار تربیت ۱۰ میلیون حافظ را می‌دهیم مقتضیات آن را رعایت نمی‌کنیم. باید مشوق‌هایی وجود داشته باشد تا انگیزه افراد برای حفظ قرآن بیشتر شود.
ایکنا - در لحظه اجرا چه چیزی می‌تواند نگرانی از فراموش شدن آیات را در یک حافظ قرآن از بین ببرد و خود شما در چنین شرایطی چه حرکتی می‌کردید؟
آیه قرآن در سوره مبارکه کهف می‌فرماید «وَاذْکُرْ رَبَّکَ إِذَا نَسِیتَ» یعنی وقتی فراموش کردی پروردگارت را یاد کن، در این مواقع همیشه این آیه به ذهنم می‌آید، البته یک حافظ قرآن در طول سال به حدی مرور دارد که حفظ او تثبیت شود.
ایکنا - در مورد مسابقات چه نظری دارید، برگزاری مسابقات بین‌المللی قرآن در مشهد را چگونه می‌بینید؟
به اعتقاد من برگزاری در مشهد عالی است، تعجب من از این است که چرا در ادوار گذشته این مسابقات را در مشهد برگزار نکرده‌اند. برگزاری مسابقات در این دوره برای من عجیب نیست عجیب این است که چرا تاکنون در اینجا برگزار نکرده‌اند.
ایکنا - بر اساس چه استدلالی می‌گویید برگزاری مسابقات در مشهد عالی است، برخی هم هستند که برگزاری مسابقات در خارج از تهران را مناسب نمی‌دانند. میزبانی مشهد از مسابقات چه محاسنی می‌تواند داشته باشد؟
یکی از دلایل اصلی که شرکت‌کنندگان خارجی را برای حضور در مسابقات دعوت می‌کنیم، این است که با فرهنگ ایران و مکتب اهل بیت(ع) آشنا شوند. وقتی امکانات برای معرفی این فرهنگ در مشهد وجود دارد و همه شرایط برقرار است چرا مسابقات را در مشهد برگزار نکنیم؟ اگر قرار باشد در تهران با برگزاری برنامه و ۱۰ مراسم به یک هدف برسیم در مشهد با یک برنامه در حرم به همه آن اهداف می‌رسیم.
ایکنا – یعنی پیشنهاد شما این است که باز هم میزبانی به مشهد برسد؟
صد در صد، حداقل امر این است که یک سال در میان میزبانی را بین تهران و مشهد جابجا کنند ولی حتماً میزبانی به مشهد داده شود. اگر بخواهیم متسابقان را با مکتب اهل بیت(ع) آشنا کنیم هیچ جایی بهتر از برگزاری مسابقات در مشهد نیست.
انتهای پیام
