غنای ادبی شعر آئینی در گرو اشراف به تاریخ و سبک زندگی ائمه معصومین(ع)
گروه ادب: یکی از شعرای آئینی که در محضر رهبر معظم انقلاب به شعرسرایی پرداخته است، عنوان کرد: غنای ادبی اشعار آئینی در دو حوزه کودک و بزرگسال نیازمند داشتن پشتوانه در اشراف به تاریخ و سبک زندگی ائمه معصومین(ع) است.
فاطمه نانی‌زاد، مدیر اجرایی دفتر ادبیات و هنر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، درباره شعرسرایی برای کودکان و نوجوانان در حوزه شعر آئینی اظهار کرد: شاعر با واژگان محدودتری در حوزه شعر کودک و نوجوان روبرو است، در حالی که به کارگیری عناصر شعری و مطالب در شعر بزرگسال به راحتی امکان پذیر و ممکن است و مشکلی از این نظر وجود ندارد.
وی با بیان این مطلب افزود: برای مثال به کارگیری کنایه، تلمیح، تلمیع، استعاره و ... در شعر بزرگسال برای شاعر آسان‌تر بوده و به اصطلاح دست شاعر در این باره باز است تا از آنها برای به کارگیری در زبان شعر استفاده کند.
اشعار آئینی کودک نباید خالی از صنایع ادبی باشد
نانی‌زاد در ادامه این موضوع گفت: علاوه بر محدود بودن واژگان در شعر کودک و نوجوان، صنایع ادبی که در این حوزه مورد استفاده قرار می‌گیرد، با توجه به گروه سنی محدودتر است. از سویی ارتباط برقرار کردن با گروه سنی کودک در حوزه آئینی مشکل است و از نظر ادبی نیز نباید اشعار این حوزه خالی از صنایع ادبی باشد و از سوی دیگر نمی‌توان هر صنعتی را در این حوزه به کار برد که دور از فهم کودک باشد.
مدیر اجرایی دفتر ادبیات و هنر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری به تفاوت این دو گونه اشاره و عنوان کرد: کاربرد صنایع ادبی و فهم و درک این نوع اشعار دلیل تفاوت این دو نوع است. البته در کنار این تفاوت باید گفت که قالب‌ها در این دو حوزه با هم متفاوت نیست.
وی در توضیح بیشتر افزود: قالب چهارپاره در گروه سنی کودک و نوجوان بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و مشخص شده است که کودکان ارتباط خوبی با این قالب برقرار می‌کنند، ولی در شعر بزرگسال قالب‌های متفاوت را می‌توان به کار برد و دست شاعر در این باره باز است.
چهارپاره؛ قالب مناسب اشعار کودک
نانی‌زاد با تاکید بر اینکه در حوزه شعر کودک هم می‌توان این کار را انجام داد، گفت: با توجه به موضوعی که شاعر قصد صحبت کردن در آن باره را دارد می‌توان از قالب‌های دیگر بهره گرفت، اما در این باره نیز باید احتیاط کرد.
این شاعر مهمترین نکته برای ورود شاعر به حوزه شعر آئینی را مطالعه مفید و اثرگذار برشمرد و افزود: شاعری که می‌خواهد درباره ذوات مقدسه حضرات معصومین(ع) شعر بگوید باید تاریخ زندگی اهل بیت را به درستی مطالعه کند و بداند.
وی تاکید کرد: اگر قصد آن را داریم که اشعار مناسب و مطلوبی بگوییم که غنای ادبی نیز داشته باشد باید دایره اطلاعات خود را درباره ائمه معصومین(ع) بیفزاییم و وقتی در این باره صحبت می‌کنیم بتوانیم نسبت به فضایل و مناقب اهل بیت(ع) و سخنان ایشان اشراف داشته باشیم.
پرهیز از سرایش احساسی درباره اهل بیت(ع)
نانی‌زاد اظهار کرد: همچنین شاعر باید بتواند سبک زندگی ائمه اطهار را بر اساس اطلاعاتی که دارد در شعری که می‌سراید به زبان شعر درآورد و شعری غنی و قوی بگوید، در غیر این صورت اگر بخواهد تنها احساس خود را بیان کند، شعر از غنای خود فاصله می‌گیرد و فقط به عشق‌ورزی به امام معصوم می‌پردازد.
این شاعر با تصریح بر اینکه نباید فقط به شعرسرایی بر اساس احساس پرداخت، گفت: اگر شعر ماندگار بوده و احساس و عاطفه شاعر در آن قوی باشد، در شعر جریان می‌یابد و تنها احساس و عاطفه صرف نیست. موظف هستیم مطالبی را که درباره زندگی معصوم(ع) است را با زبان شعر به زیباترین و شیواترین بیان به رشته تحریر درآوریم.
