حس و حال همسر شهید را در «یک از ۱۷۵» به خوبی درک کردم
گروه هنر: به سبب اقتضای شغلم با مادران و همسران شهید بسیاری برخورد داشته‌ام، حس و حال آنها را به خوبی درک می‌کنم و اعتقاد دارم در نمایش «یک از ۱۷۵» تصویر خوبی از این قشر جامعه تصویر شده است.
فرحناز منافی‌ظاهر، بازیگر پیشکسوت تئاتر و تلویزیون در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: هم‌اکنون مشغول بازی در نمایش «یک از 175» به طراحی و کارگردانی حامد هوشیاری هستم که نقش یک همسر شهید را ایفا می‌کنم.
وی ادامه داد: با خواندن نمایشنامه، جذب روایت حامد هوشیاری و نوع نگاه او به موضوع شهدای غواص شدم به شکلی که به محض پیشنهاد برای بازی در این نمایش آن را پذیرفتم و باید بگویم که ایفای این نقش برایم بسیار جذاب است؛ همسر شهیدی که سال‌ها انتظار بازگشت همسر خود را می‌کشد و در طی این سال‌ها سعی کرده است شرافتمندانه و از طریق خیاطی امورات خود و تنها دخترش را که هیچ تصویری از پدر شهیدش ندارد را بگذراند.
منافی‌ظاهر تصریح کرد: پیش از بازی در این نمایش بیش از یک دهه بود که از صحنه تئاتر دور بودم، اما خوشحالم که با یک کارگردان جوان تئاتر کار می‌کنم و از انگیزه و پویایی او نیرو و توان مضاعفی می‌گیرم، هر چند که فعالان تئاتری هم همچون سایر مردم برای زندگی نیازمند برآورده شدن حداقل مایحتاج مادی خود هستند تا انگیزه مضاعفی برای ادامه فعالیت خود در تئاتر به دست آورند.
بازیگر مجموعه تلویزیونی «پدرسالار» گفت: من بازنشسته آموزش و پرورش هستم و در طول عمر کاری خود با برخی از همسران شهید مأنوس بودم و لذا حس و حال آنها را درک می‌کنم که این امر به من در نزدیک شدن به شخصیت یک همسر شهید کمک فراوانی کرد، تصویری که حامد هوشیاری از یک همسر شهید در این نمایش ارائه می‌کند عین واقعیت است، زنانی خودکفا، قانع و با عزت نفس بالا که با خاطرات دوران زندگی مشترک‌شان پایمردی می‌کنند.
منافی‌ظاهر در ادامه عنوان کرد: علیرغم سعی و تلاشی که برای تولید این نمایش به عمل آمد و همه آن با هزینه شخصی به انجام رسید، اما کمتر حمایتی از سوی مسئولان و مدیران فرهنگی نسبت به آن شاهد بودیم و باید گفت که متأسفانه در عمل عزمی از سوی مسئولان برای جریان‌سازی به منظور تولید چنین آثاری را شاهد نیستیم.
وی در پایان تأکید کرد: وضعیت تئاتر چندان مطلوب نیست و اهالی تئاتر برای معیشت نیازمند فعالیت و کار در حوزه‌های دیگر هستند، به هر حال تولید نمایش و فعالیت در حوزه هنرهای نمایشی نیاز به آرامش خاطر و امنیت شغلی و حرفه‌ای دارد و به ویژه در حوزه تئاتر دینی و ارزشی باید تحولی صورت گیرد تا روند تولید روزافزون و کیفی آثار نمایشی با این موضوعات شتاب گیرد.
