بررسی گستره عصمت انبیاء در جدیدترین شماره آیین حکمت

به گزارش خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا)، فصل‌نامه علمی_پژوهشی آیین حکمت با مقالاتی چون«معناشناسی عدالت در ساحت اجتماعی» به قلم حسین توسلی، «حدسیات از نگاه منطق و فلسفه اسلامی» به نگارش محمد حسین‌زاده و «بررسی تقریرهای گوناگون از برهان ابن‌سینا بر توحید ذاتی واجب تعالی در اشارات و تنبیهات» تالیف حسین‌علی شیدان شید منتشر شد.
از دیگرعناوین این فصل‌نامه می‌توان به «گستره عصمت از دیدگاه خواجه نصیرالدین طوسی» تالیف رضا اکبری، علیرضا اژدر، ناصر محمدی، محمد صادق واحدی‌فرد، علی پریمی، «نقش خیال در مکاشفات صوری از دیدگاه محی‌الدین ابن‌عربی» به نگارش علیرضا اژدر، محمد صادق جمشیدی‌راد، سیدعلی علم‌الهدی، محمد ابراهیم نتاج و «مبانی تطابق عوالم از دیدگاه صدرالمتالهین» به قلم محمد مهدی گرجیان، سید محمود موسوی، نرجس رودگر اشاره کرد.
در مقاله گستره عصمت انبیا از دیدگاه خواجه نصیرالدین طوسی، نویسندگان می‌نویسند «خواجه طوسی در مرحله عصمت انبیا به اعتبار بعد نظری، معتقد است که پیامبر دردریافت، حفظ و انتقال وحی کاملا معصوم است و هیچ‌گونه خطایی نه سهواٌ و نه عمداٌ از او صادر نمی‌شود. اما به اعتبار بعد عملی، معتقد است که عصمت شامل قبل از بعثت و بعد از بعثت، گناهان کبیره و صغیره عمدی و سهوی، نفرت‌آور و حتی داوری در منازعات، تشخیص موضوعات احکام دینی، مسائل اجتماعی و تشخیص مصالح و مفاسد امور و مسائل عادی زندگانی هم می‌شود.

وی با تاکید بر لطف بودن«عصمت» در حق دارنده آن بیان می‌کند که عصمت این‌گونه نیست: عبد معصوم، در عین قدرت بر انجام معصیت، انگیزه ترک دارد و به سمت طاعت ترغیب می‌شود. از آنجا که خواجه حصول وثوق و اعتماد کامل به انبیا را تامین کننده غرض از رسالت می‌داند. بدون تصور عصمت امکان‌پذیر نمی‌داند،«عصمت» را عقلاٌ به طور مطلق ضروری می‌شمارد. ایشان به دلایل نقلی نظیر آیات ناظر به عدم نفوذ شیطان نسبت به مخلصان و مطهران، هدایت‌یافتگی انبیا و نرسیدن عهد الهی به ظالمان و دلایل عقلی نظیر لزوم وثوق و اطمینان ، لزوم تکلیف به محال و لزوم مخالفت با پیامبر در صورت عدم عصمت استناد می‌کند».
یادآور می‌شود، این فصل‌نامه با سردبیری یارعلی کرد فیروزجایی در 193 صفحه منتشر شد.