بررسی روش تربیتی حضرت ابراهیم(ع) در قرآن

امید نیک‌داد، سر‌دبیر نشریه تربیت تبلیغی پژوهشکده باقرالعلوم(ع) در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: شماره پنجم و ششم این فصلنامه شامل شش مقاله منتشر و در اختیار علاقه‌مندان است.
وی با اشاره به عناوین مقالات این شماره اظهار کرد: روش‌های تربیتی و تبلیغی حضرت ابراهیم(ع) در قرآن کریم به قلم مصطفی عباسی مقدم و نصره باجی اولین مقاله این مجموعه را تشکیل می‌دهد که در بخشی از آن آمده است که حضرت ابراهیم که به پدر انبیاء و پیامبر توحید مشهور است جایگاهی برجسته در امر تربیت انسان و تبلیغ رسالت الهی میان مردمان دارد و بیدارکردن وجدان، طرح پرسش و تردیدافکنی، تأکید همه‌جانبه بر عبادت و نماز، پیشتازى در نیکی‌ها و اهتمام به خانواده مهمترین روش تربیتی ایشان است.
نیک‌داد با اشاره به مقاله دوم با موضوع روش‌های نهادینه کردن باور به معاد در تربیت دینی که دکتر محمد داودی و حسین شریفی آن را نوشته‌اند گفت: در این مقاله آمده است که باور معاد، دارای تأثیرات ارزنده فراوانی در حیطه زندگی فردی و اجتماعی انسان و از مهم‌ترین مؤلفه‌های تربیت دینی جامعه است و در یك جمله می‌توان گفت که قوی‌ترین و مؤثرترین وسیله برای هدایت و نجات جامعه معاصر از منجلاب فساد، چیزی جز نهادینه كردن باور به معاد نیست.
وی افزود: مقاله سوم با موضوع بررسی تطبیقی روش تربیتی مبتنی بر محبت در آموزه‌های اسلام و مسیحیت است که توسط فاطمه‌سادات بیطرفان و عباس شکاری نوشته شده است و در آن به بررسی تطبیقی روش تربیتی مبتنی بر محبت، در آموزه‌های دو دین بزرگ اسلام و مسیحیت پرداخته است.
سردبیر نشریه تربیت تبلیغی اظهار کرد: مقاله چهارم این شماره بیدار کردن متربی برای نماز از منظر فقه تربیتی است و هشت دلیل اعم از ادله عقلی، عناوین و قواعد عامه و روایات برای جواز، بیدارکردن متربی برای نماز بررسی شده و در نهایت، حکم استحباب راجح شده است.
وی ادامه داد: مقاله پنجم با موضوع تقدم ‌‌تزکیه ‌‌بر ‌‌تعلیم است و مقاله ششم نیز با عنوان اصول تربیت تبلیغی به قلم حسن نجفی و رضا وفائی نوشته شده است.