سرنوشت مقاومت فلسطین پس از طرح ترامپ در غزه

به گزارش ایکنا به نقل از القدس العربی، عبدالحلیم قندیل، نویسنده و تحلیلگر مصری در یادداشتی در خصوص آینده جنگ غزه و طرح ترامپ نوشت:

 

 حتی اگر مذاکرات مرحله اول «طرح ترامپ» به نتایج قابل مشاهده‌ای منجر شود و تبادل اسرا، اولین عقب‌نشینی جزئی اسرائیل از غزه و ورود کمک‌های بشردوستانه به غزه با آتش‌بس انجام شود، هیچ فرد عاقلی تصور نمی‌کند که داستان جنگی که در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ آغاز شد، پایان یافته باشد. 

 

همه اینها اقدامی است که با ماهیت اصلی مسئله فلسطین به عنوان یک جنگ طولانی مدت مغایرت دارد، که جوهره آن آزادی ملی فلسطین از یوغ اشغالگری و شهرک‌نشینی استعماری است.

 

 نمی‌توان با اقداماتی که در ظاهر انسانی به نظر می‌رسند، و با به تصویر کشیدن وضعیت فلسطین به عنوان یک بدشانسی و یک تراژدی انسانی، زخم‌های خانواده‌های ۲۵۰ هزار شهید، زخمی و مفقود فلسطینی را التیام بخشید، یا با بازسازی غزه که تقریباً به طور کامل ویران شده بود، در ازای سلب هویت فلسطینی از مردم فلسطین، از واقعیت آن طفره رفت. زیرا غزه کوچک، تمام فلسطین است. غزه همیشه در تاریخ معاصر و حال حاضر فلسطین اینگونه بوده است و در آینده نیز اینگونه خواهد بود؛ با دردها، خارها و آرزوهایش.

 

ما فکر نمی‌کنیم که سخنان ـ و شاید شایعات ـ در مورد عملیات حماس که در صبح 7 اکتبر دو سال پیش اتفاق افتاده و هنوز ادامه دارد، به زودی پایان یابد و میراث 75 سال خون، اشک، نسل‌کشی و آوارگی باقی بماند. برخی می‌خواهند آن را از دلها و چشم‌های مردم پنهان کنند و داستان فلسطین را به عملیات کماندویی و نفوذ پیشتازان غزه به قلب رژیم اشغالگر، در یک غافلگیری شگفت‌انگیز، محدود کنند و سپس به بهانه انتقام، با جنگی آمریکایی-اسرائیلی به آن پاسخ دهند، در حالی که داستان چنین نبود.

 

تجاوز وحشیانه و نسل‌کشی اسرائیل در صبح روز ۷ اکتبر متولد نشد، چه در غزه، که چهار جنگ ویرانگر قبل از آخرین جنگ مداوم علیه آن آغاز شد، چه در کرانه باختری و قدس اشغالی از ژوئن ۱۹۶۷. در این تجاوز وحشیانه شهرک‌سازی و یهودی‌سازی گسترده سرزمین فلسطین پس از پیمان اسلو و پیامدهای آن آغاز شد، تا زمانی که تعداد شهرک‌نشینان به یک میلیون نفر رسید. این یکی از رؤیاهای تروریستی حزب لیکود، به سرکردگی اسحاق شامیر، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در اوایل دهه 90 قرن گذشته بود، و بنیامین نتانیاهو، این جنایتکار جنگی، رؤیای شامیر را در کتاب خود «مکانی زیر آفتاب» که اولین بار در سال ۱۹۹۳ منتشر شد، تجدید کرد. 

 

حتی چند هفته قبل از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، نتانیاهو در نشست سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد که معمولاً در ماه سپتامبر برگزار می‌شود، نقشه‌ای را به حضار نشان داد که کاملاً خالی از فلسطین و طبیعتاً خالی از غزه، کرانه باختری و قدس بود.

 

نه اسرائیل و نه آمریکا که حامی دارای نفوذ استراتژیک آن است، برای آغاز این جنگ ویرانگر، نیازی به بهانه نداشتند. جمعیت‌شناسان اسرائیلی از همان ابتدا در مورد این جنگ هشدار دادند و اعلام کردند که پیچیدگی‌های آن خطرناک‌تر از سایر جنگ‌های تخریبگر است. 

 

نگرانی اسرائیلی‌ها در سی سال گذشته چند برابر شده و در پشت افزایش تصاعدی جنبش‌های راست‌گرای صهیونیستی و حضور چند برابری جنبش‌های نژادپرستانه‌تر و افراطی‌تر در کنار حزب لیکود پنهان شده بود. توافق بین آنها صریح بود و بیان می‌کرد که به دنبال یک راه حل نهایی برای عدم حضور رو به رشد فلسطینیان، یا با نابودی زندگی آنها، یا اخراج و آوارگی، یا نابودی فیزیکی آنها در هر زمان ممکن، هستند همانطور که در دو سال گذشته در غزه اتفاق افتاد. 

 

این بدان معنی است که جنگ ویرانگر پس از حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ناگزیر رخ داده است و دیگر هیچ امکانی برای مصالحه یا توافق‌های موقتی با اسرائیل وجود نداشت و سرنوشت جنگ به سمت پایان خونین خود پیش می‌رفت. 

