عالم الازهر: هدف از قیام کربلا احیای روح و باطن دین بود + فیلم

به گزارش ایکنا، شیخ النادی البدری، استاد الازهر مصر در سخنانی، هدف از قیام امام حسین(ع) را احیای ارزش‌ها و روح اسلام اصیل و فراخواندن مردم به سوی عبادت خداوند دانست.

شرح سخنان البدری از این قرار است:

[شخصی به امام حسین(ع)] گفت: ای برادر کسانی که ما را همراهی کنند شهید می‌شوند اما کسانی که با ما نباشند چه؟ امام حسین(ع) فرمود: چنین افرادی به درک برخی معانی نمی‌رسند. آنها مسلمان هستند اما به فهم معنای امامت و فهم معنای فدا شدن و قربانی شدن به خاطر اسلام دست نمی‌یابند. اذا جاء نصرالله و الفتح ... پیروزی به معنای غلبه بر سپاهیان کفر که با مسلمانان می‌جنگند و ورود مسلمانان به سرزمین‌های کفار نیست. اگر همراه با آن خداوند دل‌های آنها را بر روی ارزش‌های اسلامی نگشوده باشد این پیروزی نیست. ما این را تنها پیروزی در میدان جنگ می‌دانیم اما این پیروزی واقعی نیست. امام حسین(ع) فرمود: کسی که ما را درک نکند، پیروزی را درک نکرده است. چنین کسی بهره‌ای از درک حقیقت فدا شدن و قربانی شدن در راه دین و ارزش‌های اسلامی نبرده است. این بنیانی است که پیامبر اکرم(ص) آن را پی نهاده است. وقتی کفار قریش نزد او [رسول] آمدند و از او خواستند که دعوت خود را رها کند و در عوض به او پیشنهاد مال فراوان و حکومت دادند. آنها گفتند قصرهایی بهتر از قصرهای سبا و حضرموت و پادشاهان حمیر و کسری و قیصر برای تو می‌سازیم.

پیامبر(ص) فرمود: ای عمو به خدا قسم اگر خورشید را در دست راستم قرار دهید و ماه را در دست چپم بگذارید که این دعوت را رها کنم از دعوت خویش دست بر نمی‌دارم تا زمانی که خداوند آن را آشکار و دشمنان را نابود کند.

هدف اصلی امام حسین(ع) از قیام برای این بود که دین خدا را ظاهر سازد؛ دینی که مقدسات آن مورد هتک حرمت قرار گرفته بود و مردم اشخاص را می‌پرستیدند و ثروت افراد را عبادت می‌کردند. مردم طلاهای امویان و مناصب آنها را می‌پرستیدند. یکی به دنبال حکومت ری بود و دیگری حکومت بصره را می‌خواست؛ یکی حکومت خراسان و دیگری در پی حکومت ماوراء‌النهر یا حکومت مصر و غیره بود.

مردم دین و ارزش‌ها و اخلاقیات خود را می‌فروختند. دین به امری ظاهری تبدیل شده بود که روح و جوهر نداشت. روح و باطن دین پوشیده شده بود. اذان روح نداشت. نمازگزاران از روح نماز به دور بودند. اما کسی پیدا شد که بر سر عهد و پیمان خود مانده بود. روح اسلام در شعائر و جان مسلمانان و وجدان آنها دیده نمی‌شد. برای همین مولای ما، امام حسین(ع) قیام کرد تا مردم را از پرستش افراد به سوی عبادت خدا راهنمایی کند که اصل و اساس دین و دعوت جدش این بود که مردم را از ظلمات به سوی نور هدایت کند.

امام حسین(ع) فرمود: من برای اصلاح امور امت جدم قیام کردم تا امر به معروف و نهی از منکر را احیا کنم. خروج و قيام من از روى سركشى و خوشگذرانى و فساد و ظلم نيست. مولای ما امام حسین برای این هدف قیام کرد تا جلوی باطل را بگیرد.