بازی در نقش‌های تاریخی و دینی، دلهره‌آور است
گروه هنر: تجربه بازی در چند نمایش تعلق خاطری در من نسبت به فضای حاکم در روند تولید یک اثر نمایشی ایجاد کرده که موجب شده من بازی در تئاتر را بیشتر ترجیح بدهم، چرا که روابط موجود در میان گروه‌های تئاتری بسیار انسانی و اخلاقی است.
پژمان جمشیدی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن (ایکنا) گفت: تجربه‌های خوبی در این چند سال اخیر در حوزه تلویزیون، تئاتر و سینما از سر گذراندم که همگی آن را مرهون دوستان هنرمندم هستم که به من اعتماد کردند و اجازه دادند در حوزه‌ای که پیشتر با آن غریبه بودم، فعالیت کنم و امیدوارم که توانسته باشم جواب مثبتی به اعتماد آنها داده باشم.
وی ادامه داد: با این وجود تعلق خاطر من بیشتر به تئاتر و هنرهای نمایشی است و علت آن صلح و صمیمیتی است که معمولاً در جریان تولید یک اثر نمایشی میان اعضای گروه وجود دارد و موجب تعالی و تکامل فردی یک هنرمند در بخش‌های مختلف تولید می‌شود؛ چیزی که در عرصه تصویر به دلیل آنکه همه‌چیز با سرعتی شتابنده در گذر و جریان است کمتر دیده می‌شود.
تئاتر شباهت زیادی به فوتبال دارد
بازیگر مجموعه «پژمان» تصریح کرد: من پیش از ورود به عرصه هنر بازیگری، فوتبالیست بودم و از دنیای ورزش این عادت را همیشه داشته و دارم که مزد خود و گروهی که در آن بازی می‌کنم را از خیل تماشاچیان مشتاق فوتبال بگیرم که یا با تشویق ابراز رضایت می‌کنند و یا ناراضی از عملکرد تیم، ورزشگاه را دقایقی مانده به پایان بازی ترک می‌کنند؛ به نظرم این اتفاق در تئاتر هم می‌افتد و ما در پایان یک اجرا می‌توانیم به شکل مستقیم شاهد بازخوردهای تماشاچیان باشیم که اگر مثبت باشد سعی کنیم در اجرای بعدی بهتر باشیم و اگر منفی است که برای اجرای بعدی سعی در اصلاح خودمان داشته باشیم و به نظر من این مؤلفه است که موجب می‌شود هنر نمایش انسان را ساخته و به اوج تعالی برساند.
جمشیدی گفت: از دوستانی که در عرصه تئاتر پیشکسوت هستند بارها شنیده‌ام که برای پیشرفت در این هنر باید یا با گروه‌های تازه‌کار و جوان که صاحب ایده و فکر خلاقه‌ای هستند همکاری کنم که این به پویایی و ایجاد انگیزه در بازیگر بسیار کمک می‌کند و یا با گروه‌های کاملاً حرفه‌ای که تکلیف با آنها کاملاً روشن است و باید ممارست و مجاهدت فراوانی داشته باشی تا خود را به سطحی برسانی تا حداقل بازی تو نیز در کنار آنها قابل قبول باشد.
ابتدا متن و بعد گروه نمایشی در قبول پیشنهاد بازی در تئاتر برایم حائزاهمیت است
بازیگر فیلم سینمایی «آتش‌بس 2» ادامه داد: در هر صورت متن نمایشی برای قبول پیشنهاد بازی در یک تئاتر برای من حائز اهمیت است؛ اینکه این متن از چه میزان پختگی و قوامی برخوردار باشد و من را درگیر کرده تا بتوانم با تحلیل شخصیتی که قصد بازی آن را دارم در خود نیز حرکت و پویایی را احساس کنم؛ با این وجود گاه به سبب عدم آشناییم با متون نمایشی، اولویت بعدی انتخابم کارگردان و گروه نمایشی است که تا چه اندازه صمیمی، حرفه‌ای و موفق هستند و کار کردن با آنها میتواند چیزی به اندوخته‌های من اضافه کند.
بازیگر نمایش «وقتی ما برگردیم...» با تأکید بر این نکته که همواره خود را در حوزه هنرهای نمایشی دانشجو فرض می‌کنم که آمده است تا از تجربیات دوستان هنرمندش چیزهایی نو بیاموزد، گفت: مرزبندی در مورد تولیدات نمایشی وجود دارد و ما معمولاً نمایشی را حرفه‌ای و فاخر تصور می‌کنیم و در مقابل به نمایش دیگر اتلاق آماتوری داریم در حالیکه این طرز تلقی درست نیست و فاخر بودن یک نمایش به دوستی و مودت میان اعضای گروه و اینکه خواسته باشند با اتحاد و نوعدوستی یک هدف که دادن یک پیام اخلاقی و انسانی به مخاطب است را دنبال کنند، بستگی دارد.
این بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون گفت: از آنچه که تا به امروز در عرصه بازیگری تجربه کردم راضی هستم و همچنان افق‌هایی را پیش روی خود تصور می‌کنم که برای رسیدن به آنها باید جهد و کوشش فراوانی داشته باشم؛ به هر حال هر انسانی توان و ظرفیت مشخصی دارد اما امیدوارم در عرصه بازیگری بتوانم با توسل با همین مقدار ظرفیتی که در خودم احساس می‌کنم، رضایت مخاطبان را جلب نمایم.
وی در پایان و در پاسخ به این پرسش ایکنا که آیا اگر بازی در نقش‌های تاریخی و دینی نیز به وی پیشنهاد شود خواهد پذیرفت گفت: اینگونه پیشنهادات در عین حالیکه خیلی تحریک‌آمیز است اما با دلهره و نگرانی‌های خاص خود همراه است؛ نمی‌دانم اگر روزی چنین پیشنهادی به من شود چه پاسخ خواهم داد، به هر حال اگر روزی یکی از دوستان هنرمندم چنین قابلیتی را در من مشاهده کرد، همان‌گونه که او به من اعتماد کرده است، من نیز به او اعتماد خواهم کرد.