 

این همچنین یعنی ممکن است محاکمه حماس به دلیل حمله ۷ اکتبر و همچنین به دلیل صحت یا خطا در تصمیم‌گیری و محاسبات آن درست نباشد. ما با سرنوشت‌های اجتناب‌ناپذیری روبه‌رو بودیم و هستیم، به همان اندازه که باید در برابر بدترین پیامدهای آنها مقاومت کرد.

 

بنابراین حمله ۷ اکتبر حماس، یک اقدام دفاعی بود که در هر صورت از نابودی قریب‌الوقوع جلوگیری می‌کرد. گروه‌های مقاومت فلسطینی با تمام توان خود جنگیدند، علی‌رغم محاصره خفقان آوری که علیه آنها ادامه داشت و مانع از دریافت حتی یک جرعه آب به مدت دو سال می‌شد. 

 

 

بدیهی است که هیچ شکی در مورد برابر نبودن سلاح‌های دو طرف وجود نداشت و دشمن آمریکایی ـ اسرائیلی می‌توانست در عرض چند ساعت به غزه حمله کند. اما گروه‌های مقاومت، با تونل‌ها، دکترین جنگی و کارگاه‌های ساخت اسلحه‌، توانستند همزمان با مقاومت مردم فلسطین، الگوهای الهام‌بخشی از یک عملیات‌های فداکارانه اسطوره‌ای را ارائه دهند. 

 

راز غزه در مقاومت و تحمل رنج توأمان بود، زیرا مردم غزه عمدتاً همه مصیبت‌ها را تجربه کرده‌اند و غزه نخستین مهد جنبش‌های مقاومت، از فتح گرفته تا حماس بوده است. 

 

ترکیب بی‌نظیر مقاومت و رنج، غزه را در سطح جهانی به اسطوره تبدیل کرد، چرا که مقاومت حدود 10هزار نفر از افسران و نیروهای دشمن را کشته و زخمی و صدها وسیله نقلیه و تانک‌ آنها را منهدم کرد، علاوه بر افزایش نرخ مهاجرت معکوس یهودیان رژیم اشغالگر صهیونیستی که طبق تخمین‌های ایلان پاپه، مورخ اسرائیلی که به لندن گریخته بود، از رقم نیم میلیون نفر فراتر رفت، همچنین هزینه جنگ نیز از ۱۰۰ میلیارد دلار تجاوز کرد.

 

 زخم غزه، آبشارهای خون و اجساد کودکانش، چهره اسرائیل را در میان خانواده‌های غربی در هم شکست و اسرائیل را از ریشه‌ در پایتخت‌های کشورهای غربی که مهد جنبش‌های صهیونیستی بودند، نابود کرد و غزه شروع به الهام بخشیدن و انگیزه دادن به قلب‌ و وجدان‌ میلیون‌ها تظاهرات کننده‌ای کرد که هر روز در پایتخت‌های بزرگ اروپا و حتی در میان نسل‌ جوان آمریکا تظاهرات می‌کردند و اکنون ما با یک قیام جهانی بزرگ و بی‌سابقه روبه‌رو هستیم که نام غزه و آزادی فلسطین را به قلب‌ و وجدان‌ جهانیان می‌برد و اسرائیل را رد و آمریکا را در سطح بین‌المللی منزوی می‌سازد.

 

اکنون طرح ترامپ به عنوان تلاشی برای معکوس کردن روند جهانی و پنهان شدن در پشت شعار صلح، با هدف دستیابی به اهداف جنگ ویرانگر از طریق ابزارهای سیاسی مطرح شد. 

 

آنچه جنگ نتوانست به آن دست یابد، ترامپ در پی دستیابی به آن در پشت پرچم پایان دادن به جنگ است. این طرح فریبکارانه جدید همچنان به طفره رفتن‌های خود ادامه می‌دهد و همان هدف مشخص را دنبال می‌کند، یعنی مجبور کردن فلسطینیان به ترک سرزمین خود با ادعای مهاجرت داوطلبانه، مصادره نوار غزه با تحمیل حاکمیت بیگانگان بر آن، تغییر ماهیت آزادی ملی غزه و فلسطین، خرید و فروش املاک و مستغلات فلسطینیان، سلب امتیازات و ثروت گازی و نفتی غزه و توقیف موقت آن توسط آمریکا قبل از انتقال به اسرائیل، در عین حال تکفیر غزه به دلیل سابقه مبارزاتی‌اش، خلع سلاح مقاومت و تبعید رهبران آن. 

 

گروه‌های مقاومت، حتی اگر خلع سلاح شوند، ممکن است از نظر ظاهری ناپدید شوند اما گروه‌های مقاومت جدیدی از نوعی دیگر به جای آنها متولد می‌شوند. 

 

تجاوز اسرائیل هرگز متوقف نخواهد شد و جنگ در یک نقطه پایدار به پایان نخواهد رسید. تا زمانی که اشغالگری وجود داشته باشد، غزه به قیامتی جدید خواهد رسید و تا زمانی که ستارگان به مدارهای اصلی خود بازگردند، غزه ممکن است ساحلی زیبا باشد که با آبی دریا و گنجینه‌هایش وسوسه‌انگیز باشد، اما راز غزه در پشت تصویر خارجی آن نهفته است و داستان رنج آن ارتباط نزدیکی با راز مقاومت شکست‌ناپذیر آن دارد. جنگ علیه غزه و فلسطینیان هرگز پایان نیافته است و هنوز ادامه دارد، پس منتظر غزه‌ای باشید که از خاکستر خود برمی‌خیزد.