"Təhəddi" lüğətdə mübarizətələblik deməkdir. Termində isə tarixi bir həqiqətə işarə edir. İslam Peyğəmbəri (s) Quran oxuyarkən müşriklər bu sözlərin Allahdan olduğuna inanmır və onları Peyğəmbərin (s) yaratdığı əsərlər və ya mifoloji hekayələr hesab edirdilər. Belə bir vəziyyətdə Allah müşrikləri Qurani-Kərim kimi bir kitab gətirmək üçün mübarizəyə çağırdı: "(Ya Peyğəmbərim!) De: Əgər insanlar və cinlər bir yerə yığışıb bu Qurana bənzər bir şey gətirmək üçün bir-birinə kömək etsələr, yenə də ona bənzərini gətirə bilməzlər" (İsra, 88).
Əvvəlcə Allah müşriklərdən və ya Quranı inkar edənlərdən Quran kimi bir kitab gətirmələrini istədi. Lakin zaman keçdikcə bu meydan oxuma və mübarizə daha da məhdudlaşdı. Çünki heç kimin buna gücü çatmadı. Ona görə də Allah müşrikləri 10 surə, sonra isə yalnız bir surə gətirməyə dəvət etdi, lakin onlar hələ də Quran kimi bir surə gətirə bilmirlər: "Yoxsa: “(Peyğəmbər) onu özündən uydurdu!” - deyirlər. De: Əgər doğru deyirsinizsə, ona (Qurana) bənzər bir surə gətirin və Allahdan başqa, kimə gücünüz çatırsa, onu da (köməyə) çağırın!" (yunis, 38).
İslamın əvvəlində mübarizəyə dəvət etmək Peyğəmbərin (s) dəvətinin doğruluğunun tarixi sübutudur. Birincisi, Quran insanlar tərəfindən düzəldilməyib. Allah tərəfindəndir və yer üzündə heç bir bənzəri və misli yoxdur. Digər tərəfdən, İslam Peyğəmbərinin (s) iddiasına şübhə edənlər onun Allahın Rəsulu olduğuna və dediyi sözlərin Allahdan olduğuna əmin oldular.
Bu məsələ həm də dinin və Quran məfhumlarının təbliği işini asanlaşdırdı. Çünki müşriklərin yeganə iddiası Quranın saxta olması və köhnə hekayətlərdən götürülməsi idi. İndi bu iddianı sübut edə bilmədiklərinə görə Quranın xəbər və məfhumlarının yayılmasına yol açıldı.
Mübarizə aparmaq, müşrikləri, İslam Peyğəmbərini (s) və dini inkar edənləri haqqın mənbəyindən insanların qəlbinə və ruhuna axan və dünya və axirət səadətinə çatmağın yolu olan həqiqətlər qarşısında susmağa dəvət etmək çətin idi.