
به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، در این بیانیه آمده است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
وَلا تَقفُ ما لَیسَ لَکَ بِهِ عِلمٌ إِنَّ السَّمعَ وَالبَصَرَ وَالفُؤادَ کُلُّ أُولائِکَ کانَ عَنهُ مَسئولًا
از آنچه به آن آگاهی نداری، پیروی مکن؛ چرا که گوش و چشم و دل، همه مسئولند.
(سوره مبارکه اسراء آیه ۳۶)
رخت سیاهپوشی عزای سالار شهیدان حضرت سیدالشهدا(ع) را پس از دوماه اشک ریختن بر «قتیل العبرات» از تن به درآورده بودیم که به یکباره، همه آن چه برایش بر سروسینه می زدیم ، با انتشار یک خبر و شایعههای پیرامونش به بدترین شکل ممکن چالش کشیده شد.
و مگر نه این است که این انقلاب و آن عزاداری های محرم و صفر، امتداد همان خون مقدسی است که برای زنده نگه داشتن دین پیامبر(ص) بر زمین ریخته شد ؟ پیامبری که برانگیخته شد تا اخلاق محمدی(ص) را به کمال برساند و امتاش را از بداخلاقیها و کجفهمیها برهاند.
حالا چند روزی می شود که انتشار یک خبر، دستمایه هجوم همه جانبه به همان ارزشهایی شده که عزاداریها، سینهزنیها و هیئتها برای زنده نگه داشتنش برپا می شود.
«حاج محمود کریمی» را همه محبان اباعبدالله الحسین(ع) خوب میشناسند. سالهاست که با روضههای او بر مصیبتهای اهل بیت(ع) اشک ریختهاند و با دمهای سینهزنیاش شور گرفتهاند و به سینه زدهاند. با نوای محزون مناجاتهایش، دستها را رو به آسمان بردهاند و «العفو»گویان، شبهای روشن قدر را به صبح رساندهاند و با نغمههای مولودیخوانیاش، همکلام فرشتگان به آل الله تهنیت گفتهاند.
صدای گرم «حاج محمود»، از خانوادهای برآمده که عطر شهادت، سالها در آن پیچیده و یاد پدر و برادر شهیدش «حاج نقی کریمی» و «ابوالفضل کریمی» همچنان در ذهنها جاریست.
اما حالا تیرهای شایعه و طعنه و تهمت است که روز به روز، سطر به سطر و سایت به سایت، شلیک میشود؛ بی آن که کسی از اصل ماجرا آگاه باشد. اما کافی است نگاهی کوچک به دامنزنندگان این ماجرا بیندازیم تا مشخص شود این تیرها بیجهت شلیک نشدهاند.
آن چه در پس پرده ماجرای رخ داده میگذرد، نشانه گرفتن هیئتهای عزاداری و اصل و فلسفه قیام عاشوراست. ارزشهایی که سالهاست در تار و پود ایرانیان ریشه دوانده و حالا هیزم شایعه و افترا است که از گوشه و کنار به خیال آتشافروزی بر بغض و کینه از دستگاه عزاداری سیدالشهدا جمع میشود.
رنج بارتر این که علاوه بر دشمنان آگاه و قسم خورده، پای بعضی دوستان نادان نیز به این ماجرای هیزمکشی و آتشافروزی باز شده است.
در این که اگر خطایی رخ داده موضوع باید در مراجع رسمی قضایی رسیدگی شود هیچ شکی نیست اما تردیدها جایی رخ مینماید که بدون تشکیل دادگاه، بررسی کافی و روشن شدن حقایق، این ماجرا را بهانه هجمه به ارزشهای عاشورایی و دستگاه عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) میکنند. آیا به بهانه ماجرایی که هنوز جزئیات و علتش در مراجع قضایی بررسی و اعلام نشده، باید بساط ذکر و ذاکر و مصیبت بر اهل بیت (ع) را برچید؟ مگر نه این است که آموزههای دینی بزرگان ما فاصله حق و باطل را به اندازه 4 انگشت میان گوش و چشم دانستهاند و آبروی مومن را برتر از کعبه شمرده اند؟
پر واضح است که آتشافروزان این فرصت را غنیمت شمردهاند که به بهانه آن، پایههای محکم عشق و شور حسینی(ع) را در دل مردم بلرزانند و چه خام خیالاند آنان که این رویا را در سر میپرورانند. چرا که «ان لقتل الحسین(ع)، حراره فی قلوب المومنین لا تبرد ابدا» و این گرمای عشق هرگز سرد نخواهد شد.
والسلام علی من اتبع الهدی
خانه مداحان