جانِ کلام
شخصيت انسان هنگامى مى‌شكند كه انتخاب نداشته باشد؛ به او تحميل و تزريق و تهديد كرده باشند. [استاد علی صفایی حائری، کتاب مسئولیت سازندگی ، صفحه ۲۴۳]
کد خبر: ۴۱۹۱۰۶۴ تاریخ انتشار : ۱۴۰۲/۱۰/۱۱
جانِ کلام
مسئوليت درختى است كه زمينهاش شناختها هستند و ريشهاش اعتقادها و بهارش بحرانها و حادثهها و گرفتارىها. هنگامى كه زمينه‌ها غنى بودند و سرشار و ريشه‌ها محكم بودند و زنده، در هر بهارى اين درخت شكوفه مى‌دهد و بار مىآورد و حتى هيچ آفتى نمىبيند؛ چون آفت‌ها از كمبود تغذيه و فقر زمينه‌ها مايه مىگيرند. در زمينهاى كه انسان مجهول است و هستى مجهول است و نقش انسان هم مجهول، در اين زمينه، ريشه عقيدهاى زنده نخواهد ماند و در اين كوير، اعتقادى سبز نخواهد شد و مسئوليتى نخواهد روييد. و اگر كسى در اين زمينه و با اين ريشه مرده مسئوليتى را گردن گرفت جدّاً آدم مفلوكى است كه دارد با احساسات و عادتهايش زندگى مىكند، نه با انتخاب و سنجش و ارزيابىاش. [استاد علی صفایی حائری؛ کتاب مسئولیت سازندگی ، صفحه ۲۳]
کد خبر: ۴۱۰۵۱۲۹ تاریخ انتشار : ۱۴۰۱/۰۹/۱۸
