اسفندیار قرهباغی، خواننده سرودهای انقلابی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: در سالهای اخیر به دلیل سوءمدیریت مسئولان در وزارت ارشاد و سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، موسیقی ارزشی و انقلابی رو به افول گذاشت و به خاطرات سپرده شد و دیگر فعالیت مؤثری در این زمینه شکل نگرفت.
وی ادامه داد: در طول 36 سال پیروزی انقلاب اسلامی بیش از 1300 سرود انقلابی، دفاع مقدسی و ارزشی را آهنگسازی کرده، خوانده و رهبری کردهام و به نوعی زندگی خود و خانوادهام را بدون هیچ چشمداشتی فدای انقلاب و آرمانهای امام راحل کردهام، اما نمیدانم چرا مسئولان نسبت به این عرصه و تداوم تولید و اجرای موسیقی انقلابی بیتفاوت و بیاعتنا هستند.
خواننده سرود «آمریکا، آمریکا؛ مرگ به نیرنگ تو» تصریح کرد: مسئولان میگویند ذائقه مردم تغییر کرده است و باید جنس و محتوای سرود و ترانههای تولیدی آنها به سمت و سوی دیگری گرایش پیدا کند. این مسئله منافاتی با موسیقی انقلابی و حماسی ندارد و این نوع موسیقی نیز همچنان مخاطبان و علاقهمندان خود را دارد؛ به نظر میرسد تعمدی در کار است تا طیف خوانندگان جوان پاپ که هویت موسیقی ایرانی را از بین بردهاند بر فضای موسیقی ما غالب باشند.
قرهباغی گفت: با وجود 72 سالی که دارم همچنان امیدوار به آینده در حال زندگی هستم و قول میدهم اگر یکی از جوانان امروزی فعال در عرصه موسیقی پاپ با من روی صحنه حاضر شود، به شرط آنکه میکروفون و جلوههای صوتی کامپیوتری در کار نباشد به صرف حنجرهای که سالها آن را تربیت کردهام و به خاطر آن سلامتیام را به خطر انداختهام، صدایم بر آنها غالب باشد و بسیاری از آنها حرفی برای گفتن نداشته باشند.
وی که یکی از بنیانگذاران موسیقی انقلابی در ایران است تأکید کرد: باید بدون تعارف بگویم که موسیقی اصیل ایرانی رو به انقراض است؛ موسیقی انقلابی هویت خود را از دست داده است، حتی در دوره جدید مدیریت اجرایی هیچ تدبیری برای احیای این نوع موسیقی که یکی از رموز پیروزی انقلاب اسلامی به شمار میرود وجود ندارد و نسل من که در طول این 36 سال بیدریغ و بدون هیچ چشمداشتی و اغلب با هزینههای شخصی به تولید و اجرای موسیقی انقلابی میپرداختیم رو به فناست و پس از نسل ما، بعید میدانم که حتی در آینده یادی از این نوع موسیقی صورت گیرد.
این خواننده انقلابی در پایان گفت: اگر همچنان جسته و گریخته میخوانم، تنها به عشق رهبری معظم انقلاب است؛ همچنان که در دوران پرمخاطره انقلاب به عشق امام راحل(ره) خواندم. نیاز به حمایت هیچ فرد و جریانی ندارم و از ابتدا چون با توکل به خدا امیدوارانه زندگی کردهام پس به وعدههای مدبرانه و امیدوارانه هیچ دولت و نظام اجرایی محتاج نیستم.