پس از بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع کارگزاران نظام و حمایت صریح از تیم مذاکرهکننده هستهای در قالب تعابیری چون شجاع، متدین، غیور و امین و همچنین بیان شفاف و بدون تأویل و تفسیر خطوط قرمز از سوی ایشان، فضای داخلی کشور که تا حد زیادی اسیر مجادلههای کلامی تند و سیاسی موافقان و منتقدان شده بود و به سمت یک دوقطبی در حال حرکت بود به ساحل آرامش رسید و در روزهای اخیر به نوعی شاهد یک فضای همدلانه از سوی اکثر فعالان و جریانهای سیاسی کشور در حمایت از تیم مذاکرهکننده هستیم.
همچنین سخنان رهبر معظم انقلاب نوعی قوت قلب برای افراد نگران و دلواپس بود و میزان بالای نگرانیهای آنان را تعدیل کرد و نشان داد که ایشان بر مذاکرات و روند طی شده اشراف کامل دارند که بیان جزئیات ریز گواهی بر این مسئله است.
این مسئله در روزهای پایانی مذاکرات یک نقطه مثبت برای تیم کشورمان است و به طرف مقابل این پیام را میرساند که در ایران همه یکصدا خواهان یک توافق خوب هستند که مشخصات آن را نیز رهبر انقلاب بیان کردهاند. این مسئله قدرت ایستادگی تیم مذاکرهکننده و توان چانهزنی آنان را به شدن افزایش داده و برخی عقبنشینیهای صورت گرفته از سوی 1+5 به ویژه امریکا در زمینههایی مانند بازرسی از اماکن غیرهستهای نشانه موفقیتآمیز بودن این راهبرد بوده است.
اما نکته مهم آن است که این فضا پس از پایان مذاکرات با هر نتیجه نیز در داخل کشور حفظ شود. در واقع این یک راهبرد موقت برای جمهوری اسلامی ایران نبوده است بلکه یک راهبرد دائمی است که نباید مسائل مربوط به منافع ملی با آلوده شدن به مسائل سیاسی و جناحی کشور را از داخل دچار انشقاق و شکاف میان نیروها و جریانهای مختلف سیاسی نماید.
در حقیقت همانطور که آمریکاییها از هماکنون به دنبال فضاسازی برای اعلام نام ایران به عنوان مقصر شکست مذاکرات در صورت به نتیجه نرسیدن آن هستند، در داخل کشور نیز باید از هماکنون نوک تیز حملات را به سمت 1+5 به ویژه آمریکاییها نشانه رفته و بر پایبندی ایران به تعهدات و زیادهخواهی طرف مقابل تأکید کنیم.
بدترین حرکت ممکن در این برهه آن است که به بهانه اختلافات سیاسی، نوک انتقادت به سمت تیم مذاکرهکننده گرفته شود که این بهترین هدیه به رسانههای پرقدرت طرفهای مقابل ماست که بهترین بهرهبرداری را از این گل به خودی خواهند کرد.