حجتالاسلام و المسلمین حمیدرضا مطهری، رئیس انجمن تاریخپژوهان حوزه علمیه در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با اشاره به وضعیت انجمنهای علمی حوزه گفت: انجمنها رشد خوبی داشتهاند ولی نباید آنها را یک نهاد آموزشی و پژوهشی محسوب کرد.
وی با بیان اینکه انجمنها محل و پاتوقی برای اهالی رشتههای مختلف است تصریح کرد: انجمنها پاتوقی برای متخصصان رشتههای مختلف است تا بتوانند پاتوقی برای دورهم جمع شدن داشته باشند و از دستاوردهای یکدیگر در آن رشته مطلع شوند، شبیه آن چیزی که در انجمن شعرا و خوشنویسان و ... رخ میدهد و به تبادل افکار در جلساتی که هرچند وقت یکبار برگزار میشود میپردازند.
مطهری با تاکید بر اینکه با این توصیف سنخ فعالیت در انجمنها با سنخ فعالیت نهادهای پژوهشی و آموزشی متفاوت است عنوان کرد: باید برنامهریزیها و اولویتبندیها همچنین ارزیابیها در فعالیت انجمنها معطوف بر این مسئله باشد تا انجمنها به سمت عملکرد واقعی خود سوق داده شوند.
رئیس انجمن تاریخپژوهان حوزه علمیه ادامه داد: میان وضع کنونی و آنچه باید به عنوان رسالت انجمنها وجود داشته باشد تفاوت وجود دارد و باید تلاش کنیم تا انجمنها به سمت کار اصلی خود یعنی هماهنگی میان مراکز، شخصیتها و صاحبنظران در هر علمی صورت گیرد در حالی که الان بیشتر به کارهایی پرداخته میشد که مراکز دیگری متکفل آن هستند.
وی ادامه داد: اگر ارتباط میان اعضای علمی هر انجمن صورت گیرد و افراد همدیگر را در جریان دستاوردهای علمی همدیگر قرار دهند و از دیگر اعضا در راستای بهبود ماحصل علمی در هر رشته کمک بگیرند و آسیب شناسی کارها انجام شود کمک شایانی به پیشرفت علم صورت میگیرد.
مطهری با بیان اینکه انجمن تاریخ پژوهان جلسات فصلی برگزار میکند بیان کرد: یکی از کارهای انجمن در جلسات فصلی نقد فعالیتهای گروههای تاریخ مراکز آموزشی حوزه و دانشگاه است همچنین این گردهمایی سبب میشود تا از موازیکاری در این زمینه پرهیز شود چون بعضا مراکز از کارهای یکدیگر خبر ندارند و همین عامل سبب میشود تا هزینههای زیادی صرف یک کار تکراری شود.
رئیس انجمن تاریخپژوهان حوزه علمیه با بیان اینکه ما به خوبی ثمره این جلسات و دورهمیهای فصلی را دیدهایم اظهار کرد: یکی از مشکلاتی که سبب شده تا انجمنها بعضا از رسالت اصلی خود که گفته شد دور شوند و به سمت فعالیتهای دیگر یعنی کارهای صفی به جای ستادی بروند نوع ارزیابیها و رتبهبندی فعالیتها بر اساس این نوع عملکردهاست بنابراین باید در این زمینه نیز با تغییری که در وضعیت دبیرخانه رخ داده تدبیری اندیشیده شود و انجمنها به سوی فعالیت ستادی ترغیب شوند.
مطهری تصریح کرد: ممکن است کارهایی وجود داشته باشد که کسی متکفل آن نباشد در این صورت اشکالی بر انجمنها نیست تا وارد آن شوند که به نظر میرسد برخی فعالیتهای انجمن در راستای پر کردن همین خلا باشد.
رئیس انجمن تاریخپژوهان حوزه علمیه به بحث کرسیهای آزاداندیشی و نظریهپردازی اشاره و بیان کرد: اگر نظریات و دستاوردهای علمی اعضای انجمنها در جلساتی که به آن اشاره شد مطرح و در معرض آراء دیگران قرار داده شود زمینه شکلگیری کرسیها نیز فراهم خواهد شد البته این کار توسط انجمنها شروع شده و تعدادی نیز برپا و منجر به تولید نظریه شده است.
مطهری با بیان اینکه یک نظریه ماحصل یک عمر مطالعه و تحصیل و تحقیق است عنوان کرد: ایجاد ارتباط میان محقق و نظریهپرداز با مراکزی که می توانند از ین نظریات بهره برده و حمایت کنند مهمترین رسالت انجمنهای علمی محسوب میشود.
رئیس انجمن تاریخپژوهان در پاسخ به سؤالی در مورد تغییرات صورت گرفته در ساختار دبیرخانه انجمنها به ارزیابی این تغییرات پرداخت و عنوان کرد: به طور طبیعی هر تغییری میتواند آثار مثبت و یا منفی داشته باشد که باید منتظر نوع عملکردها باشیم زیرا اگر تغییر ساختار در راستای بهبود فعالیتها و شتاب گرفتن آنها باشد مفید است ولی اگر مانع شود میتواند مضر هم باشد اگرچه کوچکترشدن مجموعه میتواند فرایند اداری امور را کوتاهتر کند از این رو مفید است.
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تاکید کرد: انجمنها اگر مورد حمایت جدی قرار بگیرند میتوانند کارهای بزرگی را انجام دهند و کارشان صرفا به ارائه گزارش محدود و منحصر نشود بنابراین معتقدم با تغییر در دبیرخانه باید به این بعد توجه جدی شود البته حمایت صرفا مادی هم نیست.
مطهری ادامه داد: گاهی حمایت معنوی از حمایت مادی مهمتر هم هست از جمله اینکه گاهی دیده میشود نظریهای عنوان شده ولی برخورد مناسبی با آن صورت نمیگیرد و حتی شاهد برخوردهای تندی با آن هستیم؛ برخوردهای تندی از سوی افرادی در مجموعه درون انجمنها و یا بیرون از آن و در سطح حوزه علمیه که این مسئله به کار لطمه وارد میکند.
رئیس انجمن تاریخپژوهان بیان کرد: اعطای آزادی بیشتر به انجمنها به خصوص در عرصه نظریهپردازی و تولید علم و حمایت بیشتر مادی و معنوی از مهمترین ضروریاتی است که در دوره اخیر باید به آن پرداخته شود البته این به معنای نفی زحمات گذشته و صورت نگرفتن کار در این زمینه نیست بلکه به معنای این است که باید برخی روندها اصلاح و برخی تقویت و شتاب بگیرد.