ابزارهایی که اجازه فکر کردن به دین را از ما می‌گیرد
گروه فضای مجازی: مدیرکل امور رسانه‌های معاونت تبلیغ و آموزش‌های کاربردی حوزه‌های علمیه گفت: این ابزارها به گونه‌ای عمل می‌کنند که جوانان حتی اجازه فکر کردن در زمینه دین پیدا نکنند و حتی اجازه مدیریت زمان را نداشته باشند.
حجت الاسلام محمدجواد اسماعیلی، مدیرکل امور رسانه‌های معاونت تبلیغ و آموزش‌های کاربردی حوزه‌های علمیه، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با اشاره به ماهیت رسانه اظهار کرد: ذات رسانه، با آنچه که ما به دنبالش هستیم از نظر مبنایی، همخوانی ندارد، مگر اینکه ما به عنوان ابزار آن را به خدمت بگیریم.
وی افزود: از زمانی که این پیشرفت، ترقی و تمدن وارد جامعه بشری و زندگی مردم شد، این تکنولوژی‌ها به مرور زمان به اسم راحتی وارد زندگی مردم شده است و در مقابل آن چیزی ما گرفته‌اند که قابل مقایسه نیست.
تنوع، خاصیت ابزارهای رسانه‌ای است
مدیرکل امور رسانه‌های معاونت تبلیغ و آموزش‌های کاربردی حوزه‌های علمیه تصریح کرد: اولین خاصیت ابزارهای رسانه‌ای، تنوع آن برای بشر است. طبق روایات اهل بیت(ع)، انسان‌ها ذاتا و فطرتا تنوع طلب هستند. ابزارهای ارتباطی به ویژه شبکه‌های اجتماعی وارد زندگی مردم شده است و با نگاهی گذرا متوجه می‌شویم که سازندگان این ابزارها در راستای اهداف شوم‌شان حرکت می‌کنند نه آنکه بنگاه خیریه‌ای برای ما باز کرده‌اند تا خدمت کنند.
وی بیان کرد: این سیستم‌های جدید روز به روز بشر را تحت سیطره قرار داده‌اند و در برابر آنچیزی که گرفته‌اند و ارائه کرده‌اند، غیرقابل مقایسه است.
حجت‌الاسلام اسماعیلی اظهار کرد: آنها به گونه‌ای با ما رفتار کرده‌اند که مجبور می‌شویم حتی به راحتی خودمان از آن استقبال کنیم و انقدر تنوع و جذابیت دارند که خودمان داوطلب استفاده از آن می‌شویم.
وی افزود: آنها ابزارها را با خاصیت تنوع‌طلبی برای ما آوردند در برابر آن دور هم بودن و محبت خانه‌ها را از ما گرفتند. در گذشته اگر مردم با الاغ به صورت چند روزه سفر می‌کردند به شهرها برای دیدن اقوام‌شان، بعدها ماشین‌ها آمدند و خانواده‌ها صبح رفتند و ظهر آمدند. بعدها تلفن آمد و دیگر خانواده‌ها به دیدن اقوام نرفتند و به تلفن اکتفا کردند. بعدها موبایل و پیامک آمد ارتباطات شکل تصویری و متنی به خود گرفت. این ابزارها آنقدر تنوع دارند که به خانواده‌ها اجازه نمی‌دهند که ساعتی را دور هم جمع شوند و به گفت‌وگو بپردازند.
شبکه‌های اجتماعی اندرویدی ناامن‌ترین شبکه‌های موبایلی هستند
مدیرکل امور رسانه‌های معاونت تبلیغ و آموزش‌های کاربردی حوزه‌های علمیه تصریح کرد: خدمتی که شبکه‌های اجتماعی موبایلی و اندرویدی به بشر می‌کند در راستای سرقت اطلاعات است. شبکه‌های اندرویدی ناامن ترین شبکه‌های موبایلی جهان است. آنها هر زمان بخواهند اطلاعات‌مان را می‌گیرند. شاید در نگاهی گذرا با خود بگوییم که من فرد امنیتی نیستم اما چرا آنها به دنبال اطلاعات من هستند. در پاسخ باید گفت که آنها اطلاعات‌مان را کنار هم می‌چینند و پردازش می‌کنند و در نهایت بر اساس ذائقه‌های‌مان، ابزارهای دیگری را روانه بازار می‌کنند.
وی یادآور شد: نیاز دینی، نیازی است که برای جوانان تعریف شده است اما این ابزارها به گونه‌ای عمل می‌کنند که جوانان حتی اجازه فکر کردن در زمینه دین پیدا نکنند و حتی اجازه مدیریت زمان را نداشته باشند.
حجت‌الاسلام اسماعیلی اظهار کرد: برای مقابله با آسیب‌های شبکه‌های اجتماعی دو راه بلندمدت و کوتاه‌مدت را باید در پیش بگیریم. در راه بلندمدت ما هیچ راهی نداریم جز آنکه به آموزه‌های دینی‌مان برگردیم. اگر این را نخواهیم قطعا روزبه روز در غول رسانه‌ای غرق خواهیم شد.
ضرورت راه‌اندازی شبکه اجتماعی ملی
وی یادآور شد: راه کوتاه‌مدت آن است که شبکه اجتماعی ملی را راه‌اندازی کنیم. از قرار وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات مایل به انجام این کار نیستند و نمی‌خواهند زیرساخت‌ها را فراهم کنند درحالی که براساس تحقیقات انجام شده به راحتی و رایگان می‌توان ایجاد شبکه اجتماعی ملی را محقق کرد و قابل اجرا باشد. متأسفانه شبکه‌های اجتماعی، درآمدهای مخابرات را از بین خواهد بود به همین دلیل آنها اجازه راه‌اندازی شبکه‌های اجتماعی ملی را نمی‌دهند.
مدیرکل امور رسانه‌های معاونت تبلیغ و آموزش‌های کاربردی حوزه‌های علمیه تصریح کرد: مقام معظم رهبری بارها دستورالعمل‌ها و درخواست‌هایی را از مرکز ملی فضای مجازی داشته‌اند اما هیچ یک از این درخواست‌ها اجرایی نشده است. با کم‌کاری دوستان در شورای عالی فضای مجازی و دولت، هنوز این کار اتفاق نیفتاده است، درحالی که امکانش فراهم است.
تلویزیون ذهن ما را مدیریت می‌کند
وی بیان کرد: امروزه تلویزیون هم ذهن ما را مدیریت می‌کند. تلویزیون به ما دستور می‌دهد که سر ساعت مقرری پای یک برنامه تلویزیونی بنشیم. این بایدهای تکنولوژی یعنی برای من برنامه‌ریزی می‌کند، درعین حال خطرات زیادی دارد. ما هرچه تلاش کنیم خانواده را از این ابزارها در امان بداریم، اما مقداری که آنها با اجتماع در ارتباط هستند از سوی ما قابل استریلیزه نیست و ما ناچارهستیم که در این غول رسانه‌ای غوطه‌وری باشیم. چه بخواهیم و چه نخواهیم!
