آقای دبیرکل «این یکی از دردناکترین و دشوارترین تصمیماتی بود که من تاکنون گرفتهام... این خطر وجود داشت که میلیونها کودک با رنج ناشی از قطع بودجه برنامههای سازمان ملل در فلسطین، سودان جنوبی، سوریه، یمن و دیگر مناطق روبرو شوند.» این اعترافی بود که داد همه بیداران را در آورد و شما فقط ایستادید و نگاه کردید، کودکان یمن و سوریه و عراق سوختند و شما باز هم نگاه کردید و فقط اظهار نگرانی میکردید در این چند سالی که شما نگاه میکردید و نگران میشدید ما استرس داشتیم مبادا قند خونتان بالا برود.
کودکان و بیگناهان جهان هر روز پرپر میشدند و جیب شما هرروز پرتر میشد. اعترافات جالب توجه شما نشان داد که تمام نامها و القابی که برای سازمانهای عریض و طویل جهانی انتخاب میکنند فقط در حد حرف و سخن است و هیچ جنبه حقیقی ندارد، چه بسا استناد کردن به نام این القاب ممکن است پیگرد قانونی هم در پیش داشته باشد!
کجا بودید وقتی کودکان یمنی زیر آوار استخوانهایشان میشکست و کودکان سوری و عراقی در آتش میسوختند، بعضی از آنها را که زنده زنده زیر خاک میکردند و سر از تنشان جدا میکردند، کجا بودید وقتی که مردم بیگناه درگیر در جنگ فریاد میزدند و میسوختند، زمانی که ارتشهای آزاد بر سر مردمی که تنها جرمشان زنده بودن بود موشکهای قدرتمند میریخت و مدرسهها و شهرکهای مسکونی را غرق در خاک و خون میکردند کجا بودید؟ گویا در آن زمان سرگرم شمردن پولهای غربی عربی بودید و هوش از سرتان رفته بود.
اما نه شما غرق در خونهایی شدهاید که به ناحق ریخته شد و شما دم نزدید و نام قاتلها را از لیست خونآشامهای قرن خارج کردید و با لبخند معروفتان اظهار نگرانی کردید، ما هم نگران شما بودیم که مبادا در این دریای خون که راه انداختید غرق نشوید.
زمانی که مردم بیگناه در محاصره خونخواران زمانه بودند هیچ کس به فریادشان نرسید و هر مسئول سرش را در یقه خود کرده بود و گوشهایش را گرفته بود، حتی کشورهایی که به داد مردم میرسیدند را حامی تروریستها خواندند. اما با چیزها و اتفاقاتی که در این چندسال اخیر دیدیم ثابت شد که سازمان ملل متحد تنها مکانی است که گردانندگان آن باهم متحد شدهاند تا بشریت را بهخاطر منافع خود زیر پا بگذراند و فقط اهداف کثیف خود را با دستکشهایی تمیز و سفید دنبال کنند، این امر که برای مردم بیگناه گرفتار در جنگ هیچ اقدامی صورت نگرفت اما در زمانی که جلادان و سگهای خونخوار تاریخ معاصر به محاصره میافتادند اتوبوسهای UN حاضر به یراق بودند تا از مهلکه نجاتشان دهند، تیر خلاصی بود که همه شعارهای این سازمان متحد را بر باد داد و چهره حقیقیاش را نمایان کرد.
خداحافظ آقای دبیرکل!
شما رفتید اما ما فراموش نمیکنیم چهها کردید و چهها نکردید! فعلا استراحت کنید و با پولهایتان لذت ببرید اما سکوت در برابر جنایاتی که شد و خون جوانانی که از کشورهای مختلف بسیج شده و راهی مناطق جنگزده شدند تا آرامش را به جهان برگردانند و خودشان در راهی که رضای خدا در آن بود فدا شدند و به شهادت رسیدند بیپاسخ نخواهد ماند.
امیر صالحی