Ölümdən sonrakı həyata inamın tərbiyəvi təsirləri
“Qiyamətə İnam” ən mühüm dini inanclardan biridir. Zahiri ölümdən sonra dirilməyə və yenidən həyata gəlməyə iman gətirmək insanın fitrətindən qaynaqlanır. Peyğəmbərlər və ilahi yol göstərənlər insanları mənşə və yaradılış inancı ilə paralel olaraq ölümdən sonra dirilməyə və ölümdən sonrakı həyata inanmağa çağırmışlar.
Qiyamət və ya ölümdən sonrakı həyat o deməkdir ki, bu dünyada doğulan və bir müddət ömür sürdükdən sonra ölən insanların hamısı başqa bir dünyada dirilir ki, onların dünyadakı əməl və rəftarlarına baxılsın.
Müsəlmanların dini məsələləri içərisində tövhid məsələsindən sonra məad və ölümdən sonra həyata inanc, bəndələrin əməllərinə baxmaq, mükafat və cəza və ədalətin həyata keçirilməsi ən mühüm məsələlərdir. Bu əhəmiyyət o dərəcədədir ki, Qurani-Kərimdə 1200 ayə insanın yenidən dirilməsi və Allahın hüzuruna qayıdışı məsələsindən bəhs edir. O cümlədən buyurur: “Yoxsa güman edirdiniz ki, sizi əbəs yerə yaratmışıq və heç vaxt geri qaytarılmayacaqsınız” (Muminun, 115).
Bu dini inanc fərdi və ictimai həyatda bir çox qurucu və müsbət təsirlər buraxır və insan tərbiyəsinə zəmin yaradır. Çünki insan dünyada gördüyü yaxşı və pis işlərin başqa bir dünyada alınacağına, insanları mükafat və əzabın gözlədiyinə inansa, şübhəsiz ki, pis və pis işlərə tərəf getməz.
Cəmiyyətdə əxlaqi inkişaf, nəfsani istəklərlə mübarizə, əmin-amanlıq və xatircəmlik yaratmaq, maddi və dünyəvi əlaqələri tənzimləmək, dünyaya baxışı dəyişdirmək, fədakarlıq və şücaət ruhunu yüksəltmək, dərketmə ruhunu gücləndirmək və ədaləti bərqərar etməyə çalışmaq insan varlığında və cəmiyyətdə ölümdən sonrakı həyata inanmağın dəyərli əsərləridir.
