جامعه قرآنی و تربیتی ایران هفتمین روز را بدون چهرهای سپری میکند که نه تنها الفبای قرآن را به میلیونها کودک ایرانی آموخت که مهندسی یک «نظام تربیتی توأمان» بر محور قرآن و عترت را در کارنامه خویش دارد. استادی که از حلقههای کوچک خانگی در دهه ۶۰ تا تألیف کتب درسی و تأسیس مکتبی به نام «بیتالثقلین» پیش رفت و نشان داد که میتوان در دل جهان مدرن، نسلی را تربیت کرد که دل در گرو ثقلین داشته باشند.