مصائب خانوادههای بیخانمان در زمستان سخت غزه
سرمای شدید و باران سیلآسا، خانوادههای بیسرپناه غزه را با مشکلات متعددی روبرو کرده است.
به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، در سرمای شدید و باران سیلآسا، یک خانواده فلسطینی در نوار غزه در تلاش است تا در میان آوار برای خود سرپناهی ایجاد کند. آنها پناهگاهی جز یک مسجد ویران شده نیافتهاند. این خانواده در میان دیوارهای ترک خورده مسجد پناه گرفتهاند.
خبرنگار الجزیره از درون این مسجد ویران شده، تصویری دلخراش از واقعیت خانوادههای آوارهای را ارائه کرده که به دلیل شرایط سخت مجبور به زندگی در میان ساختمانهای ویرانهای شدهاند که دیگر برای سکونت مناسب نیستند.
خانواده داوود در میان ستونهای فروریخته و پنجرههای خرد شده در اثر بمباران، با نفوذ آب باران و وزش بادهای سرد از هر جهت زندگی میکنند. این خبرنگار میگوید خانوادهها سعی میکنند سوراخها را با تکههای چرم و ورقهای پلاستیکی که میتوانند پیدا کنند ببندند، اما گاه سیل میآید و کف مسجد را به استخرهای گلآلود تبدیل میکند، در حالی که بچهها شبها از سرما میلرزند.
سرمای شدید
ابو مصعب داوود پدر این خانواده این صحنه را با تلخی توصیف میکند: ما در میان باد و سرمای شدید زندگی میکنیم. همه بچهها یخ زدهاند و ما درماندهایم. ما یک خانواده شش نفره هستیم. وقتی باران میبارد، آب جاری میشود و ما زیر آب میرویم. با اینکه من برای آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد برای پناهندگان (UNRWA) کار میکنم، نمیتوانم نیازهای خانوادهام را تأمین کنم.
ام مصعب، مادر خانواده لحظات ترس را که خانواده در زمان شدت گرفتن باران تجربه میکنند بازگو میکند: وقتی باران میبارد، آب به داخل هجوم میآورد. بچهها وحشتزده دور من جمع میشوند و میپرسند: چه اتفاقی دارد میافتد؟ سعی میکنم آنها را آرام کنم، اما ما به چادر یا هر سرپناهی نیاز داریم. پنجرهها فرو ریختهاند و لباسها و وسایل ما خیس شدهاند. دیوارها ترک خوردهاند و هر بار که آنها را تمیز میکنم، آب برمیگردد. این زندگی نیست، اما ما میگوییم: الحمدلله.
مادر اضافه میکند که یک شب، پوشش پلاستیکی که خانواده به آن متکی بودند، فرو ریخت و آنها را در معرض باد و باران بدون چادر یا هیچ سرپناه جایگزینی قرار داد. آنها برای یافتن کمی گرما به مسجد ویران شده بازگشتند.
هدی داوود، دخترخانواده میگوید: ما لباس نداریم و این مکان کاملاً غیرقابل سکونت است: وقتی باران میبارد، باید بچهها را بیدار و با آنها فرار کنیم. لباس کافی نداریم و من از فشار خون بالا رنج میبرم. بچهها ترسیدهاند و سرما غیرقابل تحمل است.
لیان دختر جوان خانواده وضعیت را اینگونه تشریح میکند: من به شدت احساس سرما میکنم و وقتی باران میبارد، هیچ لباس یا جورابی نداریم.
ام مصعب میگوید که لیان در ابتدای جنگ دچار سوختگی پا شده و درمان مناسبی دریافت نکرده است. به دلیل مشغله خانواده با موارد بحرانی، از پذیرش آنها در مراکز درمانی خودداری شد. اکنون، این کودک خود را در حالی میبیند که از درد سوختگی و سرمای زمستان رنج میبرد، در حالی که تشکهایش کاملاً از آب باران خیس شدهاند.
ابو مصعب در پایان میگوید: دعا میکنیم که خداوند به ما آرامش عطا کند و ما به خانههایمان در رفح، محله زیتون و خانیونس بازگردیم. ما از فشارها و مشکلات روزانه خسته شدهایم و آرزوی بازگشت به خانه را داریم.
انتهای پیام
