وحدت جهان اسلام در آئینه کلام امام(ره)
گروه سیاسی: «اسلام یک ملت واحده است. و ممالک اسلامی، مثل محلههای یک شهر به هم نزدیکاند. و همه روی قواعد اسلامی موظفاند که با هم متحد باشند. و همه زیر پرچم توحید، متحدالکلمه با کسانی که برخلاف اسلام هستند، مقابله کنند و آنها را هدایت کنند به اسلام، و خودشان را حفظ کنند از شرّ آنها...».
به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) به مناسبت فرارسیدن هفته وحدت، به نظر می‌رسد مرور و بازخوانی بیانات امام خمینی(ره) به عنوان یکی از منادیان وحدت امت اسلامی می‌تواند در دوران کنونی که جهان اسلام در آتش تفرقه، تندروی و افراطی‌گری می‌سوزد و دنیای استکبار با دمیدن بر آتش اختلافات و ایجاد و گسترش گروه‌های تروریستی و خشن به نام اسلام روز به روز به اسلام‌هراسی دامن می‌زند، لحظه‌ای همه متفکران، عاملان و روشنفکران منصف جهان اسلام از شیعه و سنی را به فکر وادارد که چرا نباید به سمت وحدت امت اسلام حرکت کرد؟ آیا اوضاع امروز منطقه در عراق، سوریه، پاکستان، افغانستان، مصر و ... گواهی بر آن نیست که تفرقه و کینه‌زایی می‌تواند چه عواقبی داشته باشد.
امام خمینی(ره) در بزرگداشت هفته وحدت در 22 دی‌ماه 1360 وحدت را «سرلوحه دعوت انبیاء» بیان کردند و فرمودند: «همۀ آقایان میدانید که همۀ گرفتاری مسلمین از این اختلافاتی است که بینشان هست و این اختلافات موجب این شده است که هر طایفهای با طایفۀ دیگر مقابل باشد و اسلام در مقابل این مطلب ایستاده است و دعوت به وحدت کلمه می‌کند و دعوت به اسلام، که سلم است در مقابل حق».
امام خمینی(ره) در تاریخ 10 اردیبهشت 1358 در پاسخ به نامه معمر قذافی می‌فرمایند: « ملت‌ها و دولت‌ها اگر بخواهند به پیروزی و هدف‌های اسلامی به تمام ابعادش که سعادت بشر است برسند، باید اعتصام به حبل اللّه کنند، از اختلافات و تفرقه بپرهیزند و فرمان حق تعالی وَاعْتَصموا بِحبْلِاللّه جمیعاً ولا تَفَرَّقوا را اطاعت نمایند. پشت کردن به تعالیم عالیۀ اسلام و روی آوردن به غرب و شرق، مسلمین را با قریب یک میلیارد جمعیت و مخازن بسیار غنی تحت سیطرۀ اجانب درآورده و شعائر و مخازن آنها را به باد داده است. شما دیدید و ما هم شاهد بودیم که وحدت کلمۀ یک ملت شجاع ولی ضعیف با اعتماد به اسلام و خدای تعالی موجب غلبه بر غول‌های بین‌المللی شد و دست همۀ استعمارگران را قطع نمود. پس مسلمین باید برای به دست آوردن استقلال و آزادی این کلید پیروزی را به دست آورند و برای وحدت کلمه کوشش کنند. این شما سران دولت‌ها هستید که باید این فکر اسلامی را تعقیب کنید و دست از دشمنی و مخالفت با برادران خود بردارید. مسئولیت‌های دولت‌های اسلامی در پیشگاه خدای توانا و در پیشگاه ملت‌ها بسیار بزرگ است».
همچنین امام(ره) درباره ضرورت وحدت شیعه و سنی در داخل کشور در 23 خرداد 1358 در دیدار نمایندگان عشایر خوزستان و هیئتی از ترکمن صحرا فرمودند: «امروز آن چیزی که تکلیف همۀ ماست، شما برادرهای اهل سنت، اینها برادرهای اهل تشیع، همه، همۀ افراد این ملت تکلیف دارند، این است که الآن توجه به این معنا داشته باشند که دست‌هایی در کار است که نگذارند اسلام تحقق پیدا بکند، با شیوههای مختلف. شیوههای مختلفی الآن در کار است. و این نکتهاش این است که خارجی‌ها آنکه به آن رسیدهاند این است که اسلام است که جلو منافع آنها را میگیرد. اگر اسلام تحقق پیدا بکند، این مملکت یک مملکت اسلامی بشود، دست آنها دیگر تا آخر کوتاه است؛ ولهذا الآن که همه رأی دادید به جمهوری اسلامی و همه وفاداری خودتان را اعلام میکنید، و این وفاداری یک امر طبیعی است که همه اسلام را میخواهید و همۀ ما اسلام را میخواهیم، الآن اینها در صدد این هستند که بین مسلمین تفرقه بیندازند و یک برنامههایی، یک پیشنهادهایی بکنند که همۀ این پیشنهادها یا بیشتر این پیشنهادها برای این است که نگذارند جمهوری اسلامی به آنطوری که اسلام میخواهد تحقق پیدا بکند. الآن بر همۀ ماست که دست از اختلافات جزئی و شخصی و این چیزها برداریم؛ دست از آن چیزهایی که امور شخصی است».
