فرهنگ بزرگداشت جایگاه ماه رمضان را به نسل‌های بعد منتقل کنیم
گروه جامعه: رئیس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران گفت: روزه‌داران تلاش کنند تا لحضات افطاری در منزل و سر سفره افطار در کنار خانواده باشند و فرهنگ بزرگداشت جایگاه ماه رمضان را به نسل‌های بعدی انتقال دهند.
حجت‌الاسلام و‌المسلمین غلامرضا محمدزاده، رئیس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان این مطلب اظهار کرد: ظرفیت‌های معنوی و دینی در جامعه ایران اسلامی بسیار زیاد است و نهادهای فرهنگی و دینی تا آنجا که می‌توانند باید بر فرهنگ عمومی جامعه و بحث ریشه‌دار کردن هنجارها و پس از آن استفاده از ظرفیت‌های مردمی و نظارت غیر رسمی اجتماعی کار کنند تا فرهنگ روزه‌داری و احترام به ماه عزیز خدا بیشتر و بیشتر شود.
وی افزود: براى شخص روزه‌دار دو شادى وجود دارد، یکى هنگامى که افطار مى‌کند و دیگرى هنگامى که پروردگارش را ملاقات کند و بر عکس کسانی که در این مهمانی پر سرور حضور ندارند در هنگام الله‌اکبر اذان مغرب و البته پس از مرگ و در پیشگاه خدا غمگین و سرافکنده‌اند.
نهادهای فرهنگی و دینی باید روی تغییر نگرش مردم کار کنند
حجت‌الاسلام محمدزاده یادآور شد: نهادهای فرهنگی و دینی باید روی تغییر نگرش مردم کار کنند و به آنانی که در این ایام کاهلی می‌کنند بیاموزند واقعا روزه را برای خودشان می‌گیرند نه برای خدا.
رئیس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران گفت: در ماه مبارک رمضان یکی از ناب‌ترین لحظاتی که معنای میهمانی خدا و رمضان کریم را می‌توان درک کرد همان لحظات افطار است لحظاتی که انسان خوشحال است از انجام فرمان خدا و شکستن پشت شیطان و از طرف دیگر در درگاه خداوند بزرگ و میهمان‌نواز زانو زده است و خدا نیز با بزرگی خویش هرچه حق ماست به ما می‌دهد.
عشق‌بازی با بهترین معشوقی که می‌توان پیدا کرد
وی افزود: آنانی که روزه می‌گیرند باید با تغییر رفتار و سبک زندگی در این ایام به آنان که بنا به دلایلی از این امر کوتاهی و سر باز می‌زنند این درس را بدهند که مسیری که در طول روزهای ماه مبارک رمضان طی می‌شود مسیر عشق است و عاشق ارج و قرب ویژه‌ای در چشم معشوق دارد.
حجت‌الاسلام محمدزاده در ادامه بیان کرد: اگر این ماه رمضان آخرین ماه رمضان آخر عمر انسان باشد باید به این موضوع فکر کند که واقعا زاد و توشه‌ای برای آن دنیا اندوخته است یا نه و با این تفکر تلاش کند تا لحظات افطار از خداوند طلب مغفرت کند.
افطاری چشم در چشم پدر و مادر وهمسر و فرزندان باشیم
رئیس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران اظهار کرد: روزه‌داران تلاش کنند تا لحضات افطاری در منزل وسر سفره افطار در کنار خانواده باشند در ضیافت‌های افطاری چشم در چشم پدر و مادر وهمسر و فرزندان باشند و خدا را برای این نعمت‌هایش که به عینه جلوی دیدگان گذاشته است شکر کرده و فرهنگ بزرگداشت جایگاه ماه رمضان را به نسل‌های بعدی انتقال دهند.
وی در رابطه با لحظات سحر و شب‌های قدر تصریح کرد: این لحظات، اوج لذت میهمانی خداوند است که خاطره‌انگیز بوده و باید تلاش کرد در این لحضات دل مخلوق خود را شاد و گذشت از گناهان را نصیب خود کنیم زیرا اگر دیگر چنین لحظاتی تکرار نشود حسرت خواهیم خورد پس سعی کنیم قدر لحظه‌های این ایام را بدانیم و با نزدیک شدن عید فطر بار گناهان خود را سبک کرده باشیم.
حجت‌الاسلام محمدزاده ابراز کرد: باید از عمق جانمان باور کنیم خدایی که از مادر به ما مهربان‌تر و از همه عالِم‌ها، عالِم‌تر و بلکه عالم حقیقی است اگر راه بهتری برای سعادت و سلامت ما سراغ داشت آن راه را جلوی پای ما می‌گذاشت پس باید قدر این نعمت بزرگ خدا را بدانیم که فرمود: لَئِن شَکَرْتُمْ لأَزِیدَنَّکُمْ وَلَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ؛ اگر شکر نعمت به جای آرید بر نعمت شما می‌افزایم و اگر کفران کنید عذاب من بسیار سخت است (آیه ۷ سوره ابراهیم)
کاهلان به قرآن کریم رجوع و تکلیف خود را بدانند
رئیس اداره کل اوقاف و امور خیریه استان تهران در خصوص عدم احترام به واجبات و مستحبات این ایام گفت: خداوند بزرگ درباره روزه و محدودیت‌های جسمی آن برای بندگان قوانین صریحی دارد که هر فردی که خواندن و نوشتن بداند و به قرآن کریم رجوع کند تکلیف خود را می‌فهمد.
وی تاکید کرد: کسانی که سالمند اما قدر سلامتی خود را نمی‌دانند و به بهانه مریضی روزه نمی‌گیرند خوب است کمی فکر کنند و بدانند واقعا یکی از نعمت‌های پنهان خداوند برای انسان‌ها صحت و تندرستی است و وقتی یکی از اعضای کوچک بدنشان دچار عارضه شود تازه می‌فهمند چه نعمت‌هایی داشته‌اند ولی قدرش را نمی‌دانسته‌اند.
حجت‌الاسلام محمدزاده ادامه داد: روزه گرفتن برای سلامت جسم و روح ما انسان‌ها لازم است و روزه زکات نعمت سلامتی ماست و اگر کسی قدر بدن سالم و سلامتی‌اش را نمی‌داند لابد باید شرایطی برایش به وجود آید تا قدر آنرا بداند.
