به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، همسر حمید سبزواری، شاعر انقلابی کشورمان با اشاره به این که چند ماهی است که بیماری آلزایمر این شاعر شدید شده، عنوان کرد: متاسفانه فراموشی وی نسبت به ماههای گذشته شدیدتر شده و حتی گاهی فرزندانش را هم به خاطر نمیآورد.
وی ادامه داد: چند سال پیش به علت مشکل تنگی مری که سبزواری داشت باید آمپولی میزد که دکتر آمپول را به رگ اشتباهی تزریق کرد و به علت همین اشتباه نزدیک بود دستش را از دست بدهد. دکترها برای جلوگیری از این اتفاق مجبور شدند از گردنشان آنژیو بگیرند و همان زمان به ما گفتند که این آنژیو میتواند باعث بروز آلزایمر شود.
همسر این شاعر همچنین با تاکید بر اینکه شرایط جسمانی و روحی حمید سبزواری به گونهای است که دیگر به سراغ کتاب و شعر نمیرود، عنوان کرد: البته برایم عجیب است که ایشان در دیدار با مقام معظم رهبری در نیمه ماه رمضان توانست حضور پیدا کند و شعر کوتاهی بخواند. هر چند در طول راه چند بار فراموش کرد که کجا میرود و فرزندم به وی یادآوری میکرد.
همسر شاعر سرود «خمینی ای امام» در پایان از مردم کشورمان و دوستداران این شاعر متعهد و انقلابی خواست تا برای سلامتیاش دعا کنند.
مقام معظم رهبری در دیدار سالانه شاعران، پس از دیدن حمید سبزواری با صدای بلند صدا میزنند: آقای حمید... و این شاعر پیشکسوت با کمک بقیه آرام آرام نزدیک میشود و حضرت آیتالله خامنهای نیز میگویند: «بیایید ببوسمتون...» و این شاعر را در آغوش میکشند و چنین توجهی از سوی رهبری نشان از اهمیت و اثرگذاری این شاعر انقلابی دارد. همچنین علیرضا قزوه، مدیر مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری در این جلسه از حمید سبزواری با عنوان «بزرگ جماعت شعر انقلاب» نام برد و خواست که وی شعرخوانی را شروع کند.
حمید سبزواری متولد ۱۳۰۴ سبزوار است. وی ابتدا به شغل معلمی مشغول بود. بعد از حوادث مرداد ۳۲ از آموزش و پرورش اخراج و سپس کارمند بانک بازرگانی (بانک تجارت پس از انقلاب) در تهران شد و سپس به شاعری روی آورد. شعر سبزواری، به اعتقاد بسیاری شناسنامه زمانمند انقلاب است، زیرا کمتر حادثه یا رویدادی است که انعکاسی از آن در شعر او نباشد. شاعر با حساسیت ویژه خویش، هر رویداد مهم تاریخ معاصر ایران را با گلواژههای شعرش در حافظه زمانه نقش کرده است تا آیندگان از یاد نبرند که نسل گذشته در چه شرایط دشواری از آرمانها و انقلابش دفاع کرده است.
از آثار وی میتوان به «سرود درد»، «سرود سپیده»، «سرودی دیگر»، «تو عاشقانه سفر کن» و «بانگ جرس» اشاره کرد.