آیه 2 سوره مائده؛ شاه‌کلید امت پیروز + صوت

نهضت ملی زندگی با آیه‌ها برای ششمین روز ماه رمضان، آیه 2 سوره مائده را انتخاب کرده است؛ رمز پیروزی امت اسلام در همه ادوار و اعصار، تعاون، وحدت و دستگیری از یکدیگر در انجام کارهای خیر است. از آن طرف همین همیاری و مساعدت ولو در حد بسیار کم آن در انجام گناه و امور مذموم، موجب خسران و فروپاشی بنیان جامعه می‌شود.

به گزارش ایکنا، نهضت ملی «زندگی با آیه‌ها» امسال و همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان برای دومین سال متوالی است که به همت سازمان تبلیغات اسلامی و با مشارکت اغلب دستگاه‌های حاکمیتی، سیاستگذار و اجرایی در امور فرهنگی و قرآنی برگزار می‌شود.

این نهضت از آغاز در تلاش بوده است که به ازای هر روز از ماه رمضان، یک آیه از سوره‌های هر جزء از قرآن را که محل ابتلای بیشتر مردم است و اصطلاحاً از آنها به عنوان آیات پُرکاربرد یاد می‌شود، در قالب‌های متنوع مکتوب، سمعی و بصری عرضه کند تا آحاد مردم در ایام روزه‌داری، علاوه بر انس بیشتر با آیات، ارتباطی معنایی و تدبری نیز با آنها پیدا کرده و در همین راستا موفق به حفظ آیات مورد نظر شوند.

از مجموع اقلام فرهنگی تولید شده در راستای تبلیغ و ترویج نهضت ملی زندگی با آیه‌ها، کتاب امت پیروز را مبنا قرار داده و هر روز از ماه مبارک رمضان، آیه مورد نظر همان روز و محتوای نوشتاری برگرفته از این کتاب را با شما مخاطبان در میان می‌گذاریم.

روز ششم ماه رمضان

«وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ»/سوره مائده، آیه 2

و يکديگر را بر انجام کارهای خير و پرهيزکاری ياری نماييد، و يکديگر را بر گناه و تجاوز ياری ندهيد.

بچه‌های پاکار

خوشامرام بچه‌محل‌های پاکار! همان‌ها که وقت چراغانی نیمه‌شعبان و ایستگاه صلواتی محرم و هم‌زدن دیگ سمنوی نذری پای کارند! همان جوان‌های شوخ و شنگی که امروز شانه به شانه‌ هم برای فقرای محله عرق می‌ریزند و فردا چراغ موکب‌های اربعین را روشن نگه می‌دارند و روز دیگر برای دفاع از این آب و خاک سینه‌ سپر می‌کنند. همان سربازهای بی‌نام و نشانی که بی‌ردیف بودجه و آیین‌نامه و بخشنامه، هزار سازمان و نهاد و وزارتخانه را انگشت به دهان گذاشته‌اند! که غیرت و همت و همدلی‌شان می‌تواند کوه‌ها را هم جابجا کند!

با هم، برای خدا

سرزمینی مظلوم، زیر بار آتش و ظلم دشمنان قرار گرفته است. مردمان غزه، در محاصره‌ی نیروهای ستمگر اسرائیل، روزها را با صدای انفجار و شب‌ها را در دل تاریکی بمباران سپری می‌کنند. اما در این سرزمین کوچک، هزاران دست به یاری برخاسته است. جوانی با دوربینش تصویرگری می‌کند تا صدای این مظلومیت را به جهانیان برساند. مادری با دستان خسته، غذایی ساده آماده می‌کند و به دست همسایه‌ای می‌دهد که خانه‌اش زیر آوار مانده است. دانشجویی در یک کشور دیگر، هشتگ #غزه_تنها_نیست را داغ می‌کند و دیگری مقاله‌ای در یک رسانه معتبر می‌نویسد. یک بازرگان، بخش بزرگی از سود خود را برای تأمین نیازهای حیاتی این مردم می‌فرستد؛ و پزشکی از هزاران کیلومتر دورتر، با جان و دل، خود را به خط مقدم می‌رساند تا جان کودکان زخمی را نجات دهد.

این همبستگی، مصداق زنده‌ای از پیام الهی در آیه‌ی کریمه «وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ» است. خداوند ما را دعوت می‌کند که در مسیر «نیکی» و «تقوا» همیار یکدیگر باشیم؛ یعنی در مسیر خیر، نیکوکاری و حفظ حقوق الهی و انسانی، دست در دست هم دهیم. اما در مقابل، از همکاری در گناه و تجاوز نهی می‌کند.

این آیه در نظام مفهومی «ولایت» جایگاه ویژه‌ای دارد. همان‌گونه که ولایت میان مؤمنان به پیوستگی و برادری می‌انجامد، همکاری در مسیر «نیکی» و «تقوا» به تقویت این پیوندها کمک می‌کند و جامعه‌ای مستحکم و مقاوم می‌سازد. «سیاست قرآن برای مسلمان‌ها این است که ملّتهای مسلمان، گروه‌های مسلمان، با یکدیگر همبستگی داشته باشند و کأنّه وعده می‌دهد که اگر شما ملّت‌های مسلمان این همبستگی را با هم داشته باشید، این، موجب آن است که عزّت خداوند پشت سر شما باشد؛ یعنی بر همه‌ی موانع غلبه پیدا می‌کنید، بر همه‌ی دشمنان پیروز می‌شوید؛ حکمت الهی پشتیبان شما است؛ یعنی همه‌ی قوانین آفرینش در جهت پیشرفت شما به کار خواهد افتاد؛ این، منطق قرآن و سیاست قرآن است.»(مقام معظم رهبری، خطبه نماز جمعه نصر، 13 مهر 1403)

از سوی دیگر، اگر این همکاری آنطور که رسانه‌ها و قدرت‌های جهانی تلاش می‌کنند، در مسیر گناه و تجاوز قرار گیرد، نه‌تنها جامعه‌ای از هم‌گسیخته ایجاد می‌شود، بلکه باعث تباهی ارزش‌ها و سقوط تمدن‌ها می‌گردد.

امروز، جهان اسلام در آزمونی بزرگ قرار دارد. این آیه، نقشه‌ی راهی برای امت اسلامی است: با هم، برای خدا. از توانایی‌های خود استفاده کنیم و از هرگونه همکاری در مسیر ظلم و تجاوز دوری کنیم. این مسیر، راه عزت و پیروزی همه مستضعفان است.

خداوند در این آیه از ما خواسته است که:9

در کارهای نیک و پرهیزکاری با دیگران همکاری کنیم و از یاری رساندن به گناه و دشمنی پرهیز نماییم.

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم:

_ نسبت به کارهای خوبی که اطرافمان انجام می‌شود بی‌تفاوت نباشیم. وقتی می‌بینیم مثلا عده‌ای برای تهیه جهیزیه پول جمع می‌کنند، وظیفه‌مان بدانیم که در این کار خیر حتما سهیم شویم.

_ از همراهی با جمع‌هایی که به غیبت، تهمت یا تخریب دیگران می‌پردازند، اجتناب کنیم. مثلا از بازارسال کردن پیامی که در فضای مجازی آبروی شخصی را می‌برد خودداری کنیم.

_ گروه‌های کوچک خانوادگی یا دوستانه برای انجام کارهای خیر تشکیل دهیم.