امام(ره) در ادامه دوران صدر اسلام را به عنوان الگوی امروز مطرح می‌کنند و می‌فرمایند: «همۀ ما باید با هم برادر باشیم؛ و همه دوستیم، همه مسلمانیم، همه اهل یک ملت هستیم، و همه باید با هم دست به هم بدهیم تا اینکه انشاءاللّه این آشفتگی‌ها رفع بشود. و شما بدانید که اگر ـ چنانچه ـ اسلام تحقق پیدا بکند، همان معانی که در صدر اسلام بود تحقق پیدا می‌کند؛ همان برادری که در صدر اسلام بود، همان برابری که در صدر اسلام بود، همان قطع ایادی ظَلَمه که در آن وقت بود، انشاءاللّه تحقق پیدا می‌کند».
امام(ره) در دیدار با سفیر و هیئت سیاسی ـ نظامی پاکستان در 14 آبان 1358 به دو مشکل اساسی دولت‌های اسلامی اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «اسلام یک ملت واحده است. و ممالک اسلامی، مثل محلههای یک شهر به هم نزدیکاند. و همه روی قواعد اسلامی موظفاند که با هم متحد باشند. و همه زیر پرچم توحید، متحدالکلمه با کسانی که برخلاف اسلام هستند، مقابله کنند و آنها را هدایت کنند به اسلام، و خودشان را حفظ کنند از شرّ آنها.... به نظر من، اساس مشکلاتی که برای آن ممالک اسلامی هست از همه بالاتر، دو تا مشکل است؛ یک مشکل، مشکل بین حکومت‌ها و ملت است که حکومت‌ها از ملت جدا هستند به حسب نام، یعنی نه حکومتْ خودش را از ملت میداند، نه ملتْ خودش را از حکومت.... مشکل دوم که باز از مشکل‌های اساسی است برای دولت‌ها و ملت‌های اسلام؛ مشکلی است که بین خود دولت‌هاست. در عین حالی که اسلام دعوت کرده است بر اتحاد، و قرآن کریم مسلمین و مؤمنین را اِخْوَه میداند، در عین حال میبینیم که بین دولت‌های اسلامی بعضی با بعض اختلافات هست. چرا باید دو تا حکومت ـ که هر دو اسلامی هستند، و هر دو مال یک پدیده که پدیدۀ اسلامی است، متعلق به یک حقیقت هستند، قرآنِ آنها یکی است، پیغمبرِ آنها یکی است ـ چرا نباید دعوت اسلام را قبول کنند؟ آن هم، آن دعوتی که به نفع خود آنهاست».
ایشان سپس درباره منافع ایجاد وحدت میان دولت‌ها و ملت‌های اسلامی می‌فرمایند: «اگر این دعوت قبول بشود و دولت‌های اسلامی با هم اتحاد داشته باشند، ولو حدود ممالکشان محفوظ، لکن با هم متحد باشند، اگر این اتحاد حاصل بشود، آن وقت یک میلیارد جمعیت مسلمین یک قدرت عظیم خواهد بود که از همۀ قدرت‌ها بیشتر و بالاتر است. با اینکه مجهز به ایمان هستند که از همۀ تجهیزات بالاتر است. این دو مشکل که من به طور اجمال گفتم؛ اساس بزرگ مشکلاتی است که برای مسلمین هست که اگر این دو مشکل رفع بشود تمام مشکلات مسلمین رفع میشود. و آن مجدی که در صدر اسلام برای مسلمین بود به دست میآید».
امام خمینی(ره) در 2 دی 1360 در دیدار ائمه جمعه استان گیلان به تشریح مسئله وحدت از منظر قرآن می‌پردازند و می‌فرمایند: «این قضیۀ وحدت در قرآن پافشاری روی آن شده است و با تعبیرهای مختلف این مسئله گوشزد شده است و آن چیزی که مهم است این است که مسلمین به اسلام و به قرآن عمل کنند، این دیگر تکلیف ماست. اسلام مسائل را، همۀ مسائلی که مربوط به زندگی بشر در اینجا و در آنجاست و مربوط به رشد انسان، تربیت انسان، ارزش انسان هست، همۀ اینها در اسلام هست و در هیچ مکتبی از مکتب‌هایی که الآن رایج است...».
