به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، مراسم رونمایی از کتاب «حق المبین؛ در اثبات مهدویت و ابطال فرقه ضاله بهائیت» تالیف آیتالله شیخ احمد شاهرودی، با حضور حجتالاسلام والمسلمین سیدمهدی خاموشی، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، حجتالاسلام محمدحسن قدردان قراملکی، مصحح کتاب و علیرضا مهدوی، نوه مؤلف کتاب، بعدازظهر دیروز دوشنبه، ۲۵ آذرماه، در سالن اجتماعات پژوهشکده باقرالعلوم(ع) برگزار شد.
قدردانقراملکی در ابتدای این نشست تصریح کرد: از انتشارات امیرکبیر که متولی چاپ کتاب بود، انتظار دقت بیشتر و عمل بهتری را در زمینه اَعلام و صفحهبندی کتاب داشتم.
وجود شبهات سکولاریستی در طول تاریخ
وی ادامه داد: ما نباید تصور کنیم که شبهات دینی و سکولاریستی در همین دو، سه دهه اخیر بهوجود آمدهاند. در قرن گذشته که شیخ احمد در آن میزیسته، شبهات اینچنینی مطرح بوده و او در این زمینه ردیههایی بر مسیحیت و یهودیت و اندیشههای سکولاریستی نوشته است و از این جهت، مرحوم آیتالله شاهرودی از سرآمدان دوران خود بودهاست و به لحاظ علمی وی را میتوان علامه دانست.
مصحح کتاب «حقالیقین» تصریح کرد: از ویژگیهای شیخ احمد شاهرودی، خستگیناپذیری و جدیت او بود. وی بعد از اینکه نیمی از کتاب را به انضمام نقد آن نوشته بود، مهمترین کتابهای بابیت به دست وی رسید. او شروع به مطالعه منابع جدید کرد و با توجه به اطلاعات جدیدی که به دست آورده بود، شروع به بازنویسی کتاب کرد.
مشکلات تصحیح متن
وی همچنین به بیان برخی از مشکلات در مسیر تصحیح کتاب پرداخت و گفت: این کتاب دارای لغات مخدوش زیادی بود و برای خوانش متن با دشواریهای زیادی روبرو بودم. برخی از واژگان به گونهای انتخاب شده بودند که گاهی فکر میکردم از لغات محلی شاهرود است و برای همین از طلبههای شاهرودی در خواندن آنها کمک میگرفتم، اما به هر حال با توجهات خداوند این کتاب به بهترین شکل به پایان رسید.
شیخ احمد از زبان علیرضا مهدوی
در ادامه مراسم، علیرضا مهدوی اظهار کرد: حاج شیخ احمد شاهرودی مانند آثارش مجهول مانده است. وی آثار مکتوب بسیاری دارد که هیچکدام به شایستگیای که باید شناخته نشده است. درباره ویژگیهای شخصیتی وی چند نکته مهم وجود دارد که باید به آنها پرداخت و ایشان را شناخت.
ویژگیهای شخصیتی آیتالله احمد شاهرودی
وی افزود: یکی از ویژگیهای او، زمانهشناسیاش است. شیخ احمد شخصیت والایی است که زمانی که وی دید همه به فقه و اصول پرداختهاند، در عین پرداختن به این علوم، احساس کرد که باید در حوزه دیگری نیز فعالیت کند و به همین جهت، به فرقهشناسی و شناخت ادیان پرداخت. وی در فقه و اصول جایگاه علمی والایی داشت، تا آنجا که آیتالله صافی گلپایگانی به نقل از آیتالله بروجردی گفته «اگر مرحوم شیخ احمد زنده بود، نوبت به من نمیرسید».
وی ادامه داد: روش مواجهه آیتالله شاهرودی با خصم، روش مباحثه بود. ایشان به خلاف رسم زمانه که در مواجهه با دشمنان خود، به دشنام و ناسزا روی میآوردند، در رویارویی با دشمنان به روش گفتمانی و مباحثهای روی آورد. از ایشان نقل است که روزی شنیده بود که شخصی در خانه خود بابیمسلکی را مهمان کرده و از او پذیرایی میکند. روزی، بعد از نماز صبح، در مسیر مسجد به منزل به خانه آن شخص میرود و درب منزل وی را میزند و میگوید «احمدم. شنیدم مهمان عزیزی در منزل دارید، به وی بگویید بیاید با من مباحثه کند، اگر من را قانع کرد، من و کل شاهرود بابی میشویم و اگر نه او باید شیعه شود».
وی افزود: صراحت لهجهای که وی داشت، برخواسته از ویژگیهای اخلاقی وی و همچنین علم وی بودهاست. ما در برابر هجمهای که در این ایام در مقابل اسلام وجود دارد، با اتکای به معارف و علومی که در قرآن آمده و همچنین با توجه به سیره ائمه طاهرین(ع)، بدون هیچگونه شرمندگی و خجالت میتوانیم بایستیم.
نوه آیتالله شاهرودی در پایان گفت: نکته سومی که درباره شخصیت و جایگاه آیتالله شاهرودی باید گفت، مردمداری و زعامت او است. او نسبت به جامعهای که در آن میزیست، بیتفاوت نبود و دستگاه قضای وقت گفته بود، تا زمانی که شیخ احمد در شهر هست، هیچ نیازی به وجود این اداره نیست و میتوان درِ آن را بست.