گواردیولا: دردهای غزه تمام وجودم را آزار می‌دهد

به گزارش ایکنا به نقل از  گواردیولا از سوی دانشگاه منچستر به‌ دلیل خدماتش به شهر منچستر چه درون زمین و چه بیرون از آن، به دریافت درجه دکترای افتخاری نائل شد. این مراسم در سالن تاریخی ویتورث برگزار شد و نذیر افزال، رییس دانشگاه، این مدرک افتخاری را به او اعطا کرد.

این مربی اهل کاتالان در جریان سخنرانی‌اش در این مراسم به‌ صراحت از مردم غزه در میان اتفاقات رخ داده در روزهای اخیر و صحنه‌های تلخی که باعث ناراحتی بسیاری از مردم دنیا شده است حمایت کرد. او ضمن ایستادن در کنار غزه و مردمش، اظهار کرد: مشاهده آن‌چه در غزه رخ می‌دهد بسیار دردناک است.

وی افزود: تمام وجودم از دیدن آن در رنج است. اجازه دهید شفاف بگویم، این موضوع ربطی به ایدئولوژی ندارد. مسئله این نیست که من درست می‌گویم و شما اشتباه. نه، واقعاً این فقط مربوط به عشق و به زندگی است، به اهمیت دادن به همسایه‌ات. شاید ما فکر کنیم دیدن کودکانی چهار ساله که بر اثر بمب‌گذاری کشته می‌شوند یا در بیمارستانی که دیگر بیمارستان نیست جان می‌دهند، ربطی به ما ندارد.

سرمربی منچسترسیتی گفت: ما می‌توانیم فکر کنیم این مسئله ما نیست. اما مراقب باشید، قربانی بعدی فرزندان ما خواهند بود. چهار یا پنج ساله‌های بعدی متعلق به ما خواهند بود. ببخشید، اما از روزی که این کابوس با کودکان غزه آغاز شد، هر صبح که فرزندانم را می‌بینم وحشت‌زده‌ام. شاید این تصاویر از جایی که ما زندگی می‌کنیم، خیلی دور به‌ نظر برسند و شما ممکن است بپرسید چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

گواردیولا همچنین درباره اهمیت ایستادگی در برابر ناعدالتی و لزوم سخن گفتن در لحظات مهم صحبت کرد و گفت: یادم می‌آید داستانی هست «جنگلی در حال سوختن است. همه حیوانات وحشت‌زده و درمانده هستند. اما یک پرنده کوچک مدام بین دریا و آتش پرواز می‌کند و قطره‌هایی آب با منقار کوچکش حمل می‌کند. مار می‌خندد و می‌پرسد، برای چی این کار را می‌کنی؟ هیچ وقت نمی‌توانی این آتش را خاموش کنی. پرنده جواب می‌دهد: بله، می‌دانم. مار باز می‌پرسد: پس چرا مدام تکرارش می‌کنی؟ پرنده در پاسخ آخرش می‌گوید: فقط دارم وظیفه‌ام را انجام می‌دهم.»

وی تصریح کرد: پرنده می‌داند نمی‌تواند آتش را خاموش کند اما حاضر نیست بی‌کار بماند. در دنیایی که اغلب به ما می‌گوید خیلی کوچکیم که تغییری ایجاد کنیم، این داستان یادآوری می‌کند که قدرت فرد نه در مقیاس، بلکه در انتخاب نهفته است. در حضور داشتن، در امتناع از سکوت و بی‌تفاوتی، وقتی که بیش از هر زمان دیگری مهم است.