این اقدام یک روز پس از آن صورت گرفت که دانشگاه هاروارد اعلام کرد حاضر به پذیرش خواسته‌های غیرقانونی دولت برای محدود کردن فعالیت‌‌های دانشجویی نیست.
دولت فدرال آمریکا نیز در پاسخ، بیش از ۲.۲ میلیارد دلار کمک مالی بلاعوض به دانشگاه هاروارد و ۶۰ میلیون دلار درآمد بالقوه حاصل از قراردادهای این مؤسسه آموزش عالی معتبر در ایالات متحده را به دلیل تن ندادن به درخواست‌های مطرح شده، به حال تعلیق درآورد.
دولت ترامپ که ابتدا دانشگاه کلمبیا را هدف قرار داده بود اغلب مؤسسات آموزش عالی در سراسر ایالات متحده را به دلیل نحوه برخورد با جنبش اعتراضی دانشجویان حامی فلسطینیان که سال گذشته در پی اوج گرفتن حملات اسرائيل به غزه در دانشگاه‌های این کشور در همبستگی با فلسطین پاگرفت به شدت مورد سرزنش و انتقاد قرار داده است.
ترامپ این اعتراضات را ضدآمریکایی و یهودستیزانه خوانده و دانشگاه‌ها را به ترویج مارکسیسم و ایدئولوژی «چپ رادیکال» متهم کرده است. وی همچنین تهدید کرده است که در صورت امتناع از پذیرش خواسته‌های دولت، کمک‌های مالی و قراردادهای فدرال را به روی دانشگاه‌های خاطی خواهد بست.
وی روز سه‌شنبه با انتشار پستی در رسانه‌های اجتماعی اعلام کرد که در حال بررسی لغو معافیت مالیاتی هاروارد در صورت ادامه رویکرد این دانشگاه در آنچه وی ترویج «بیماری سیاسی، ایدئولوژیک و تروریستی» می‌خواند است.
با این حال، دونالد ترامپ توضیحات بیشتری در باره نحوه در پیش گرفتن چنین اقدامی ارائه نکرد. طبق قانون مالیات ایالات متحده، اکثر دانشگاه‌ها در این کشور به دلیل اینکه به شکل انحصاری اهداف آموزش عمومی را دنبال می‌کنند، از مالیات بر درآمد فدرال معاف هستند.
او هاروارد و دیگر دانشگاه‌ها را به نقض ماده ششم قانون مدنی متهم کرد که هرگونه تبعیض از سوی دریافت‌کنندگان بودجه فدرال بر اساس نژاد یا تبار را ممنوع می‌کند.
در حالی که بر اساس همین ماده، قطع بودجه فدرال منوط به انجام تحقیقات و جلسات مفصل و همچنین ابلاغ کتبی ۳۰ روزه به کنگره است، این روند قانونی در مورد دانشگاه‌های کلمبیا و هاروارد رعایت نشده است.
برخی از اساتید و دانشجویان گفته‌اند که این اعتراضات به ناحق با یهودستیزی مرتبط دانسته شده تا بهانه‌ای برای حمله غیرقانونی به آزادی‌های دانشگاهی فراهم شود.
آلن گاربر، رئیس دانشگاه هاروارد به صراحت اعلام کرد که دانشگاه تسلیم خواسته‌های دولت نخواهد شد. گاربر در نامه‌ای به جامعه هاروارد نوشت: دانشگاه استقلال خود را تسلیم نخواهد کرد و از حقوق اساسی خود دست نخواهد کشید. هیچ دولتی، صرف نظر از اینکه کدام حزب در قدرت است، نباید به دانشگاه‌های خصوصی دیکته کند که چه چیزی را می‌توانند تدریس کنند، چه کسانی را می‌توانند پذیرش و استخدام کنند و چه حوزه‌های مطالعاتی و تحقیقی را می‌توانند دنبال کنند.
به گفته آلن گاربر، بسیاری از خواسته‌های دولت نه به مسئله یهودستیزی، بلکه به تلاش برای تنظیم و کنترل فضای فکری حاکم بر هاروارد مربوط می‌شود.
گاربر همچنین تصریح کرد که خودداری از تخصیص بودجه فدرال به هاروارد، به عنوان یکی از ممتازترین دانشگاه‌های تحقیقاتی کشور در حوزه‌های علوم و پزشکی نه تنها سلامت و رفاه میلیون‌ها انسان، بلکه امنیت اقتصادی و پویایی ملت را نیز به مخاطره می‌اندازد.
وی افزود که این اقدام، حقوق مندرج در متمم اول قانون اساسی (آزادی بیان) را نقض کرده و بر اساس ماده ششم قانون مدنی که تبعیض علیه دانشجویان بر مبنای نژاد، رنگ پوست یا اصالت ملی را منع می‌کند، از حدود اختیارات دولت فراتر رفته است.
گاربر با تأکید بر تلاش‌های هاروارد در مبارزه با یهودستیزی و دیگر انواع تعصبات در دانشگاه، همچون دانشگاه کلمبیا، بر پایبندی مؤسسه علمی تحت ریاستش به حفظ آزادی‌های دانشگاهی و حق اعتراض تأکید کرد.
