به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، علیمحمد تقیزاده، مدیر موقوفات رضوان مشهد در خصوص هفته وقف بیان کرد: این سنت الهی در دورههای پیش از اسلام وجود داشت و پس از اسلام نیز با تأثیرپذیری از جهان بینی اسلامی به صورت استوار و جهت دار ادامه یافت.
وی ادامه داد: سنت حسنه وقف با رویکردهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی نقش و تأثیر بسزایی در کاهش و یا رفع مشکلات جامعه دارد و به نظر میرسد. ترویج و نهادینه کردن فرهنگ وقف در جامعه از جمله موضوعاتی است که باید به آن توجه ویژه شود.
تقیزاده تأکید کرد: سنت نیکوی وقف، یکی از مصداقهای آشکار نیکوکاری و غیرخواهی است که انسان با بهرهگیری از آموزههای پیامبران از دیرباز آن را بنا نهاده و در صحنه حیات اجتماعی، به ودیعه گذاشته است. در وقف، دو بعد خوددوستی و نوع دوستی انسان، به منصه ظهور میرسد.
مدیر موقوفات رضوان گفت: در وقف نیز انسان از بعد خود دوستی انسان استفاده کرده و اجرای آن را نیز راهی میداند که در آن، نام انسان و مالکیت اموال و داراییهای او تا ابد تضمین میشود.
وی ادامه داد: وقتی انسانی ببیند که فردی یک صد سال پیش چیزی را وقف کرده، سودی مادی یا معنوی را به مردم میرساند و در حال حاضر هم از او به نیکی یاد میشود، این احساس برایش پیش میآید که راهی وجود دارد که انسان بتواند عمر خود را طولانی کند.
تقیزاده بیان کرد: تکریم واقف اسلام احترام خاصی برای فرد مسلمان قائل شده و به او حق قانونگذاری داده است، به طوری که او با تنظیم وقفنامه میتواند قوانین و مقرراتی را وضع و مال مورد وقف و متولی آن را معین و موارد مصرف را نیز مشخص کند که پس از احراز شرایط، به عنوان قانون شرعی و رسمی به حساب میآید.
وی افزود: این قانون که از تکریم انسان در اسلام حکایت دارد قانونی ارجمند و گرامی است و باید همه شرایط آن محترم شمرده شود و تغییر در آنها برخلاف نیت وقف کننده، به هیچ وجه روا نیست.
مدیر موقوفات رضوان مشهد گفت: یکی از ابعاد اجتماعی وقف، نوع دوستی، غیرخواهی و مردمگرایی است و در این بخش بهترین روابط انسانی حاکم میشود و دیوارهای فردپرستی و بیتفاوتی درخصوص زندگی دیگران فرو میریزد.
وی در پایان یادآور شد: کمک به خانواده بیبضاعت، احداث مساجد، حسینیه، تکابا، برپایی آئینهای عزادارای و زیباسازی شهرها و دهها مورد دیگر از مواردی است که موقوفاتی به آنها اختصاص داده شده است. بنا بر این بعد اجتماعی وقف، تنها به حسینیه و مسجد خلاصه نمیشود و رویکرد اجتماعی آن، دامنه گستردهای را شامل میشود.