ناکارآمدی؛ نتیجه تصدی‌گری چاپلوسان
گروه جامعه: یک استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه فردی که بر مبنای چاپلوسی کردن بر مسندی تکیه می‌زند به دلیل اصیل نبودن، کارآمدی لازم برای اداره امور محوله را ندارد، اظهار کرد: محبت مبتنی بر نفاق حس حمایت‌گری به دنبال ندارد.
حجت‌الاسلام والمسلمین اسماعیل غفاری قمی، استاد حوزه و دانشگاه در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، به پیامدهای ترویج چاپلوسی در جامعه اشاره و عنوان کرد: اولین عارضه این موضوع پنهان شدن حقیقت است.
وی پنهان شدن حقیقت و به تصویر کشدن شدن دروغ را نتیجه چاپلوسی دانست وگفت: هنگامی که در محیط‌های سیاسی و اداری مدیران و دست‌اندرکاران تحت تأثیر چاپلوسی افراد قرار گیرند و مبنای انتصاب‌هایی که دارند، چاپلوسی کردن‌های دیگران باشد شاهد بروز ناکارآمدی در مدیریت‌ها خواهیم بود.
وی به روایتی از امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: این امام همام می‌فرمایند: «هر مؤمنی که برای صاحب سلطه و یا کسی که در آمیختن با آن به ضرر دینش است، تواضع و فروتنی کند و منظورش از این فروتنی به دست آوردن چیزی باشد که در دست اوست، خداوند او را رها کرده، بر او خشم می‌گیرد و او را به همان شخص وا می‌گذارد و اگر حتی مالی از این راه به دست آورد و از دنیای این افراد چیزی به او برسد، خداوند برکت را از آن مال برمی‌دارد.»
وقتی چاپلوسی مبنای انتخاب می‌شود
این کارشناس اخلاق ادامه داد: بزرگ شمردن دیگران به واسطه رسیدن به منفعتی چاپلوسی و نفاق محسوب می‌شود و فردی که بر مبنای چاپلوسی کردن بر مسندی تکیه می‌زند به دلیل تقلبی بودن، کارآمدی لازم برای اداره امور محوله را ندارد.
وی نفاق را از برخی جنبه‌ها متفاوت چاپلوسی برشمرد و گفت: نفاق در دو جنبه اعتقادی و اخلاقی بروز پیدا می‌کند که در جنبه اخلاقی منجر به از بین رفتن اعتمادها و آسیب دیدگی روحی افراد می‌شود.
محبت‌هایی که فقط لقلقه زبان هستند
وی با اشاره به اینکه امروزه استفاده از کلمات محبت‌آمیز در برخی محاروات بین جوانان گسترش یافته و شیوع زیادی در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی پیدا کرده است گفت: وقتی میان دو فرد کلمات محبت‌آمیز رد و بدل می‌شود، پایه‌های دوستی و به طبع آن اعتماد به وجود می‌آید ولی زمانی که این محبت‌ها اصالت نداشته و لقلقه زبان شده باشد حس حمایت گری به دنبال ندارد.
حجت‌الاسلام غفاری ادامه داد: در چنین شرایطی فرد در مواجهه با مشکلات توقع حمایت‌گری از دوستان خود دارد ولی با افرادی مواجه می‌شود که وی را تنها گذاشته و صرفا به ایشان محبت کلامی داشته‌اند.