رهبر کبیر انقلاب در ادامه به آگاهی دشمن از تبعات وحدت جهان اسلام اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «این وحدت چیزی است که در قرآن به آن سفارش شده است، دعوت شده است. ائمۀ مسلمین دعوت کردهاند به این مسئله. دعوت به اسلام، اصلش دعوت به وحدت است؛ یعنی، همه در کلمۀ اسلام با هم مجتمع باشند و در آسایش. لکن همان طور که میدانید نگذاشتند که این وحدت تحقق پیدا بکند، خصوصاً در این عصرهای آخر زیادتر دامن زدند به این اختلافات و عمده هم نظرشان به این بود که کارشناس‌های آنها فهمیده بودند که اگر این اجتماع بزرگ اسلام یک وقتی به هم نزدیک بشوند و پیوند کنند، دیگر هیچ قدرتی نمیتواند با اینها مقابله کند و هیچ قدرتی نمیتواند سلطهجویی پیدا کند نسبت به اینها. و آن راهی که آنها پیدا کردند برای مقاصد شوم خودشان، همان بود که بین همۀ گروه‌ها تفرقه بیندازند».
امام خمینی(ره) در بیانات مهم دیگری در 4 بهمن 1359 در حضور سفرای کشورهای اسلامی به مسئله ضرورت وحدت ممالک اسلامی با محوریت قرآن تأکید کرده و می‌فرمایند: «من امیدوارم که ممالک اسلامی در این وقتی که دنیا یک تحولی پیدا کرده است و مستضعفین بیدار شدند و بسیاری از ممالک، استقلال از سایر ممالک پیدا کردهاند ما مسلمین هم که جمعیت‌مان اگر هم باشیم بیشترین جمعیت را داریم، و ذخایرمان بزرگترین ذخایر است، و افرادمان افراد بزرگ و برجسته است، بتوانیم با وحدت اسلامی و زیر تعالیم قرآن مجید با هم مجتمع باشیم. در عین حال که همه در ممالک خودمان استقلال داشته باشیم، لکن تمام مجتمع باشیم تحت لوای اسلام و توحید و نگذاریم که دست‌های ابرقدرت‌ها در ممالک ما حکومت کند و ما زیر پرچم آنها باشیم».
همچنین امام(ره) در سخنان دیگری در هفته وحدت و با حضور رؤسای قوا و اعضای دولت و مجلس با آرزوی تحقق وحدت واقعی و عبور از وحدت شعاری و لفظی می‌فرمایند: «و امیدوارم که خداوند تبارک و تعالی به ملت قهرمان ایران سلامت بدهد و «هفتۀ وحدت» را واقعاً وحدت درست کنند، نه اینکه فقط ما «هفتۀ وحدت» میگیریم. ما محتاج به وحدت هستیم در سالیان دراز، همیشه. قرآن کریم که[به]ما دستور داده و به مسلمین دستور وحدت داده، برای یک سال و ده سال و صد سال نیست، برای سرتاسر عالم است در سرتاسر تاریخ. و ما محتاج به این هستیم که عملاً وحدت را محقق کنیم و محقق هست و نگه داریم این وحدت را. ما الآن هم در بین راه هستیم و باید این وحدت را حفظ کنیم. و من امیدوارم که با برکت وحدت ملت ایران، این وحدت در سایر کشورهای اسلامی هم پیدا بشود که دارد پیدا میشود، و همۀ مسلمین دست واحد بشوند بر اعدا چنانچه در روایت هست».
امام(ره) در سخنان ارزشمند دیگری در دیدار وزیر فرهنگ نیکاراگوئه در تاریخ 20 اردیبهشت 1362 مسئله وحدت را تنها مربوط به شیعه و سنی ندانسته بلکه بر تلاش در جهت تحقق وحدت مستضعفین جهان در مقابل سلطه‌گران اشاره می‌کنند و می‌فرمایند: «مستضعفین جهان، چه آنها که زیر سلطۀ امریکا و چه آنها که زیر سلطۀ سایر قدرتمندان هستند اگر بیدار نشوند و دستشان را به هم ندهند و قیام نکنند، سلطههای شیطانی رفع نخواهد شد. و همه باید کوشش کنیم که وحدت بین مستضعفان در هر مسلک و مذهبی که باشند، تحقق پیدا کند که اگر خدای ناخواسته، سستی پیدا شود، این دو قطب مستکبر شرق و غرب مانند سرطان همه را به هلاکت خواهند رساند. ما عازم هستیم که تمام سلطهها را نابود سازیم، و شما هم کوشش کنید که ملت‌ها را با حق همراه کنید. و آنچه مهم است این است که شما در مذهب خود و ما در مذهب خودمان اخلاص را حفظ و به خدای تبارک و تعالی اعتماد داشته باشیم تا عنایت او شامل حال ما باشد و ما را از تحت این سلطهها خارج سازد».
