اسلام از 14 قرن قبل انسان‌ها را به مثبت‌اندیشی تشویق کرده است

به گزارش خبرنگار افتخاری خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، حجت‌الاسلام والمسلمین محمود لطفیان سرگزی، کارشناس فرهنگی ستاد اقامه نماز استان قم در نشست دانشجویی «راز شکرگزاری از نگاه قرآن و عترت» در جمع دانشجویان عضو طرح یاوران نماز، گفت: درد امروز جامعه ما این است که همه کنار پنجره خود ایستاده‌اند و همواره به بیرون نگاه می‌کنند. برای همین آنها نمی‌توانند زیبایی‌های زندگی خود را ببینند. دست از مقایسه و چشم و هم‌چشمی بردارید آنگاه خواهید دید که زندگی شما هم به اندازه خودش زیبا است.

وی با تفسیر آیه 182 سوره اعراف و معنای استدراج، افزود: این قانون خداست گناهکارانی را که دیگر امیدی به بازگشت آنها نیست به استدراج مبتلا می‌کند و آرام آرام آنها را از رحمت خود دور می‌کند تا خدا را فراموش کنند و پس از آن به یک‌باره در عذاب گرفتار آیند مگر اینکه بنده شکرگزار شوند و ستایش خدا را فراموش نکنند.

وی یادآور شد: الحمدالله را اگر با شناخت کافی و با توجه و حضور قلب بگوئیم و تمام وجودمان شکرگزار خدا باشد نه این که با زبان ذکر بگوئیم اما دل‌مان جای دیگر باشد. آن وقت با گفتن الحمدالله می‌توان ادعا کرد که حق شکر خدا را ادا کرده‌ایم. وقتی ما به خاطر تشکر از خدا نماز می‌خوانیم و به سجده می‌رویم به طور ناخودآگاه به نعمت‌هایی که خدا به ما داده است توجه پیدا می‌کنیم و دیگر هیچ‌گاه به نداشته‌ها و کاستی‌ها فکر نخواهیم کرد و مثبت‌اندیش می‌شویم.

حجت‌الاسلام لطفیان عنوان کرد: با نماز عبادت آگاهانه و عاشقانه زیبایی‌های زندگی خود را درشت و درشت‌تر می‌بینیم و متوجه می‌شویم خدا چقدر به ما نعمت داده که از آنها غافل بوده‌ایم. علت انتخاب حضرت موسی(ع) به پیامبری و هم صحبتی با خدا این بود که از همه مردم دنیا متواضع‌تر بود و در مقابل عظمت خدا به سجده می‌رفت و صورت خود را بر خاک می‌گذاشت.

وی بیان کرد: از امام کاظم(ع) در بحارالانوار نقل شده که فرمودند «ایمان شما کامل نمی‌شود تا زمانی که بلا را نعمت بدانید». اگر در زندگی خود به مشکلی گرفتار شدید باید از این فرصت پیش آمده کمال استفاده را بکنید و با صبر از این امتحان موفق بیرون بیائید که در این صورت هزاران هزار جایزه معنوی در انتظار است. شکر عملی، در حال نعمت و رفاه همچون صبر در حال بلا ارزش دارد. خدا بهترین دوست ماست و اگر گاهی بلایی می‌فرستد می‌خواهد ما را از آلودگی‌ها پاک کند.

وی ادامه داد: صبر و تحمل ما را در مسیر کمال معنوی قرار می‌دهد و روان و روح ما را نوارنی کرده و زمینه جذب رحمت بی‌انتهای خدا را به سوی ما فراهم می‌کند. بهترین شکرگزاری این است که به دیگران کمک کنیم و غمی را از دلی برداریم. در کتاب «علل‌الشرائع» از پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمودند «اگر انسان شکر نعمت‌های خدا را به جا نیاورد و آنها را در راه درست مصرف نکند به فشار قبر مبتلا می‌شود». با شکرگزاری از نعمت‌هایی که خدا به ما داده است رحمت و مهربانی خدا را به سوی خود جذب کنید و سفر قبر و قیامت خود را در کمال آرامش طی کنید.

مدیر کانون نویسندگان نماز استان قم گفت: حتی اگر فقط به فکر خودمان هستیم بد نیست مقداری هم به فکر قبر و قیامت خود باشیم. از رسول خدا(ص) نقل شده که فرمودند «قبر هر روز فریاد می‌زند من خانه تاریکی هستم، برای خودت چراغی بیاور من خانه تنهایی هستم برای خودت مونسی بیاور».

وی گفت: ذهنی که همواره به زیبایی‌ها می‌اندیشد، زیبایی‌ها را هم به سوی خود جذب می‌کند. بیائیم تلاش کنیم تا نعمت‌های خدا را در راه طاعت و بندگی خدا به کار بگیریم و به دیگران کمک کنیم. ابوحمزه ثمالی کسی است که دعای امام سجاد(ع) را در سحرهای ماه مبارک رمضان برای ما نقل کرده است. روزی هنگام تلاوت قرآن به آیه سه سوره اسراء رسید که آمده است «حضرت نوح بنده شکرگزاری بود»، او به فکر فرو رفت که چرا خداوند حضرت نوح را به عنوان بنده شکرگزار معرفی کرده. امام باقر(ع) در پاسخ به او فرمود «برای اینکه حضرت نوح هر روز صبح و شام شکرگزار خدا و نعمت‌هایش بود».

