ایران در آغوش نور شهدا با امام حسین(ع) تجدید عهد کرد

به گزارش خبرنگار ایکنا، امروز ۲۳ مرداد، در اربعین سید و سالار شهیدان جمع کثیری از مردم تهران و جای جای ایران، پس از اقامه نماز صبحشان نیت زیارت اربعین کردند، لباس عزا پوشیدند، سبک‌ترین کوله‌پشتی خود را برداشتند و هر کدام با حاجتی راهی مسیرهایی شدند که به نام امامشان نام‌گذاری شده است و هر جایی که به نام بلند حسین(ع) مفتخر شود، جذبه و مغناطیستی پیدا می‌کند که سیل مشتاقان حقیقت و عدالت را به سوی خود جلب و جذب می‌کند.

اگر غریبه‌ای در تهران بود و نمی‌دانست در این روز چه خبر بزرگی است، با خود فکر می‌کرد چرا مردم سیاه‌پوش و عزادار با عجله در حال حرکت به سمتی خاص هستند، گویی گمشده‌ای دارند و می‌خواهند پیدایش کنند؛ مسیرهای فرعی به سمت مسیر اصلی پر بود از جمعیت؛ مسیری که هر سال بیشتر به طریق‌العلما شبیه می‌شود. اربعین رفته‌ها می‌دانند در مسیر اربعین هر کس هر آنچه دارد را برای پذیرایی می‌آورد، اگر کسی توانش در حد یک جعبه دستمال کاغدی باشد، همان را به دست دخترش می‌دهد تا زائران عرق پیشانی خود را با آن پاک کنند؛ امسال تعداد دختران کوچک دستمال به دست جاماندگان اربعین بیشتر از هر سال دیگری و از جلوه‌های زیبای دلدادگی به امام حسین(ع) بود.  

هر سال گویی خودمان را برای بزرگداشت اربعین اماممان مجهزتر می‌کنیم؛ این را اغلب زائران امروز حرم حضرت عبدالعظیم(ع) که براساس حدیثی از امام هادی(ع) زیارت ایشان برابر با زیارت امام حسین(ع) است، معترف بودند. مسیر پیاده‌روی جاماندگان اربعین امسال از تمام خیابان‌های پایتخت‌ تمیزتر بود و این نوید خوبی است از اینکه اربعین‌هایمان را تکرار می‌کنیم اما تکراری نه. 

اگر چه پله‌برقی‌های مهم‎‌ترین میدان امروز تهران یعنی میدان امام حسین(ع) بسته بود، اما مردم به هر نحوی از روی میله‌ها و پله‌ها و وسط خیابان‌ها خود را به میدان امام حسین(ع) می‌رساندند. برنامه امسال پیاده‌روی جاماندگان اربعین همانند سال‌های قبل در همان مسیر اما زودتر از همیشه، از ساعت ۵ با قرائت زیارت اربعین و مداحی آغاز شد و مردم پا در مسیر پیاده‌روی جاماندگان اربعین به سمت بارگاه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) گذاشتند.

البته مراسم عزاداری در این میدان ادامه داشت و آنهایی که امکان پیاده‌روی نداشتند از جمله تعداد زیادی از افراد مسن و افرادی که از ویلچر استفاده می‌کنند، در میدان امام حسین(ع) ماندند و به عزاداری پرداختند؛ صدای لبیک یا حسین(ع) مردم و تجدید بیعت آنها با آرمان‌های امام و شهدا، دلنشین‌ترین صدای امروز میدان آئینی امام حسین(ع) بود.

چهره و جلوه مسیر امسال پیاده‌روی جاماندگان اربعین (اگر چه در آن بسیاری از زائران اربعین که از عراق بازگشته بودند نیز حضور داشتند) متفاوت از سال قبل بود؛ امسال بچه‌ها گچ به دست پرچم دشمنانشان را که همبازیهایشان را به شهادت رسانده‌اند، بر روی زمین و زیر پای مردم می‌کشیدند و بالای سر مردم، تصاویر شهدایی بود که بسیاری از آنها امسال نه در پیاده‌روی اربعین بلکه در جوار امام حسین(ع) متنعم‌ هستند.

امسال بسیاری از مواکب توسط خانواده شهدای جنگ 12 روزه و به یاد و نام این شهدا برپا شده بود و به مردم خدمت می‌کردند و شلوغ‌ترین مواکب، مواکبی بودند که به یاد شهدا حزب‌های قرآن را برای قرائت به مردم می‌دادند. تصاویر کودکان و بانوان جنگ 12 روزه امسال متفاوت‌ترین تصاویر پیاده‌روی اربعین بود.

