علیمحمد احمدی، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا)، در پاسخ به پرسشی درباره اولویتهای اقتصادی ایران در سال 94 اظهار کرد: به نظر بنده مشکل اصلی که کشور و مخصوصا نسل جوان را آزار میدهد موضوع بیکاری است و موضوع خلق فرصتهای شغلی هم فقط با رشد تولید ایجاد میشود.
لزوم رفع موانع تولید
وی ادامه داد: اگر برای حل این مشکل، باز به سمت اعطای تسهیلات کوتاهمدت و طرحهایی از این قبیل برویم که منجر به افزایش نقدینگی شود، کمک چندانی به حل مشکلات اقتصادی و از جمله بیکاری نمیکند. تنها کاری که دولت باید انجام دهد، این است که موانع تولید را بردارد و لایحه خروج از رکود را که تنظیم کردیم چارچوب قانونی برای آن ایجاد شده است و دولت باید به این سمت برود که مشکلات تولید را مرتفع کند.
احمدی افزود: انشاءالله اگر دولت مشکلات تولید را برطرف کند، شاهد نرخ رشد اقتصادی بالاتر خواهیم بود؛ چراکه خروج واقعی از این شرایط تنها زمانی امکانپذیر است که ما یک رشد اقتصادی بالای شش درصد داشته باشیم؛ یعنی کف رشد برای خروج از این شرایط حداقل شش درصد است و اگر این اتفاق نیفتد، هر اتفاقی که دولت دنبال کند با موفقیت روبهرو نخواهد شد.
لوازم حل مشکلات تولید
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس تأکید کرد: لذا اولویت باید مشکل بیکاری باشد و این مشکل هم از طریق تولید حل میشود و برای سامان دادن به تولید باید دولت تلاش بیشتری کرده و موضوع سرمایه در گردش، مسائل حقوقی تولید، بهبود فضای کسب و کار که قانون آن هم مصوب شده است را حل کند.
وی ادامه داد: اگر در کنار قانون بهبود فضای کسب و کار، قانون خروج غیرتورمی از رکود هم پا به میدان گذاشته و این دو قانون را اجرایی کنیم، بنده حدس میزنم که در سال 94 اقتصاد ایران شاهد وضعیت بهتری باشد.
تحریم فضای مانور در عرصه اقتصادی را محدود میکند
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس در پاسخ به این پرسش که برداشته شدن تحریمها در سال 94 تا چه اندازه بر بهبود وضعیت اقتصادی کشور تأثیرگذار است؟ اظهار کرد: تحریم یک قید است و هر اقتصادی یک قید داشته باشد یعنی فضای مانور محدودتری دارد. حال اگر بگوئیم تحریم بیتأثیر است، این برداشت نادرست است و اگر همه مشکلات اقتصادی را هم به گردن تحریم بیندازیم، این هم نادرست است.
وی در پایان عنوان کرد: ما باید براساس واقعیتهای موجود بپذیریم که اگر تحریمها برداشته شود، فضای مانور اقتصاد ایران بیشتر میشود، جذب سرمایهگذاری خارجی امکانپذیر است، تبادل پولی ما راحتتر صورت میگیرد، واردات و صادرات ما روانتر است و حتی امکان صادرات نیروی کار برای ما فراهم میشود اما ادامه تحریم هم آخر دنیا نیست و اگر ادامه هم داشته باشد، عقلای قوم باید براساس محدودیتهای موجود تصمیم بگیرند.