حجت‌الاسلام لطفیان بیان کرد: ما هم این مثبت‌اندیشی زیبا را از حضرت نوح، پیغمبر خدا فرا بگیریم و هر روز صبح که از خواب برمی‌خیزیم به نعمت‌هایی که خدا به ما داده است فکر کنیم و شکر آنها را به جای آوریم که همین شکرگزاری باعث می‌شود نعمت‌های بیشتری را به سوی خود جذب کنیم. خداوند می‌خوهد همواره تشویق به کار خیر در جامعه اسلامی موج بزند و همه یکدیگر را با تشکر کردن به انجام کار خیر تشویق کنند؛ برای این است که خداوند تشکر از مردم را تشکر از خودش قرار داده است.

وی عنوان کرد: امروز یک قلم و کاغذ بردارید و لیست تمام افرادی که در زندگی به ما کمکی هر چند اندک اعم از فکری، مالی و ... کرده‌اند یاداشت کنید و برنامه‌ای بریزیم که از همه آنها تشکر کنید تا خداوند از ما راضی باشد.

کارشناس مرکز تربیت مربی دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم یادآور شد: هیچ‌کس نمی‌تواند حق شکر خدا را به جا آورد اما خداوند یک قانون دارد و آن این است که هرکس از صمیم دل اعتراف کند که «ای خدا من نمی‌توانم شکر نعمت‌های تو را به جای آورم» خداوند این اعتراف را به جای شکرگزاری واقعی قبول می‌کند.

وی افزود: حتماً در زندگی خود با افرادی رو به رو شده‌اید که همواره دم از یأس و ناامیدی می‌زنند و هر کجا مجال سخن بیابند منفی‌ها را بیان می‌کنند آنها نمی‌دانند با این کارشان همان بدی‌ها را به سوی خود جذب می‌کنند. ما در دنیای خارج همان را درو می‌کنیم که در عالم اندیشه خود کاشته‌ایم. برای همین باید تلاش کنیم تا در ذهن خود همواره زیبایی‌ها را قرار دهیم.

حجت‌الاسلام لطفیان عنوان کرد: تکرار کلام زیبا بر ذهی نیمه هوشیار آدمی اثر می‌گذارد، اگر امروزه انسان‌ها به ضرورت کلام مثبت پی برده‌اند 14 قرن قبل اسلام به ما دستور داده است که در زندگی خود از این اصل پیروی کنیم همانطور که آمده است «از نعمت‌هایی که خدا به تو داده است سخن بگو».

وی ادامه داد: اگر در گفت‌وگوهای چهره به چهره فامیلی و جلسات قرآنی خانوادگی عادت می‌کردیم که در مورد نعمت‌هایی که خدا به آنها داده است سخن بگویند آیا دیگر این همه ناامیدی و ناشکری در جامعه ما موج می‌زد؟ نداشته‌های ما نامحدود است و هیچ وقت تمام نمی‌شود و برای همین است که جامعه ما در عطش دنیاطلبی می‌سوزد. دیگر قناعت در این جامعه یک افسانه شده و برای همین است که آرامش هم به افسانه‌‌ای بدل شده است.

کارشناس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه علوم پزشکی قم افزود: اگر در خانه همسایه مهربانی داریم که به ما عشق می‌ورزد، اگر فرزندان سالمی داریم، اگر بدن سالمی داریم و ... در مورد اینها فکر کنیم و سخن بگوئیم. این آزادی دینی را قدر بدانیم. طبق قانون جذب، شکر نعمت، نعمتت افزون کند وقتی نعمت‌های خدا را یادآوری می‌کنیم «الحمد الله رب العالمین» به طور ناخودآگاه به روح خود این پیام را می‌دهیم که خدای الرحمن و الرحیم چقدر در حق من مهربانی کرده است و همین باعث می‌شود که شما خدا را از صمیم قلب دوست داشته باشید.

وی در پایان یادآور شد: چه چیزی قیمتی‌تر از دوستی با خداست؟ با استمرار این کار فکری، این جوانه تبدیل به درختی پربار می‌شود و هر لحظه میوه معاشقه با خدا بر این درخت به ثمر می‌نشیند. چقدر زیباست انسان ساعتی بنشیند با خود خلوت کند و یاد نعمت‌های خدا کند. ذهن موسی(ع) مدام و به سرعت و به سرعت مهرابنی‌های خدا را جست‌وجو می‌کرد. چگونه خدا جان او را نجات داده بود؟ آن روز که مادرش او را در صندوقچه‌ای قرار داد و او را در رود نیل رها کرد این خدا بود که او را به سلامت به ساحل نجات رهنمون ساخت.