«الحسن غرور»، حافظ کل قرآن و از قاریان برجسته مراکشی، در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان این مطلب گفت: در مراکش استقبال آقایان از حفظ قرآن کریم بیشتر از بانوان است و بانوان فعالیت کمتری نسبت به آقایان در زمینه حفظ قرآن دارند.
وی افزود: بانوان در مراکش بیشتر به حفظ قرآن کریم به روایت «ورش از نافع» تمایل دارند، اما آقایان قرآن را علاوه بر روایت ورش به دیگر روایات نیز حفظ میکنند. گوناگونی قرائات قرآن که در ذات خود سنتی شفاهی است، از طریق توسعه فنآوریهایی همچون ضبط صوت ماندگار شد؛ امروزه قرائت رایجتر در مراکش و شمال آفریقا، به جز مصر، قرائت «ورش از نافع» است و انتشار قرآنهای خاصی که در حواشی آنها به اختلاف قرائات ده یا چهاردهگانه اشاره شده، زمینه این پیشرفت را فراهم کرده است.
این خشنویس قرآن مراکشی در ادامه به فعالیتهای قرآنی این کشور اشاره کرد و گفت: مراکز و مؤسسات قرآنی مراکش در روزهای تعطیل دایر هستند و قرآنآموزان در این مراکز به حفظ قرآن، فراگیری قواعد، احکام قرائت و تجوید میپردازند و استقبال مردم در ماه مبارک رمضان از این مؤسسات بسیار زیاد است و در این مؤسسات علاوه بر آموزش حفظ و قرائت قرآن، دروسی در زمینه تفسیر و علوم قرآنی نیز ارائه میشود.
وی اضافه کرد: مرکز «البر» و «الجدیر» شیخ مبارک الجمیل از مراکز قرآنی شناختهشده در کشور مراکش هستند و در این مؤسسات، علاوه بر آموزش حفظ و قرائت قرآن، علوم قرآن و حدیث و علوم لغوی نیز ارائه میشود.
این قاری مراکشی، برگزاری سمینارها و همایشهای علمی در زمینه قرآن کریم را از دیگر برنامههای قرآنی در مراکش عنوان کرد و گفت: از جمله نشستهای علمی قرآنی که اخیرا در مراکش برگزار شد، همایش بینالمللی «تدوین علم اصول تفسیر؛ واقعیتها و چشماندازها» بود که اخیرا در شهر «فاس» برگزار شد.
الحسن غرور به برگزاری مسابقات قرآن در مراکش اشاره کرد و گفت: در این کشور مسابقات ملی و محلی بسیاری برگزار میشود که از مهمترین آنها مسابقات سراری سالیانه قرآن کریم در ماه مبارک رمضان است که استقبال زیادی از این رقابتها میشود.
الحسن غرور، از اساتید و فعالان قرآنی کشور مراکش است، وی همچنین، به قرائتهای دهگانه، روایات متواتر قرآنی و طریق «شاطبیه» تسلط دارد.
وی خشنویس قرآن کریم و استاد قرائات عشر(قرائتهای دهگانه) است و در شهر «الشماعیه» مراکش زندگی میکند.
گفتنی است، در بحث اختلاف قرائات سه اصطلاح عمده وجود دارد: 1. قرائت 2. روایت 3. طریق
قرائت: هر اختلافى که منسوب به یکى از ائمه قرائت باشد که روات آن بر آن اجماع دارند، قرائت نام دارد و صاحب آن امام نامیده میشود؛ مانند قرائت عاصم.
روایت: هر اختلافى که منسوب به راوى امام قرائت است، روایت شمرده شده و صاحبش را راوى مینامند؛ مانند روایت حفص از عاصم.
طریق: هر اختلافى که منسوب به کسى است که از راوى گرفته، طریق نامیده شده است، مانند قصر مد منفصل به روایت حفص از طریق عمرو بن الصّباح و یا از طریق طیبة النّشر وعدم قصر مد منفصل از طریق عبید بن الصّباح و شاطبیه.