«گلاب» با رویکرد ایران‌ستیزی، حاصل سیاست‌های هدایت شده کاخ سفید است

حسین سلطان‎محمدی، کارشناس و منتقد سینما در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) درباره  ایران‌ستیزی سینمای غرب و دلایل ساخت فیلم‌هایی چون «گلاب» اظهار کرد: سینمای غرب به دلیل وابستگی شدید به موضوعات اقتصادی و تاثیرپذیری از فضای حاکم آن و اینکه خط فکری خود را از کاخ سفید وام می‌گیرد، تولیداتی در قالب یک نظام سازمان یافته را به کار می‌گیرد تا این نوع نگرش‌ها در آن اعمال شود.

وی افزود: نکته دیگر اینکه تنها آثاری چون «گلاب» مد نظر ما نیستند که در آنها می‌توان شاخصه‌های ایران‌هراسی و اسلام‌ستیزی را مشاهده کرد، بلکه فیلم‌هایی چون «تک‌تیرانداز آمریکایی» هم از این دست تولیدات هستند که به صورت ویژه این موضوع را در بر می‌گیرد. این دسته‌بندی به صورت مستقیم در جوایزی که در اسکار به فیلم‌های مختلف داده می‌شود هم مشاهده می‌شود. گواه بارز این ادعا فیلم «آرگو» است.

این کارشناس سینما ادامه داد: این هجمه‌ای که در سینمای هالیوود قابل مشاهده است در شرایطی است که سینمای ما در حوزه بین‌الملل نتوانسته کار تاثیرگذاری تولید کند، البته کارهایی با محوریت استکبار ساخته شده است. این کارها نیز عمدتاً تهیه کننده دولتی دارند و به نوعی، ساختار سفارشی آن به خوبی عیان است. برای همین به راحتی این دست تولیدات ما در بازار بین‌الملل خریدار ندارند، اما تولیدات مشابه آمریکایی به راحتی در کشور ما دست به دست می‌شود.

فیلم‌هایی که در جشنواره‌های داخلی شرکت داده می‌شوند ضد آمریکایی نیستند

سلطان‌محمدی ادامه داد: اتفاقاتی که توسط گروه داعش در جریان است هم به نظرم با نظر آمریکا هدایت می‌شود. این اتفاق را می‌توان در فیلم کشتارهایی که آنها انجام می‌دهند به خوبی مشاهده کرد که تمامی زندانی‌ها، پیراهن زندانی‌های گوانتانامو را بر تن دارند و در تصویربرداری فیلم‌ها نیز از تجهیزات پیشرفته و مدرن استفاده شده است؟!

وی در پاسخ به برخی از انتقادات فیلمسازان داخلی که می‌گویند سینمای ایران هم در جشنواره‌های سینمایی خود نگاه‌های سیاسی را با دعوت از فیلمسازان غربی که نگاه ضد آمریکایی دارند، لحاظ می‌کنند، بیان کرد: گواه بارز این انتقادات را در برخی اظهار نظرها  که درباره سخنان اخیر رئیس سازمان سینمایی مطرح شده می‌توان مشاهده کرد. ایوبی چندی پیش از رئیس یک جشنواره خارجی گله‌مند بود که چرا نگاه‌های سیاسی را در تصمیمات خود لحاظ می‌کند، زیرا جعفر پناهی به لحاظ حقوقی اجازه فیلمسازی ندارد و اهدای جایزه به وی در یک جشنواره خارجی خلاف قانون کشور ماست.

این منتقد در انتهای سخنانش تصریح کرد: این گله سازمان سینمایی متفاوت با آنچه که جشنواره‌های داخلی انجام می‌‌دهند است، چون در کشور ما هیچ گاه از فیلمسازی که از کار منع شده است دعوت به کار نمی‌شود. در ضمن این فیلمسازان به راحتی در کشور خود فعالیت می‌کنند. نکته پایانی این‌که آن  فیلم‌هایی هم که در جشنواره داخلی ما به نمایش در می‌آیند فیلم‌های ضد آمریکایی نیستند، بلکه کارهایی هستند که تنها به بخشی از سیاست‌های آمریکا انتقاد دارند، اما چون این انتقاد را ما می‌پسندیم در جشنواره‌های داخلی شرکت می‌دهیم. حال این آثار را با کارهای مغرضانه‌ای که توسط کشورهای غربی بر علیه ایران ساخته می‌شود، مقایسه کنید تا متوجه تفاوت آنها شوید.