بسیاری از مردم نیز نائب شهدای اقتدار بودند. تصاویر شهدای اقتدار نیز بر روی سینه بسیاری از نظامیان و پاسدارانی بود که مسئول تأمین امنیت این مراسم بودند و تعداد آنها نسبت به سال‌های قبل بسیار بیشتر بود و در کنار امدادگران هلال احمر و موکب‌داران خستگی ناپذیر در حال خدمت بودند.

پیاده‌روی امسال جاماندگان اربعین، بیش از سال‌های قبل خانوادگی بود و عملاً بسیاری از مواکب خانوادگی اداره می‌شد و حضور بچه‌ها در این مسیر، هم به عنوان خادم و هم به عنوان زائر بسیار پررنگ‌تر از سال‌های قبل بود و این نوید خوبی است برای اینکه مطمئن باشیم عشق به امام حسین(ع) را به خوبی به نسل‌های بعدی منتقل می‌کنیم.

بسیاری از مردم هم زائران و خادمان کوچک را بیشتر از بزرگ‌ترها تحویل می‌گرفتند و کاپوت ماشین‌ها که باز می‌شد پر از اسباب‌بازی‌های جذاب برای کودکان بود که مردم نذر کرده بودند.

ایده‌های خوبی هم برای بازی بچه‌ها طراحی شده بود و حتی سینمای سه بعدی یکی از مواکب طی 10 دقیقه نحوه شهادت حضرت عباس(ع) را با جلوه‌های ویژه به تصویر می‌کشید.

عراقی‌ها یک رسم دارند و آن اینکه کسی که زائر پیاده‌روی اربعین است(موکب‌داران و خادمان این کار را انجام نمی‌دهند) کمی گل بر روی لباس خود می‌مالد و این نشانه زائر بودن است. امسال نیز یکی از مواکب این رسم را در قلب پایتخت ایران انجام می‌داد و آنهایی که دوست داشتند نشان زائری داشته باشند، این نشان را بر روی لباسشان می‌کشیدند. هوای تهران در حال گرم شدن است و موکب‌ها متناسب با ساعات روز نوشیدنی‌ها و خوراکی‌های خنک و مناسب به مردم می‌دهند. 

تعداد موکب‌ها بسیار متناسب شده و مثل برخی سال‌ها زیاد یا کم نیست. دیگر مثل سال‌های قبل هر موکبی یک بلندگو ندارد و هم‌همه و صدا زائران را اذیت نمی‌کند. برخی موکب‌ها پیام‌های ارزشمندشان را که بسیاری از آنها دعا برای ظهور و گام برداشتن به نیت ظهور زودتر امام زمانشان است را یادآوری می‌کنند. برخی دیگر از موکب‌داران با احترام در حال دعوت از مردم برای صرف صبحانه یا نوشیدنی و ... هستند. ادبی که در پیاده‌روی اربعین عراق هزاران بار آن را شاهد بوده‌ایم.

در خیابان‌های تهران قبل از روز اربعین پوسترهای بزرگی با عنوان «با تو عهد می‌بندیم» نصب شده بود که از شعار پیاده‌روی امسال یعنی «انا علی‌العهد» الهام گرفته شده بود اما کمتر در طول مسیر پیاده‌روی اربعین کار فرهنگی با محور این شعار به چشم نمی‌خورد و در خصوص ترویج این شعار محوری عملاً کاری صورت نگرفته بود.

مسیر پیاده‌روی اربعین تا ظهر ادامه دارد و هر لحظه بر تعداد مشتاقان این مسیر اضافه می‌شود، البته آنهایی که زودتر آمده‌اند در حال رسیدن به حرم حضرت عبدالعظیم(هم) هستند تا در آنجا نماز ظهرشان را اقامه کنند. آنهایی که به انتهای مسیر رسیده‌اند خوشحالند و لحظه سلام دادنشان که پر از دلتنگی برای دیدن گنبد و بارگاه امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) است با شور طی کردن مسیری به یاد امامشان در آمیخته، روبه‌روی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) می‌ایستند و با ادب سلام می‌کنند و منتظر می‌مانند تا وقت نماز ظهر فرا برسد. 

آنهایی که برای اولین بار پیاده‌روی اربعین را می‌بینند، مبهوت دلدادگی و خلوص نیت مردم عراق در خدمت رسانی خالصانه به هر کسی که زائر امام حسین(ع) است، می‌شوند. جلوه‌های این شیدایی هر سال در مراسم جاماندگان اربعین نمودها و جلوه‌های زیباتری پیدا می‌کند؛ جلوه‌هایی که باید ایستاد و با لذت تماشا کرد؛ وقتی که کودکان، نوجوانان، جوانان، سالمندان همه و همه به هر نحوی در حال خدمت بی‌منت و عاشقانه هستند. «کار جنون ما به تماشا کشیده است/ یعنی تو هم بیا که تماشای ما کنی».

گزارش از زهرا ایرجی