هند در حال نسل‌کشی فرهنگی علیه مسلمانان است

به گزارش ایکنا به نقل از آناتولی، مزمل ایوب تاکور، رهبر جنبش جهانی کشمیر برای آزادی، در سخنانی واقعیت‌های غم‌انگیز پیش روی مسلمانان در کشمیر تحت کنترل هند را آشکار و تصریح کرد وضعیت موجود «غیرقابل تصور» است.

وی در مصاحبه‌ای با بیان اینکه که سیاست‌های هند در بخش کشمیر تحت کنترل دهلی نو مبتنی بر «سرکوب سیستماتیک و پاکسازی فرهنگی» است، تصریح کرد: این سیاست‌ها به طور خاص «هویت اسلامی و کل بافت اجتماعی» را هدف قرار می‌دهند.

این رهبر کشمیری آنچه را که در منطقه علیه مسلمانان اتفاق می‌افتد، «فراتر از توصیف یا تصور و شبیه وحشت روز قیامت» دانست.

موضوع کنترل کشمیر یکی از طولانی‌ترین اختلافات در جنوب آسیا است و هند و پاکستان از زمان استقلال خود در ۷۸ سال پیش، ادعای مالکیت کل این منطقه با اکثریت مسلمان را دارند.

از سال ۱۹۴۷، این مناقشه به یک مسئله بین‌المللی تبدیل شده است، زیرا ادعاهای هند و پاکستان مبنی بر حاکمیت بر این منطقه منجر به وقوع چهار جنگ شده است که هزاران کشته بر جای گذاشته است.

در سال ۱۹۷۲، هند و پاکستان به توافق شیملا رسیدند که منجر به تعیین خط کنترل شد و کشمیر را به دو منطقه تقسیم کرد؛ یکی تحت کنترل دهلی نو و دیگری تحت کنترل اسلام آباد؛ با این حال، این خط برای کاهش تنش کافی نبود، زیرا سال‌های اخیر درگیری‌های نظامی مکرری رخ داده که به تشدید تنش‌ها بین دو کشور منجر شده است.

تاکور در ارزیابی وضعیت فعلی کشمیر تحت کنترل هند، گفت: مردم اغلب درباره نقض حقوق بشر و فجایع انسانی صحبت می‌کنند، اما آنچه در کشمیر اتفاق می‌افتد مانند روز قیامت است.

وی افزود: ما شاهد برخی از بدترین چیزهایی هستیم که می‌توان تصور کرد. ما این تراژدی را از منظر سوءاستفاده‌های سیستماتیک در سطح دولت می‌بینیم.

وی و چند نفر از اعضای خانواده‌اش از جمله «قربانیان سیاست‌های سرکوبگرانه هند» در کشمیر هستند.

در این زمینه، این رهبر کشمیری از «وجود صدها هزار یتیم، علاوه بر ده‌ها هزار زنی که به دلیل تخلفات هند به اصطلاع «شبه بیوه» شده‌اند» سخن گفت.

وی توضیح داد که اصطلاح «شبه بیوه»، اگرچه فهم آن دشوار است، «به زنانی اطلاق می‌شود که شوهرانشان سال‌هاست مفقود شده‌اند، و آن‌ها نمی‌دانند که آیا شوهرانشان زنده هستند یا مرده و بنابراین نمی‌دانند که همسر دارند یا یا خیر.»

تاکور درباره ادامه خشونت‌ها علیه مسلمانان در جامو و کشمیر، گفت: نیروهای هندی «گلوله‌های فلزی مخصوص شکار حیوانات را به سمت غیر نظامیان، از جمله کودکان، شلیک می‌کنند و آن‌ها را به سمت بالاتنه هدف قرار می‌دهند و باعث جراحات دائمی می‌شوند».

وی گفت: «در کشمیر، گلوله‌های شکاری به عنوان اولین راه حل استفاده می‌شوند و به بالای کمر شلیک می‌شوند تا آسیب دائمی ایجاد کنند.»؛ وی خاطرنشان کرد که کودکی که بیش از یک سال و نیم نداشت، «به دلیل این گلوله‌ها یک چشم خود را از دست داد».

تاکور در مورد هدف قرار دادن کودکان مسلمان در کشمیر هند توضیح داد که مقامات هندی «کودکان خردسال را در داخل مساجد شکنجه کرده‌اند«.

وی به خبرگزاری آناتولی گفت: «در سال ۲۰۱۹، کودکان را شبانه از خانه‌هایشان بیرون می‌کشیدند و به مساجد می‌بردند و در آنجا شکنجه می‌کردند. از بلندگو استفاده می‌کردند تا مردم محله‌های اطراف بتوانند صدای شکنجه را بشنوند».

تاکور خاطرنشان کرد که هر آنچه او در مورد شکنجه کودکان مسلمان در مساجد کشمیر هند می‌گوید، «در روزنامه‌های غربی مستند شده و برخی از این موارد برای اعضای خانواده خودش نیز اتفاق افتاده است».

وی افزود: مقامات هندی «خانه‌های افراد مظنون به ارتباط با مقاومت علیه دهلی نو را تخریب می‌کنند، اموال را مصادره می‌کنند و مؤسسات اسلامی، حمایتی و خیریه را تعطیل می‌کنند».

وی، این اقدامات را یک «نسل‌کشی فرهنگی کامل» توصیف کرد.