نمایش «مصحف شام» در دمشق + فیلم

به گزارش ایکنا به نقل از سانا، گفته می‌شود مصحف شام بزرگ‌ترین قرآن‌ کتابت‌شده در جهان به شمار می‌آید که پس از 20 سال کار مداوم و با رعایت ویژگی‌های هنری و دقت علمی کتابت شده است.

این پروژه را «محمد معتز عبید» با مشارکت 62 خوشنویس از 17 کشور اجرا کرده و این قرآن برای نخستین‌بار در شصت و‌ دومین نمایشگاه بین‌المللی دمشق که رویدادی اقتصادی و فرهنگی در سوریه است و از 28 تا 31 آگوست(6 تا 9 شهریور) برگزار شد، در معرض دید عموم قرار گرفت.

ایده کتابت این قرآن به سال 2005 باز می‌گردد که طی آن محمد معتز عبید تصمیم گرفت آن را به اجرا درآورد تا یک قرآن منحصر به فرد را که مظهر ارزش‌های معنوی و هنری باشد، به سوریه و جهان اسلام ارائه کند.

مرحله عملی این پروژه در «خان اسعد پاشا» در دمشق قدیم آغاز شد، جایی که خوشنویسان از سراسر جهان برای کتابت کل قرآن در یک نمایشگاه ویژه گرد هم آمدند.

به گفته عبید، مرحله کتابت ظرف یک سال تکمیل و صفحات اصلی مصحف شام در سال ۲۰۰۶ در تالار «عرش» قلعه حلب به نمایش گذاشته شد.

در این پروژه 17 کشور سوریه، عربستان، ترکیه، فلسطین، اردن، کویت، امارات، یمن، هلند، پاکستان، بنگلادش، افغانستان، مصر، عراق، سودان، لیبی و الجزایر مشارکت داشته‌اند که بیانگر وحدت امت اسلامی زیر سایه قرآن است.

ارتفاع صفحات مصحف شام 2 و نیم متر و عرض آن یک متر و 55 سانتی‌متر است و این قرآن 125 صفحه اصلی و 9 صفحه پیوست دارد.

هر صفحه از این قرآن 33 سطر دارد و تزئینات اسلامی و تذهیب آن را «عبدالکریم درویش»، هنرمند سوری ـ آلمانی انجام داده است.

همچنین این قرآن با چرم مصنوعی و به روشی پیشرفته و با استفاده از جدیدترین فناوری‌ها در سال 2024 صحافی و چاپ شده است.

محمد معتز عبید در گفت‌و‌گو با سانا اظهار کرد مصحف شام پیام صلح و عشق را از سوریه به جهان منتقل می‌کند و با پشت سر گذاشتن چالش‌ها، ارزش‌های معنوی و فرهنگی را ترسیم کرده است.

وزارت اوقاف سوریه در حال برنامه‌ریزی برای قراردادن اولین نسخه این قرآن در مسجد جامع اموی در دمشق است و قرار است نسخه‌های دیگری از آن را با هدف تقویت وحدت اسلامی به مسجدالحرام، مسجد النبی(ص) و مسجدالاقصی ارسال کند.

این قرآن طی سال‌های 2006 تا 2011 تحت بررسی‌های فقهی و زبان‌شناسانه قرار گرفت و تأیید رسمی وزارت اوقاف سوریه و شورای علمای آن را دریافت کرد.

همچنین وزارت اوقاف اردن در سال 2012 و الازهر در سال ۲۰۲۲ نیز آن را تأیید کردند. این پروژه برای ثبت در کتاب رکوردهای جهانی گینس ارائه شده و در انتظار ثبت رسمی با شماره ویژه است.