
به گزارش ایکنا،
محمد ملکی نهاوندی؛ استاد دانشگاه ادیان و مذاهب، 31 فروردین در نشست علمی «
فصاحت و بلاغت در صحیفه سجادیه» که از سوی دانشکده قرآن و حدیث دانشگاه ادیان و مذاهب با همکاری دانشگاه حضرت معصومه(س) برگزار شد، گفت: در بحث بلاغت
صحیفه سجادیه کارهای زیادی انجام شده است ولی تقریبا بحث فصاحت را کنار گذاشتهاند در حالی که یکی از ویژگیهای این کتاب شریف، فصاحت آن است. آیتالله مرعشی نجفی گفتوگویی با طنطاوی داشتند و ایشان کتاب صحیفه را به وی هدیه داد و او بعد از مطالعه گفته بود؛ رایتها فوق کلام البشر و دون کلام الخالق.
استاد دانشگاه ادیان و مذاهب درباره تفاوت بلاغت و فصاحت گفت: فصاحت مقدمه بلاغت است و کسی که فصیح نسیت قطعا کلام بلیغی هم ندارد؛ بلیغ یعنی به کاربردن هنری که بتوان کلام فصیح را بهتر به مخاطب برسانیم. برخی میگویند اهل بیت(ع) فصیح نبودند و به زبان روز سخن میگفتند یا برخی گفتهاند از کجا معلوم است که مطالب رسیده از ایشان کلام خود آنان است و شاید فصحا و بلغا کلمات ایشان را نقل به مضمون کردهاند.
استاد دانشگاه ادیان و مذاهب با بیان اینکه ما سه زبان عربی داریم؛ زبان فصیح، معاصر و محلی، گفت: زبان عربی فصیح زبانی است که زبان و کلمه منطبق با کلام عرب فصیح است. عرب فصیح هم از منظر برخی قریش و بنی تمیم است و یا زبانی که بین همه مشترک بوده و مختص به یک قبیله نبوده است. عربی معاصر آن است که از جهت کلام و لحن منطبق با عربی عرب فصیح است ولی از جهت کلمه تفاوت وجود دارد.
وی ادامه داد: از صدر اسلام تا زمانی که صحیفه نوشته شده است نزدیک یک قرن گذشته است ولی ما مدعی هستیم که این کتاب با وجود این مقدار دوری از صدر اسلام از فصاحت و بلاغت بالایی برخوردار است. به خاطر قبلیهگرایی مردم عرب، میتوان پذیرفت که زبان آنان تا 500 سال تغییر نکند؛ در فیلم مختار ملاحظه کردیم که در کوفه با اینکه در اصل شهری نظامی بود و یکی از خلفا آن را درست کرده بود باز نظام قبیلهگرایی شدیدی بین مردم عرب وجود داشت و حتی همین الان هم این قبیلهگرایی در بین مردم عرب شدید است.
استاد دانشگاه ادیان و مذاهب تصریح کرد: به تعبیری میتوان گفت که تا دوره زمخشری که برای قرن ششم است زبان عربی تغییر نکرده است بنابراین شبهه عدم فصاحت کلام ائمه(ع) با این تحلیل منتفی است.
انتهای پیام