وصفی از دیدار نوروزی جامعه قرآنی به میزبانی ایکنا
زکیه عبداللهیان؛ دبیر همایش اخلاق و معنویت و یکی از مدعوین دهمین دیدار نوروزی جامعه قرآنی در ایکنا در قالب یادداشتی به وصف این دیدار پرداخت.
به گزارش ایکنا، روز گذشته دوشنبه 18 فروردین، سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور و خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) میزبان برگزاری دهمین دیدار نوروزی جامعه قرآنی با حضور جمعی از صاحب‌نظران، اساتید، فعالان و مسئولان قرآنی کشور بود.
یکی از مدعوین در این مراسم زکیه عبداللهیان؛ دبیر همایش اخلاق و معنویت (بانوان قرآن‌پژوه، مبلغ و محفل‌دار قرآنی) بود و به فاصله یک روز پس از برگزاری این دیدار در قالب یادداشتی به توصیف مشاهدات خود از این مراسم پرداخته است که در ادامه می‌خوانید:
«دهمین دیدار نوروزی جامعه قرآنی، تنها یک گردهمایی صمیمی نبود؛ بلکه تجلی حافظه زنده قرآن در ایران امروز بود. جایی که نام‌ها، صداها و چهره‌هایی از نسل‌های مختلف در کنار هم نشسته بودند و آینده، در امتداد گذشته معنا می‌یافت.
به دعوت آقای بیت‌مشعلی و با میزبانی سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور و خبرگزاری ایکنا، در سالروز بیست‌وسومین سال فعالیت این خبرگزاری، در محفلی گرم، پرنشاط و امیدبخش حضور یافتم.
فضا آکنده از صداهای آشنا بود؛ از تلاوت‌های دلنشین قاریان نوجوان تا سخنان تأمل‌برانگیز جناب آقای احمد مسجدجامعی درباره ضرورت حفظ هویت قرآنی و ایرانی در زیست فرهنگی جامعه امروز.
برای من، دیدار با پیشکسوتان برجسته‌ای چون استادان موسوی‌بلده، رحیم خاکی، احمد ابوالقاسمی و عباس سلیمی در کنار بانوان شاخصی همچون استاد فاطمه شیرازی، خانم زهرا صریحی‌نژاد و خواهر عزیزم حنانه خلفی، لحظه‌ای ویژه و الهام‌بخش بود؛ لحظه‌ای که پیوند میان نسل‌ها، و همچنین هم‌افزایی میان اساتید آقا و بانوی قرآنی، با تمام وجود احساس می‌شد.
بر این باورم که این پیوند و هم‌افزایی باید تقویت شود تا سرمایه اجتماعی بانوان قرآنی، به نیرویی تمدن‌ساز و تحول‌آفرین بدل شود.
در این محفل، فرصتی دست داد تا در حضور اساتید و مسئولان محترم، سخنی از دل بگویم؛ از دغدغه‌هایم درباره جایگاه مغفول‌مانده بانوان قرآنی گفتم و از متولیان امور قرآنی کشور خواستم سهم بانوان در گفتمان‌سازی، تصمیم‌سازی و فعالیت‌های ملی قرآن، جدی‌تر دیده شود. همچنین از سایر مدیران کشور نیز دعوت کردم که نگاه حاشیه‌ای و صرفاً تبرکی به قرآن را کنار بگذارند و قرآن را به متن برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری کشور وارد کنند.
گفت‌وگوهای دیگر این دیدار، در عین صمیمیت، همراه با نگرانی‌ها و دغدغه‌هایی عمیق بود؛ از تضعیف جایگاه نهادهای قرآنی گرفته تا نیاز مبرم به احیای جریان گفتمان‌ساز قرآنی در سطح اجتماعی.
این دیدار برای من، تنها آغاز سال نو نبود؛ بلکه تجدید عهدی بود با قرآن، با مسیر، و با مردان و زنانی که عمر خود را وقف ترویج کلام وحی کرده‌اند.
باشد که در سال پیش رو، با همدلی و نگاه تمدنی، گام‌هایی تازه و مؤثر در مسیر تعالی جامعه قرآنی برداریم.»
