به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) خطبه شعبانیه، خطبهای است از پیامبر اکرم(ص) درباره فضیلت ماه مبارک رمضان و آمادگی ورود به این ماه. از آنجا که این خطبه در آخرین جمعه ماه شعبان ایراد شده به خطبه شعبانیه معروف شده است. فرازهای این حدیث در بیان فضیلت ماه مبارک رمضان همواره مورد توجه قرار داشته است و برای تمامی ما آشناست. این خطبه را امام رضا(ع) با سلسله سندی که از طریق امامان قبلی به امام علی(ع) میرسد، نقل کرده است.
متن این حدیث علاوه بر نقل در کتب حدیثی مثل عیون اخبار الرضا(ع) به صورت مجزا نیز با ترجمه و شرح منتشر شده است. یکی از آثاری که در شرح این حدیث گرانقدر نگارش شده است، کتاب «گام نخست» تألیف حجتالاسلام حسن رمضانی است. به مناسبت فرارسیدن ماه مبارک رمضان، نگاهی خواهیم داشت به فرازهای این حدیث شریف و توضیحات حجتالاسلام رمضانی در شرح معانی بلند این روایت.
متن فراز نخست حدیث: ایها الناس! انه قد اقبل الیکم شهر الله بالبرکة و الرحمة و المغفرة . شهر هو عندالله افضل الشهور، و ایامه افضل الایام ، و لیالیه افضل اللیالی ، و ساعاته افضل الساعات . هو شهر دعیتم فیه الی ضیافة الله و جعلتم فیه من اهل کرامة الله. انفاسکم فیه تسبیح و نومکم فیه عبادة و عملکم فیه مقبول و دعاؤکم فیه مستجاب.
ترجمه: ای مردم! همانا ماه خدا همراه با برکت و رحمت و مغفرت به سوی شما روی آورده است. ماهی که نزد خداوند با فضیلتترین ماهها است. روزهایش برترین روزها و شبهایش با ارزش ترین شبها و ساعاتش با فضیلتترین ساعات است. ماهی که شما در آن به مهمانی خدا دعوت شدهاید و از سوی او به بزرگی و ارجمندی لیاقت یافتهاید. نفسهایتان در این ماه تسبیح و خوابتان عبادت و عملتان پذیرفته و دعایتان مستجاب است.
شرح: مؤمنان در ماه مبارک رمضان به مهمانی خدا فرا خوانده شدهاند و خداوند میزبان آنها میباشد. این است که انسان روزه دار، اگر صادقانه و آن طور که باید، روزه بگیرد و به راستی در ضیافت خانه الهی قدم نهد، به توفیق خداوند به بالاترین منزلتها (منزلت ربوبیت) دست خواهد یافت و به ملاقات شریفترین موجودات (الله جل و علا) نایل خواهد آمد. به دیگر عبارت: روزه دار واقعی در اثر روزه حقیقی، مظهر اسمای حسنای الهی و آیینه تمام نمای حضرت باری تعالی خواهد شد و به لقاء الله تشرف خواهد یافت. انسان از راه روزه به عبودیت و از طریق عبودیت به ربوبیت راه مییابد.
طبق روایات، آدمی از طریق اطاعت و عبودیت حق به مرحلهای می رسد که مثل خداوند جل و علا قرار میگیرد و از او کارهایی خدایی صادر می شود. به دیگر عبارت، انسان از طریق عبادت تا پایهای عروج مینماید که به مقام خلیفةاللهی بار مییابد و به صفات ربوبی متصف میشود. آدمی از طریق روزه به عبودیت میرسد و از راه عبودیت به مقام خلیفةاللهی راه مییابد و این همان معنایی است که متذکر آن شدیم و گفتیم: روزه دار واقعی در اثر روزه حقیقی مظهر اسمای حسنای الهی و آیینه تمام نمای حضرت حق - جل و علا - واقع خواهد گردید.
ادامه دارد...