فعالان قرآنی محوری‌ترین نیروهای انقلابی در سرنگونی رژیم طاغوت بودند/ توصیه یک ساواکی
گروه فعالیت‌های قرآنی: داور و قاری بین‌المللی با اشاره به اینکه فعالان قرآنی قبل از انقلاب جزء محوری‌ترین نیروهای انقلاب بودند، گفت: در آن سال‌ها حتی نوجوانان و سالمندانی که به دنبال حقیقت بودند از شکنجه‌های ساواک در امان نبودند.
محمود لطفی‌نیا، قاری بین‌المللی کشور، در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، با بیان اینکه فعالان قرآنی در زمان قبل از انقلاب به اصطلاح بچه جلسه‌ای‌ها بودند، گفت: در آن زمان که بسیاری در فضای ابتذال طاغوتی غرق شده بودند بچه‌های کم سن و سالی بودند که پای ثابت مساجد و پای رحل قرآن رشد کرده بودند، این افراد برای فرار از غرق شدن در ابتذال به این عرصه پناه برده بودند.
آرزوی دینی شدن ظاهر جامعه
وی با اشاره به اینکه خود یکی از این افرادی بوده است، افزود: نمونه‌های از این دست بسیار زیاد بود، آرزوی همه این افراد این بود که فضایی در مملکت به وجود بیاید که به معنویات بهای بیشتری داده شود و شاهد حضور بسیار زیاد آموزه‌های قرآنی در جامعه باشیم. آرزوی همه این بود که وقتی در جامعه حضور می‌یابند ظاهر جامعه یک ظاهر و نمای دینی داشته باشد.
این قاری بین‌المللی تصریح کرد: با اینکه محدودیت‌ها باعث شده بود تا در آن سال‌ها آشنایی چندان زیادی با انقلاب و نظام اسلامی نداشته باشیم اما در عین حال هم حضور قرآن و اسلام در جامعه از بزرگترین آرزوهای بچه‌های مسجدی و پامنبری‌ها بود.
اذعان مردم عادی به اثرگذاری فعالان قرآنی در جریان انقلاب
لطفی‌نیا اظهار کرد: زمانی که شعله انقلاب بالا کشیده شد و در حوالی سال‌های 1356 در برخی از محافل سیاسی با نام و چهره امام خمینی(ره) و دیدگاه‌های سیاسی ایشان بیشتر آشنا شدیم و کار به سال 1357 و بعد هم پیروزی انقلاب کشید، در آن سال‌ها بهترین و فعال‌ترین نیروهای انقلاب بچه مسجدی‌ها و بچه‌هایی که پای رحل‌های قرآن می‌نشستند، بودند و این امر را همه مردم جامعه از فعالان سیاسی تا مردم عادی باور دارند.
از فعالان قرآنی با عنوان بچه مسجدی یاد می‌شد
این پیشکسوت قرآنی کشورمان با تأکید بر اینکه نیروهای قرآنی جزء محوری‌ترین نیروی‌های انقلاب اسلامی بودند، بیان کرد: در آن سال‌ها هنوز فعالان قرآنی به صورتی که امروزه شناخته می‌شدند، نبود، بیشتر بچه‌های مسجدی و افرادی که در جلسات و منابر حضور می‌یافتند به عنوان فعال قرآنی شناخته می‌شدند.
وی خاطرنشان کرد: در زمان انقلاب جایگاه افرادی که به مساجد رفت و آمد داشتند و در منابر حضور می‌یافتند بسیار قابل احترام بود و چنین افرادی نزد مردم دارای جایگاه ویژه‌ای بودند، کما اینکه در حال حاضر نیز به همین گونه است. بنابراین دید مردم به بچه‌های مسجدی و بچه‌های قرآنی به عنوان یک الگو بود به همین دلیل حرکات این افراد در جامعه را سرلوحه کار خود قرار می‌دادند، از جمله این حرکات و رفتارها حضور در عرصه‌های مختلف انقلاب اسلامی بود.
ماجرای یک ساواکی که کتاب‌های مذهبی می‌فروخت
لطفی‌نیا در ادامه در مورد خاطراتی که از آن دوران دارد، گفت: در سال 55 یا 56 بود که رژیم طاغوت برای خالی نبودن عریضه اقدام به راه‌اندازی کتاب‌خانه‌های دینی و مذهبی کرده بود، یک بار که در سال دوم یا اول راهنمایی تحصیل می‌کردم به همراه پدربزرگم برای تهیه کتابی در مورد زندگی پیامبر اکرم(ص) مراجعه کرده بودم، فروشنده کتاب که بعدها مشخص شد ساواکی بوده است، به پدرم تذکر داد که مراقب من باشد تا دچار فرقه‌های انحرافی از دید آنها که جریان انقلاب آن روزها بود، نشوم و همان فرد اطلاع نداشت که طومار انحراف آنها تا چند صباح بیشتر ادامه نخواهد داشت.
این پیشکسوت قرآنی اظهار کرد: در واقع اگر حرکتی دینی و مذهبی از سوی دولت هم در جامعه دیده می‌شد بیشتر دامی برای افراد مذهبی که در خفا کار می‌کردند، بود تا به راحتی شناسایی شوند و از فعالیت‌های جدی‌تر آنها جلوگیری به عمل آید.
این مبتهل برجسته کشورمان بیان کرد: در آن سال‌ها اگر نوجوانی به دنبال کتب دینی و مذهبی بود، حتی اگر سن و سال پائینی هم داشت احساس خطر می‌کرد، رژیم با سن و سال کاری نداشت از نوجوان تا افراد سالمندی که به دنبال حقیقت بودند همه اسیر شکنجه‌های ساواک می‌شدند.
گرفتاری استان‌های شمالی کشور در دام ابتذال طاغوت
وی با اشاره به اینکه در سال‌های قبل از انقلاب اسلامی ساکن استان گیلان بوده است، گفت: در آن سال‌ها و با توجه به اینکه استان‌های شمالی کشور فضای گردشگری بسیار مناسبی داشتند ابتذال بسیار زیادی در آنها دیده می‌شد و این خواسته دستگاه حکومتی و رژیم بود، در عین حال نیز مؤمنان و فعالان انقلابی ریشه‌داری در این استان‌ها رشد یافته و به یاری انقلاب شتافتند.
این مبتهل برجسته کشورمان یادآور شد: مؤمنان و فعالان انقلابی در گیلان مبارزات بسیار زیادی با این ابتذال انجام دادند که همین امر یک فضای تضادی را به وجود آورده بود، وجود این ابتذال باعث شده بود تا فعالان انقلابی استان گیلان سنگرها و مساجد را بیش از پیش نگه دارند و به مذهبی‌ها ریشه‌داری تبدیل شوند.
لطفی‌نیا در پایان اظهار کرد: زمانی که دهه فجر فرامی‌رسد یاد فضای سخت روزهای انقلاب و پایان طاغوت در دل‌ها زنده می‌شود، با زنده شدن یاد انقلاب جای خالی شهدا به شدت احساس می‌شود، چند روز قبل در حال تورق روزنامه‌های سال‌های انقلاب بودم که یاد شهدا در دلم زنده شد، بچه‌هایی که با اخلاص به دفاع از نظام و اسلام رفته و شهید شده بودند، جای آنها و جای امام آنها به شدت خالی است.
