حسین صمدزاده، نقاش در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) درباره جایگاه هنر در بیستوسومین نمایشگاه قرآن اظهار کرد: از نگاه من هنر در نمایشگاه این دوره شکل و ظاهری آبرومند به خود گرفته است، به نحوی که در سالهای گذشته کارهای هنری در راهروهای مصلی آویزان بود و به نوعی حکم تزئین کننده دیوارها را داشت، اما امسال و سال گذشته شاهد هستیم که شأن و منزلت آثار هنری حفظ شده و کارها به شکلی آبرومند به نمایش گذاشته شدهاند، به ویژه امسال که کارهایی در یک محیط بزرگ با نور کافی به نمایش درآمده است.
وی افزود: درباره تابلوهای نقاشی خط نمایشگاه باید بگویم که کارها از نوآوری خاصی بهره برده است، به ویژه اینکه در کارهای به نمایش در آمده کار هنرمندان جوانی است که حمایت از آنها، میتواند در آینده سبب رشد هنر قرآنی در کشورمان باشد. موضوع دیگر اینکه بهترین محل برای هنر قرآنی نمایشگاه قرآن است برای همین توصیه میکنم که به این بخش توجه ویژهای صورت گیرد.
این نقاش با بیان اینکه تبلیغات برای معرفی بخش هنر نمایشگاهی آن چنان که باید کافی نیست، گفت: معتقدم با تبلیغات بهتر میشد بر تعداد بازدید کنندگان هنر افزود، البته روی نقشهای که در اختیار بازدید کنندگان قرار میگیرد بخش نمایشگاهی مشخص است، اما این شکل از اصلاعرسانی به هیچ وجه برای مردم عادی جذابیت لازم را ندارد.
صمدزاده بیان کرد: موضوع دیگری که باید باز هم به آن توجه ویژه شود برگزاری بخش کارگاهی در قسمت نمایشگاهی است که در این سال همانند هر سال شکلی مهجور داشت، در صورتی که در سالهای قبل همیشه بخشهای نمایشگاه بسیار پر مخاطب بود. این مسئله یکی از نقاط ضعف جشنواره است که در کنار امتیازات باید به آن نیز اشاره کرد. موضوعی دیگر مربوط به هنرهای معاصر نمایشگاه میشود که در گام اول شاید با کارهای دینی همخوانی نداشته باشد، اما در ادامه میتوان از آن بهره برد.
وی در پایان تاکید کرد: به نظر من برگزاری جلسات نقد و بررسی هنر دینی و قرآنی در نمایشگاه قرآن اتفاقی است که اگر به صورت جدی در نمایشگاه مورد توجه قرار گیرد، مسلماً با استقبال تماشاگران مواجه خواهد شد، به ویژه اینکه بخش نمایشگاه طبقه بالای بخش دانشگاهی قرار دارد و بیشتر کسانی که از این مکان دیدن میکنند با کارهای علمی ارتباط نزدیکی دارند.